Πώς αντιμετωπίζουν οι ναυτιλιακές το πρόβλημα των αντικαταστάσεων πληρωμάτων
Με πτήσεις τσάρτερ «απαντούν» οι ναυτιλιακές
Τι είπαν στελέχη της ναυτιλιακής βιομηχανίας σε webinar
Για τους περισσότερους, το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετώπισε και αντιμετωπίζει η ναυτιλιακή βιομηχανία με την πανδημία του κορωνοϊού, είναι η αβεβαιότητα και η στασιμότητα του εμπορίου λόγω των lockdowns. Με μια πιο αναλυτική ματιά, θα δει κανείς ωστόσο ότι ο πραγματικός «πονοκέφαλος», ο άλυτος γρίφος, είναι η ασφαλής αντικατάσταση πληρωμάτων.
Αυτή τη στιγμή, περίπου 200.000 ναυτικοί παραμένουν εγκλωβισμένοι πάνω στα πλοία, λόγω των περιορισμών που έχουν επιβληθεί για τον κορωνοϊό, με δεκάδες προβλήματα να προκύπτουν συνεπεία αυτού του «εγκλωβισμού»: Από τη φυσική και ψυχική εξάντληση των πληρωμάτων –με όποιους κινδύνους προκαλεί αυτό για τους ίδιους και τα πλοία- καθώς και τους ναυτικούς που «στραγγαλίζονται» οικονομικά, αφού περιμένουν μήνες να μπαρκάρουν για να αντικαταστήσουν τους συναδέλφους τους, αλλά δεν τους επιτρέπεται.
Για το θέμα αυτό τοποθετήθηκαν στη διάρκεια webinar που διοργάνωσε η Isalos.net, υπό την αιγίδα του Ιδρύματος Αικατερίνης Λασκαρίδη υψηλόβαθμα στελέχη μεγάλων ναυτιλιακών εταιριών με τεράστια γνώση για τα όσα συμβαίνουν στην παγκόσμια ναυτιλιακή βιομηχανία και η άποψή τους έχει μεγάλο ενδιαφέρον αλλά και βαρύτητα. Πρόκειται για τους Σπύρο Βλασσόπουλο, Managing Director, Ionic Shipping (Mgt) Inc. – Κώστα Βλάχο, COO, Latsco Marine Mana-gement Inc. – Αντώνη Λάμπρο, Director, Centrofin S.A. – Βασίλη Σακέλλη, Managing Director, Alassia NewShips Management Inc.
Ο Σπύρος Βλασσόπουλος επεσήμανε: « Ένα από τα μεγαλύτερα θέματα που βρήκαμε μπροστά μας, ήταν οι αλλαγές πληρωμάτων και το λεγόμενο crew welfare στα πλοία μας. Είναι ένα θέμα που οπωσδήποτε συνεχίζει να αποτελεί προτεραιότητα για τις ναυτιλιακές. Είναι κάτι πρωτόγνωρο. Αναγκαζόμαστε ακόμα να ανανεώνουμε συμβόλαια με ναυτικούς, λόγω των περιορισμών των ταξιδιών και των κανονισμών που ισχύουν για την κάθε χώρα στην οποία βρίσκεται το πλοίο. Προσπαθούμε να βρούμε λύσεις. Ως εταιρία προσπαθούμε να είμαστε όσο πιο κοντά γίνεται με τα πλοία και να ενημερώνουμε τα πληρώματα για τις παγκόσμιες εξελίξεις επί του θέματος».
Κώστας Βλάχος
«Στην εταιρία μας, Latsco Marine Managent αντιμετωπίσαμε τις υφιστάμενες προκλήσεις με ρεαλισμό και πλήρη συνείδηση του ότι πρέπει να υποδεχτούμε αυτή τη μεταμόρφωση που επιδέχεται η ναυτιλία. Kαθώς και να εδραιώσουμε τον όρο resilience στην ναυτιλία. Εμείς ως εταιρία δώσαμε ιδιαίτερη βαρύτητα στον ανθρώπινο παράγοντα. Μας δόθηκε η ευκαιρία μέσω των δυσκολιών να επικεντρωθούμε στον άνθρωπο και να σκεφτούμε ότι η προτεραιότητά μας πρέπει να είναι ο άνθρωπος πάνω στο πλοίο.
