Γιατί οι Greeks παραμένουν στον αφρό με κόντρα καιρό και πρωταγωνιστούν με νέες επενδύσεις
«Αγαπώ τη ναυτιλία, όπως ο Νταλί αγαπούσε τη ζωγραφική». Αυτά τα λόγια ανήκουν σε επιφανή Έλληνα εφοπλιστή, της νεότερης γενιάς του shipping και καταδεικνύουν με τον πιο παραστατικό τρόπο τη μία από τις τρεις βασικές παραμέτρους που συμβάλλουν στο ότι η ελληνική ναυτιλία παραμένει στον… αφρό ακόμα και μέσα σε συνθήκες κρίσης και «θαλασσοταραχής» στις ναυλαγορές.
Οι άλλες δύο παράμετροι είναι αφενός η διορατικότητα και η τόλμη των Greeks να αναλαμβάνουν ρίσκα, αξιοποιώντας τις ευκαιρίες που παρουσιάζονται μέσα στην «κυκλικότητα» του κλάδου και αφετέρου οι καλές σχέσεις που έχουν «χτίσει» για περισσότερα από 50 χρόνια- από τους παλαιότερους μέχρι τους νεότερους πλοιοκτήτες- με τις τράπεζες, τους brokers και ναυλωτές- διεθνείς κολοσσούς, ακόμη και με επενδυτικά κεφάλαια. Αυτό μεταφράζεται σε περισσότερες επενδύσεις, ευκολότερη πρόσβαση στη χρηματοδότηση και επικερδείς συμφωνίες.
Και αν όπως υποστηρίζουν οι ναυτιλιακοί αναλυτές, ο Ωνάσης και ο Νιάρχος ήταν ονόματα θρυλικά, ταυτόσημα με τον πλούτο και το «βαρύ» κοινωνικό εκτόπισμα, οι πιο σύγχρονοι δεν υστερούν τουλάχιστον ως προς την επιρροή και τη στρατηγική τους στην παγκόσμια «σκακιέρα» της θάλασσας, καθώς κάθε κίνησή τους αποτελεί case study για πολλές χώρες- αντιπάλους τους. Εξακολουθούν να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η ελληνική ναυτιλία, η οποία αποτελεί έναν από τους δύο βασικότερους μοχλούς ανάπτυξης της οικονομίας της χώρας μας- ο άλλος είναι ο τουρισμός- αντιπροσωπεύει πλέον το 16,4% του παγκόσμιου στόλου, αφήνοντας πίσω άλλη μία μεγάλη «δύναμη», όπως η Ιαπωνία και ποσοστό σχεδόν διπλάσιο από εκείνο που κατέχει η Γερμανία.
ΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ
Οι «Greeks» επιδεικνύουν ακόμα και την τελευταία διετία που οι δείκτες- ορόσημα πολλών αγορών σημείωναν «βουτιά», έντονη κινητικότητα. Στις διεθνείς αγορές φέρνουν δε, ως χαρακτηριστικά παραδείγματα τις περιπτώσεις της Αγγελικής Φράγκου, του Γιάννη Αγγελικούση, του Γιώργου Προκοπίου και του Πήτερ Λιβανού, οι οποίοι εξακολουθούν να «πλέουν» με υψηλές ταχύτητες.
Η ισχυρή κυρία της Navios, Αγγελική Φράγκου «ξαναχτύπησε» προ ημερών καθώς στα… χέρια της πέρασαν και τα τελευταία 9 containerships της χρεοκοπημένης γερμανικής εταιρίας Rickmers Maritime, μετά από έγκριση των πιστωτριών τραπεζών, HSH Nordbank και DBS Bank.
Το τίμημα ανήλθε στα 54 εκατ. δολ., ενώ η Χιώτισσα εφοπλίστρια νωρίτερα φέτος είχε δώσει άλλα 59 εκατ. δολ. για άλλα πέντε πλοία της Rickmers «σκουπίζοντας» έτσι πλοία του στόλου της. Πρόκειται για μια προνομιακή συμφωνία σύμφωνα με τους αναλυτές και μάλιστα, η ίδια η επικεφαλής της Navios έχει δηλώσει πως συνεχίζει να αναζητά ευκαιρίες στο «κομμάτι» των containerships. Το γεγονός δε, ότι απέκτησε πλοία από μια γερμανική εταιρία, αποτελεί «αγκάθι στα πλευρά» των Γερμανών που ως γνωστόν πολεμούν με κάθε τρόπο την ελληνική ναυτιλία, την ώρα που πολλές δικές τους εταιρίες «βουλιάζουν».
