Σημαντική αύξηση αλλά και αλλαγές στη γεωγραφική κατανομή των πειρατειών σε πλοία δείχνει έρευνα της Aon Corp, που δραστηριοποιείται στη μεσιτεία ασφαλίσεων, αντασφαλίσεων και υπηρεσιών διαχείρισης κινδύνων. Πρόκειται για την πρώτη σε βάθος έρευνα, ανάλυσης περιστατικών πειρατείας με σκοπό την ενημέρωση των πλοιοκτητών παγκοσμίως, σχετικά με τις πλέον πρόσφατες εξελίξεις που αφορούν στον κίνδυνο αυτό.
H έρευνα αναλύει τις τάσεις στα κρούσματα πειρατείας της διετίας 2009- 2011, ανά γεωγραφική περιοχή και εποχικότητα. Τα αποτελέσματα της έρευνας δείχνουν αύξηση των κρουσμάτων της πειρατείας, αλλά και ταυτόχρονη μείωση των «επιτυχημένων πειρατικών επιθέσεων» κατά τη διάρκεια της περασμένης χρονιάς. Επιπλέον, περιγράφονται αλλαγές στη γεωγραφική δραστηριοποίηση των πειρατών, ως αποτέλεσμα της αύξησης των μέτρων προστασίας που πλέον λαμβάνονται από τους πλοιοκτήτες και τη διεθνή κοινότητα.
Πιο συγκεκριμένα, τα περιστατικά μετατοπίζονται από τον κόλπο του Aden προς την Αραβική θάλασσα, στην οποία παρατηρείται μία αύξηση κρουσμάτων της τάξεως του 267% ετησίως.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, στην Ανατολική ακτή της Αφρικής (Ερυθρά Θάλασσα, Κόλπος του Άντεν, Κόλπος Σομαλίας, Αραβική Θάλασσα και Ινδικός Ωκεανός), οι πειρατικές επιθέσεις σημείωσαν αύξηση κατά 17% τα περασμένα 2 έτη, με σύνολο 509 κρουσμάτων το 2010/2011. Παρ’ όλα αυτά, το ποσοστό επιτυχίας σημείωσε μείωση από 19% το 2009/2010 σε 16% το 2010/2011. Ο λόγος, τα μέτρα προστασίας έναντι της πειρατείας, είτε ενεργητικά (πχ οπλισμένοι φρουροί και χρήση βοήθειας από το πολεμικό ναυτικό) ή παθητικά (πχ. συμμόρφωση με το BMP4 ή χρήση citadels), μειώνουν δραστικά την επιτυχία κρουσμάτων πειρατείας.
Σε ό,τι αφορά, από την άλλη, στη Δυτική Ακτή της Αφρικής, η έρευνα έδειξε πως οι εγκληματικές δράσεις σε πλοία σημείωσαν αύξηση (συμπεριλαμβανομένων γεγονότων όπως κατάληψη πλοίων, λαθραία επιβίβαση, απαγωγή πληρωμάτων, καθώς και ληστείες). Ωστόσο, η πλειοψηφία των περιστατικών αυτών (80 περιπτώσεις) αφορούν ηπιότερες μορφές επιθέσεων και όχι σοβαρά περιστατικά πειρατείας και απαγωγών (9 περιπτώσεις), καθώς στη δυτική Αφρική δεν υπάρχει «υποδομή» που να επιτρέπει διεκδίκηση και διαπραγμάτευση λύτρων.