Δημιουργήσαμε προγράμματα οικονομικής ενίσχυσης για τους ανθρώπους που βρίσκονται πάνω στα πλοία, ανταμείβοντάς τους για την παραμονή τους στα πλοία για πάνω από 8-9 μήνες λόγω της αδυναμίας αλλαγής πληρωμάτων. Παράλληλα προσφέραμε βοήθεια και στο προσωπικό ξηράς προκειμένου οι άνθρωποι να είναι σίγουροι, ότι μία εταιρία είναι στο πλευρό τους σε αυτές τις δύσκολες στιγμές. Η πανδημία μας ανάγκασε να αλλάξουμε τελείως το management της εταιρίας μας. Αγκαλιάσαμε σε πολλές περιπτώσεις το transformation. Επομένως αντιμετωπίζουμε την πρόκληση αυτή με ρεαλισμό και βλέπουμε ότι θα επέλθουν στο process management και στον ανθρώπινο παράγοντα, πολλές αλλαγές προς το καλύτερο».
Αντώνης Λάμπρος
«Εμείς στην εταιρία μας είμαστε τυχεροί που έχουμε καλούς και δικούς μας ανθρώπους. Είναι επίσης πολύ σημαντικό οι πλοίαρχοι να κρατάνε ακμαίο το ηθικό του υπόλοιπου πληρώματος.
Όσον αφορά τις κινήσεις που γίνονται για τις αλλαγές, θα σας δώσω ένα παράδειγμα. Εμείς σαν εταιρία κάνουμε και deviations στα πλοία. Έχουμε ένα bulk carrier που ταξιδεύει από Κίνα στην Αυστραλία και πίσω. Το πλοίο αυτό το στείλαμε στις Φιλιππίνες και θα αναγκαστεί να χάσει μία εβδομάδα από την απασχόλησή του, γιατί για να πας μετά Αυστραλία πρέπει να είσαι σε καραντίνα για 14 ημέρες, μόνο και μόνο για να μπορέσουμε να αλλάξουμε τους ναυτικούς μας, οι οποίοι επειδή τυγχάνει να είναι Φιλιππινέζοι, έχουμε το δικαίωμα να τους αλλάξουμε στις Φιλιππίνες. Μιλάμε αυτή τη στιγμή για 3-4 μέρη στον κόσμο που να μπορούμε να αλλάξουμε τα πληρώματα. Έπειτα, πρέπει και να λυθεί το παζλ του πώς θα φτάσει ο ναυτικός από εκεί που είναι αεροπορικώς, με τι βίζες, από ποια διαδρομή κ.α.
Στη δική μας εταιρία έχουμε πάνω από 300 ναυτικούς των οποίο το συμβόλαιο έχει λήξει και πρέπει να γυρίσουν στα σπίτια τους, όχι μόνο για λόγους συμβολαίου, αλλά και ηθικού και απόδοσης. Αυτή η παγκόσμια στασιμότητα σε αυτό τον τομέα κρύβει και κινδύνους. Θα έχουμε ατυχήματα στην πορεία τα οποία θα αποδοθούν στον κορωνοϊό, εξαιτίας των ναυτικών οι οποίοι ήταν εξαντλημένοι και χωρίς motivation».
Βασίλης Σακέλλης
«Στη ναυτιλία, η προσαρμοστικότητα κι η ευελιξία είναι θέμα επιβίωσης. Χωρίς αυτά δεν επιβιώνουμε, γιατί δουλεύουμε σε ένα κλάδο που συνεχώς τα πράγματα αλλάζουν. Δεν αναφερθήκαμε αρκετά στους ναυτικούς που δεν κατάφεραν να μπαρκάρουν.