«Πρόσω ολοταχώς» τις μηχανές έχει και ο Γιάννης Αγγελικούσης. Ήδη από πέρυσι είχε προχωρήσει στην εξαγορά 7 φορτηγών πλοίων τύπου capsize αξιοποιώντας τις χαμηλές τιμές, ενώ φέτος έχει… χτυπήσει δύο φορές. Πριν από τρεις μήνες συμφώνησε με τις νοτιοκορεάτικες γιάρδες της DSME για την κατασκευή 3 τάνκερ VLCC έναντι 250 εκατ. δολ. και με χρονικό ορίζοντα παραλαβής το 2018.
Προ ημερών επανήλθε στα συγκεκριμένα ναυπηγεία βάζοντας παραγγελία για 4 επιπλέον τέτοια πλοία, για τα οποία η Maran Tankers εκτιμάται πως θα δαπανήσει άλλα 240 εκατ., δηλ. $80 εκατ. περίπου για το καθένα.
Άνοιγμα σε καινούργια αγορά έχει κάνει ο εφοπλιστής Γιώργος Προκοπίου μέσα στο 2017. Ειδικότερα υπέγραψε σύμφωνα με πληροφορίες συμβόλαιο ναυπήγησης με κινεζική γιάρδα για την κατασκευή πλωτής τερματικής μονάδας αποθήκευσης και αεριοποίησης, γνωστής στην αγορά ως Floating Storage & Regasification Unit, ή FSRU. Το κόστος ναυπήγησης του πλοίου υπολογίζεται στα 200 εκατ. δολ. Όπως λένε στενοί συνεργάτες του εφοπλιστή, έπεται και συνέχεια στις επενδύσεις.
Ένας από τους Greeks που μπορεί να πέρασε η εταιρία του Diana Shipping και από «ταραγμένες» περιόδους, αλλά συνεχίζει να κινείται δυναμικά στις… θάλασσες των business και ειδικά στα deals ναυλώσεων, είναι ο Συμεών Παληός. Κάτι που φαίνεται και από τις πρόσφατες συμφωνίες που εξασφάλισε με τις ναυτιλιακές του, Diana Shipping και Diana Containerships. Συγκεκριμένα, η Diana Shipping χρονοναύλωσε στη Hudson Shipping Lines το φορτηγό πλοίο Alcyon για περίοδο από 12- 15 μήνες με τους ημερήσιους ναύλους να καθορίζονται στα 8.800 δολ.
Η νέα συμφωνία για το Αlcyon είναι καλύτερη συγκριτικά με την προηγούμενη με τη Norden το 2016, όπου το bulker ήταν χρονοναυλωμένο για 5.000 δολ. Η Diana Containerships χρονοναύλωσε το post-panamax container-ship Puelo στη δανέζικη Maersk Line για περίοδο 8 έως 18 μηνών, με τους ημερήσιους ναύλους να ανέρχονται στα 10.600 δολ. για τους πρώτους 8 μήνες. Το ποσό αυτό θα αυξηθεί στα 12.000 δολ. τους τελευταίους 10 μήνες.
Η ΣΚΥΤΑΛΗ ΠΕΡΝΑ ΑΠΟ ΓΕΝΙΑ ΣΕ ΓΕΝΙΑ…
Οικογενειακές άνω του 70% των ναυτιλιακών εταιριών
Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται από τους αναλυτές της Tradewinds και στο γεγονός ότι το συντριπτικό ποσοστό των ναυτιλιακών επιχειρήσεων στην Ελλάδα έχουν οικογενειακό χαρακτήρα και δομή. Γεγονός που σημαίνει πως η σκυτάλη περνά από γενιά σε γενιά, με τις νεότερες να μαθαίνουν όλα τα «μυστικά» του κλάδου από τις προηγούμενες.
Υπολογίζεται ότι περίπου άνω του 70% των ελληνικών ναυτιλιακών ανήκουν σε αυτή την κατηγορία. Σύμφωνα με τους αναλυτές αυτό αποτελεί ένα επιπλέον συστατικό της «συνταγής» επιτυχίας των Greeks καθώς είναι εκείνοι που έχουν το γενικό «κουμάντο» ακόμη και αν ξένα κεφάλαια εισέλθουν με κάποιο ποσοστό σε αυτές.
Οι ίδιοι υποστηρίζουν πως «συστατικό» επιτυχίας είναι και ο κώδικας ηθικής που έχουν οι Έλληνες εφοπλιστές. Τουλάχιστον οι περισσότεροι. Με λίγα λόγια δεν «παρασύρονται» από τον πλούτο και την ισχύ τους, δεν γίνονται «κακομαθημένοι». Αντιθέτως, μαθαίνουν να δουλεύουν σκληρά και σέβονται τους συνεργάτες τους.
Από την ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
