Με το βλέμμα στραμμένο στη συνεδρίασης COP26 οι πλοιοκτήτες
Εντείνονται οι διαβουλεύσεις για την διαδικασία απανθρακοποίησης της ναυτιλίας και μείωσης του περιβαλλοντικού της αποτυπώματος, στο πλαίσιο της διεθνούς συζήτησης που εξελίσσεται τις τελευταίες ημέρες για την κλιματική αλλαγή, ενόψει της συνεδρίασης COP26 στις αρχές της προσεχούς εβδομάδας.
Η ναυτιλία αποτελεί βασικό άξονα των παρεμβάσεων που προωθούνται, κάτι που σημαίνει ότι το βλέμμα των πλοιοκτητών και των στελεχών του κλάδου είναι στραμμένο στα όσα διαδραματίζονται.
Πριν λίγες ημέρες άλλωστε, σχετική παρέμβαση με δημόσια τοποθέτησή του πραγματοποίησε και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, Κυρ. Μητσοτάκης.
Σε επιστολή που απέστειλε προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ζήτησε την άμεση συνεργασία των Βρυξελλών με την ελληνική κυβέρνηση και την ναυτιλιακή κοινότητα, ώστε να αναζητηθούν ρεαλιστικές κι εποικοδομητικές λύσεις, αναφορικά με την πρόθεση της Επιτροπής να εντάξει την ναυτιλία στον σχήμα εμπορίας εκπομπών ρύπων.
Ανέφερε ότι η κίνηση αυτή θα πρέπει να είναι αναλογική και να εφαρμοστεί με αυστηρά κριτήρια, ώστε να διασφαλιστεί ο υγιής ανταγωνισμός και να μην πληγεί η ανταγωνιστικότητα του ευρωπαϊκού στόλου διεθνώς.
Σημειωτέων ότι τα ελληνικά συμφέροντα ελέγχουν το 58% του στόλου των πλοίων εντός Ε.Ε. Παράλληλα, ο κ. Μητσοτάκης σημείωσε ότι θα πρέπει τα έσοδα από μια ενδεχόμενη ένταξη της ναυτιλίας στο σύστημα των ρύπων, να επιστραφούν στα κράτη-μέλη, ώστε τα κεφάλαια αυτά να αξιοποιηθούν για την απανθρακοποίηση των ναυτιλιακών μεταφορών.
Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών: Να διασφαλιστεί ότι πληρώνει ο ρυπαίνων και όχι κάποιος άλλος
Η Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών (ΕΕΕ) χαιρέτισε την παρέμβαση αυτή, προσθέτοντας ότι οι επιμέρους αρχές, όπως η Επιτροπή οφείλουν να λάβουν υπόψη τους το γεγονός ότι η ανάπτυξη τεχνολογιών και καυσίμων που να μειώνουν τις εκπομπές ρύπων των πλοίων βρίσκεται στα χέρια εταιρειών και τομέων ανεξάρτητων από την ίδια την ναυτιλία. Παράλληλα, είναι σημαντικό τυχόν παρεμβάσεις να διασφαλίζουν ότι όντως πληρώνει ο ρυπαίνων και όχι κάποιος άλλος.
Στην περίπτωση της ναυτιλίας, είναι συχνό το φαινόμενο ο χρήστης του πλοίου να είναι διαφορετικός από τον πλοιοκτήτη, ο οποίος ναι μεν έχει την ιδιοκτησία του πλοίου, αλλά το ναυλώνει σε κάποιον τρίτο (ναυλωτής), ο οποίος και το χρησιμοποιεί κατά το δοκούν, πληρώνοντας το σχετικό τίμημα.
Με βάση τους στόχους που έχουν θεσπιστεί, η παγκόσμια ναυτιλία υποχρεούται να μειώσει τις εκπομπές ρύπων κατά 40% μέχρι το 2030 και κατά 50% μέχρι το 2050 (σε σχέση με το επίπεδο ρύπων του 2008). Σήμερα, η ναυτιλία είναι υπεύθυνη για το 3% των παγκόσμιων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα.
Υπενθυμίζεται ότι η ΕΕΕ δημοσίευσε την προηγούμενη εβδομάδα μια αναλυτική τεχνική έκθεση για τους τρόπους και τα εναλλακτικά καύσιμα που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν για την επίτευξη του στόχου της απανθρακοποίησης της ναυτιλίας. Ωστόσο, όπως συμπεραίνει, καμία τεχνολογία δεν είναι σήμερα ώριμη για να περάσει στην παραγωγή.
Είναι αδιαμφισβήτητο ότι απαιτείται αισθητά περισσότερη έρευνα για να αναπτυχθούν οικονομικές και χαμηλού ή και μηδενικού αποτυπώματος άνθρακα επιλογές καυσίμων, που να προσφέρονται και για μαζική παραγωγή. Ταυτόχρονα, απαιτούμενα σημαντικές επενδύσεις σε υποδομές, όπως στην παραγωγή καυσίμων και στα λιμάνια, τα επόμενα χρόνια, σημειώνει η έκθεση.
Σύμφωνα με την ΕΕΕ, εναλλακτικά καύσιμα, όπως η αμμωνία, η μεθανόλη, ή το υδρογόνο, χρειάζονται μια εντελώς νέα γενιά κινητήρων εσωτερικής καύσης και πρόοδο της τεχνολογίας, βήματα που ακόμα δεν έχουν πραγματοποιηθεί για τα πλοία της ποντοπόρου ναυτιλίας.
Οι παραπάνω κινήσεις αφορούν τα ναυπηγεία, τους κατασκευαστές κινητήρων και τους παραγωγούς καυσίμων κι ενέργειας, είναι δηλαδή ανεξάρτητες από την ίδια την ναυτιλία.