Εμείς είμαστε μια πολύ ανθρωποκεντρική εταιρία και δίνουμε έμφαση και στους ναυτικούς που περιμένουν 5 μήνες να ανέβουν πάνω στα πλοία και ακόμα δεν το έχουν καταφέρει. Επίσης, διατρέχουν περισσότερο κίνδυνο να μολυνθούν από τον ιό σε σχέση με αυτούς που βρίσκονται πάνω στο πλοίο. Οπότε είχαμε να συμπαρασταθούμε όχι μόνο στους ανθρώπους μας πάνω στα πλοία, αλλά και στη δική μας περίπτωση με τους ανθρώπους μας στη Μανίλα».
ΤΑ ΔΙΑΒΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΠΙΕΣΕΩΝ
SOS για τους δόκιμους
Ως διαβήματα σε «ώτα μη ακουόντων» χαρακτηρίζει τις κινήσεις που έχουν γίνει για να ανέβουν στα πλοία οι νέοι δόκιμοι που μπαρκάρουν τον Ιούλιο, ο COO της Latsco, Κώστας Βλάχος. Ο κ. Βλάχος τονίζει ότι πρέπει να αυξηθούν οι πιέσεις στις κυβερνήσεις από όλες τις ενώσεις:
«Θεωρώ ότι για τους δοκίμους των οποίων το μπάρκο είναι τον Ιούλιο, πραγματικά υπάρχει ένας κίνδυνος αν τα πράγματα από τα διάφορα λιμάνια και τα κράτη συνεχίσουν ως έχουν. Υπάρχει ένας κίνδυνος να μη μπορέσουν να μπαρκάρουν τον Ιούλιο. Εδώ λοιπόν, πρέπει να υπάρξει κάποια οργανωμένη αντίδραση από την πλευρά όλων μας μέσω των ενώσεων. Στην πραγματικότητα έχουν γίνει ήδη κάποιες ενέργειες τον Φεβρουάριο, τον Απρίλιο και πρόσφατα το Μάιο, με τη συμβολή του ICS, του IMO, του ILO και του WHO.
Όμως, μέχρι στιγμής αυτά τα διαβήματα των οργανισμών για τη διευκόλυνση των ναυτικών και τη θεώρησή τους ως key-workers δυστυχώς μοιάζουν με διαβήματα εις «ώτα μη ακουόντων». Θα πρέπει λοιπόν να εξασκείται καθημερινά από όλους μας πίεση μέσω της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, του ILO, του IMO για την καλύτερη δυνατή διευκόλυνση των ναυτικών. Για να ανεβούν στα πλοία οι νέοι δόκιμοι και να μη χάσουν τη σεζόν που βρίσκεται μπροστά τους. Θα πρέπει να υπάρξει μέριμνα για αυτούς τους ανθρώπους με έμπρακτο τρόπο και με τη βοήθεια του υπουργείου Ναυτιλίας και του υπουργείου Εξωτερικών, θα πρέπει η πίεση διαρκώς να αυξάνεται. Πραγματικά είναι μεγάλο πρόβλημα κι η συνέχιση της κατάστασης ως έχει αποτελεί ωρολογιακή βόμβα.
Παρά τις προσπάθειες που κάνει κάθε εταιρία ατομικά, δε μπορεί ένας άνθρωπος να ζήσει για πάρα πολλούς μήνες στο πλοίο υπό τις συνθήκες εγκλεισμού που υπάρχουν πλέον και της μη δυνατότητας εξόδου στα λιμάνια. Θα πρέπει ο καθένας να επικεντρωθεί σε αυτό το πρόβλημα και να μη μείνουμε στα χαρτιά και τις θεωρητικές προσεγγίσεις. Πραγματικά, αυτό πρέπει να γίνει σημαία όλων μας».
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
