Ενστάσεις… made in USA για την ιδιωτικοποίηση του μεγαλύτερου λιμανιού της χώρας
Το ζήτημα της ιδιωτικοποίησης των δύο μεγάλων λιμανιών της Ελλάδας δεν αποτελεί «πονοκέφαλο» μόνο για την κυβέρνηση αλλά και για τους… πέριξ αυτών επιχειρηματίες και εργαζόμενους.
Μάλιστα, ανάλογο «πονοκέφαλο» αισθάνονται και οι επιχειρηματικοί «γίγαντες» στον «ναό» της κρουαζιέρας, το Μαϊάμι των ΗΠΑ, αφού, στην μεγαλύτερη έκθεση Κρουαζιέρας (Seatrade), έσπευσαν για ακόμη μία φορά να τονίσουν την σφοδρή τους αντίθεση προς τα σενάρια ιδιωτικοποίησης λιμένων και υποδομών που σχετίζονται με το αντικείμενο. Μάλιστα, εκτιμούν πως ο όλος προγραμματισμός ιδιωτικοποίησης, που η ελληνική κυβέρνηση προσπαθεί εναγωνίως να υλοποιήσει, είναι πολύ πιθανόν να επηρεάσει αρνητικά τον προγραμματισμό κατάπλου κρουαζιερόπλοιων στον Λιμένα Πειραιώς.
Να σημειωθεί ότι, σήμερα, το Λιμάνι του Πειραιά εξυπηρετεί περίπου το 60% των ετήσιων προσεγγίσεων στην Ελλάδα.
Η ιδιωτικοποίηση διαλύει τα λιμάνια και τον ρόλο τους
«Τα όσα επιχειρούνται σήμερα στην ΟΛΠ ΑΕ και στην ΟΛΘ ΑΕ, αποτελούν πεντακάθαρα απλοϊκή μετατροπή δύο κρατικών μονοπωλίων σε ιδιωτικά μονοπώλια και με κανένα τρόπο συνιστούν νέα και σωστή λιμενική πολιτική. Δύο κερδοφόρες δημόσιες επιχειρήσεις αντί να υποβοηθηθούν στη μετεξέλιξή τους στην ουσία διαλύονται. Αντ’ αυτού πάμε να δημιουργήσομε ένα «Ελληνικό Λιμενικό Σύστημα» εκτός πλαισίου των όσων εφαρμόζουν όλα τα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης», επισημαίνει ο Μιχάλης Λάμπρος, Γενικός Διευθυντής MAJESTIC INTERNATIONAL CRUISES INC. και αντιπρόεδρος της Ένωσης Εφοπλιστών Κρουαζιεροπλοίων και Φορέων Ναυτιλίας.
«Τα λιμάνια στην Ενωμένη Ευρώπη έχουν ποικίλες νομικές μορφές, κυρίως όμως αυτή της Ανώνυμης Εταιρείας. Από άποψη μετοχικής σύνθεσης, είναι κατά 90% δημοσίου χαρακτήρα, κατά 7% πλήρως κρατικά και κατά 3% πλήρως ιδιωτικά. Σε παγκόσμιο επίπεδο μόνο 2% είναι ιδιωτικά λιμάνια.
Στα δημοσίου χαρακτήρα λιμάνια, μέτοχοι είναι το κράτος, η αυτοδιοίκηση, τα επιμελητήρια και οι φορείς, καθώς επίσης και οι χρήστες του χώρου.
Το λιμάνι του Πειραιά με έκταση κρηπιδοτοίχων στα 38 χιλιόμετρα, ασκεί έργο και παρέχει υπηρεσίες σε επτά κλάδους λιμενικής δραστηριότητας: Ακτοπλοΐα, Κρουαζιέρα, Car terminal , RO-RO, εμπορευματοκιβώτια, ναυπηγοεπισκευή και περιβαλλοντικές και εφοδιαστικές υπηρεσίες.
Διερωτόμεθα πώς είναι δυνατόν, ένας ιδιωτικός οργανισμός να καταφέρει να λειτουργήσει σωστά όλες τις πιο πάνω υπηρεσίες, ιδιαίτερα αν λάβομε υπόψιν μας ότι τα καθημερινά προβλήματα που χρήζουν άμεσες λύσεις, είναι εντελώς διαφορετικά για κάθε κατηγορία υπηρεσιών», τονίζει ο κ. Λάμπρος, και προσθέτει:
«Η σημερινή αξία της ΟΛΠ ΑΕ ανέρχεται σε περίπου 1,150 εκατ. Ευρώ χωρίς τις κατασκευές των νέων προβλητών κρουαζιεροπλοίων που έχουν επιδοτηθεί από κοινοτικά κονδύλια σε ποσοστό 95%, ήτοι 120 εκατ. ευρώ, κάτι που αποτελεί το υψηλότερο ποσοστό επιδότησης που έχει δοθεί για αυτού του είδους έργα. Αυτή η επιδότηση κινδυνεύει δυστυχώς να ακυρωθεί, εάν αλλάξει το σημερινό καθεστώς διαχείρισης της ΟΛΠ ΑΕ από δημόσιο σε ιδιωτικό.
Η ΟΛΠ ΑΕ σήμερα δεν οφείλει τίποτα στο Ελληνικό Δημόσιο, αντιθέτως αποδίδει 2% επί του ετήσιου τζίρου της στο κράτος. Το έτος 2013 αποδόθηκαν στο Κράτος 26 εκατ. ευρώ ενώ τα γενικά και μισθολογικά έξοδα μειώθηκαν από 71% σε 46,6% χωρίς να δημιουργηθεί κανένα λειτουργικό πρόβλημα».
Δύο οι επιλογές
Όπως τονίζει ο Μιχάλης Λάμπρος, με τις παρούσες συνθήκες, οι επιλογές ιδιωτικοποίησης της ΟΛΠ ΑΕ και της ΟΛΘ ΑΕ είναι θεωρητικά δύο:
– Η πώληση του συνόλου των μετοχών της λιμενικής εταιρείας σε ιδιώτη ή
– Η παραχώρηση υποδομών ή δραστηριοτήτων σε πολλούς ιδιώτες που θα έχουν κατά προτίμηση σχέση με το αντικείμενο που αναλαμβάνουν.
«Η πρώτη λύση δεν εφαρμόζεται πλέον πουθενά σε Ευρωπαϊκό και σε παγκόσμιο επίπεδο. Επομένως, οδηγούμεθα εκ των πραγμάτων στη δεύτερη λύση με παραχώρηση χρήσεων σε πολλούς ιδιώτες, κάτι που συνάδει με τη σημερινή οικονομική κρίση και τη δέσμευση της χώρας που προβλέπεται από την αποδοχή των «Μνημονίων».
«Αυτή η λύση πρέπει να επιλεγεί, υπό την προϋπόθεση ότι οι ανάδοχοι ιδιώτες θα εισφέρουν άμεσα έσοδα στο ΤΑΙΠΕΔ, θα στηρίξουν τις προοπτικές ανάπτυξης των κλάδων που θα αναλάβουν, θα είναι συμβατές με το Εθνικό και Κοινοτικό Δίκαιο, και θα εγγυηθούν την εύρυθμη λειτουργία της Ακτοπλοΐας και του κλάδου της Κρουαζιέρας», τονίζει.
