Αγώνας δρόμου ώστε να πάρει πιστοποιητικό αξιοπλοΐας και να λάβει χρηματοδότηση από την EE
Μπορεί σε πρώτο πλάνο να βρίσκεται πάντα ο κορωνοϊός, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι η διεθνής ατζέντα δεν έχει άλλα, επείγοντα θέματα. Ένα από αυτά, είναι η ένταξη της ναυτιλίας στις «πράσινες» οικονομικές δραστηριότητες της ΕΕ, ώστε να μπορεί να λάβει χρηματοδότηση. Όμως ο δρόμος για την έγκαιρη εφαρμογή των υποχρεώσεων που απορρέουν από την Συμφωνία του Παρισιού περί Κλιματικής Αλλαγής είναι μακρύς και ο χρόνος λίγος.
Έως το τέλος του 2020 θα έχουν συμπεριληφθεί στον Κανονισμό Ταξινόμησης οι οικονομικές δραστηριότητες που θα χαρακτηριστούν «πράσινες» ώστε να χρηματοδοτηθούν από την ΕΕ. Στόχος είναι η μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου (GHG) κατ’ εφαρμογή της Συμφωνίας του Παρισιού.
Η κατάταξη της Ναυτιλίας, άρα και της ελληνόκτητης που είναι το 50% της ευρωπαϊκής, στην πράσινη κατηγορία θα της δώσει ένα «πιστοποιητικό αξιοπλοΐας», μία καλή έξωθεν μαρτυρία. Θα είναι ένα καλό «διαβατήριο» για όσες χώρες εκτός ΕΕ θεσπίσουν ίδια ή παρόμοια κριτήρια. Όμως τα προβλήματα προς «την πράσινη ναυτιλία» είναι μεγάλα. Σύμφωνα με μελέτες, ο αριθμός των «νέων οικολογικών» πλοίων που ναυπηγήθηκαν τα τελευταία χρόνια ή ναυπηγούνται τώρα ή θα ναυπηγηθούν τα επόμενα λίγα χρόνια, δεν αρκούν για να επιτευχθεί σε ικανοποιητικό βαθμό η μείωση της εκπομπής αερίων.
Η ναυτιλιακή βιομηχανία «δεν μπορεί να περιμένει» να εισέλθουν νέα πλοία χαμηλών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα στο στόλο της, εάν θέλουν οι επικεφαλής της να μειώσουν τις εκπομπές CO2 σύμφωνα με τους στόχους της συμφωνίας του Παρισιού. Ο στόχος της Συμφωνίας του Παρισιού απαιτεί σχεδόν το ήμισυ των εκπομπών έως το 2030, κάτι που δεν είναι καθόλου σύμφωνο με τον στόχο του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού (ΙΜΟ) να διασφαλίσει ότι τα πλοία θα πρέπει να πετύχουν τον στόχο αυτόν το 2050.
Η έρευνα
Πρόσφατη έρευνα του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ αναφέρει ότι «η επείγουσα δράση για τη μείωση των εκπομπών από τα υπάρχοντα πλοία είναι το κλειδί για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της ναυτιλίας στην κλιματική αλλαγή».
Η έρευνα δείχνει ότι οι εκπομπές CO2 από τα υπάρχοντα πλοία θα κυριαρχήσουν και θα αφήσουν το αποτύπωμά τους στην όλη προσπάθεια. Οι πολιτικές για τη μείωση των εκπομπών CO2 πρέπει να εστιάσουν την προσοχή τους στην απαλλαγή από τον άνθρακα και στον εκσυγχρονισμό των υπαρχόντων πλοίων, αντί να βασίζονται μόνο σε νέα, πιο αποτελεσματικά πλοία για να επιτύχουν τις απαραίτητες μειώσεις άνθρακα. Καθώς η δραστηριότητα των πλοίων μακράς χρονικής διαρκείας, οι «δεσμευμένες εκπομπές» από ταξίδια που διανύθηκαν κατά το υπόλοιπο της διάρκειας ζωής τους, είναι υψηλότερες από ό, τι για άλλους τρόπους μεταφοράς.
Αυτή η μελέτη ανέλυσε νέα σύνολα δεδομένων CO2, ηλικίας πλοίου και θραύσματα που καλύπτουν τα 11.000 πλοία που περιλαμβάνονται στο νέο σύστημα παρακολούθησης εκπομπών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EU MRV), για να παράσχουν πρωτότυπες πληροφορίες σχετικά με την ταχύτητα με την οποία πρέπει να απο-ανθρακωθούν νέες και υπάρχουσες ναυτιλιακές υποδομές.
«Υπάρχει ελπίδα – οι συνολικές εκπομπές της ναυτιλίας θα μπορούσαν να μειωθούν δραματικά, εάν οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής ενεργήσουν για τη μείωση των εκπομπών από τον υπάρχοντα στόλο» αναφέρεται στα συμπεράσματα.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
