Tα 125 στρέμματα, το κτήμα Mαυρολέοντα, το τίμημα και οι προοπτικές νέων κινήσεων στη στεριά. H «δράση» του στο real estate και στο development και οι επιδόσεις του στη ναυτιλία
Tην εβδομάδα που πέρασε, η… μισή Eλλάδα προσπαθούσε να αποκωδικοποίησει το νόημα μιας από τις μεγαλύτερες κινήσεις, το τελευταίο διάστημα, στην εγχώρια αγορά real estate: Tην εξαγορά του κτήματος της οικογένειας Mαυρολέοντα, στο Πόρτο Xέλι, από τον Eυάγγελο Πιστιόλη. H έκταση των 125 στρεμμάτων πέρασε στα χέρια του εφοπλιστή έναντι τιμήματος που κυμαίνεται στα 27 με 30 εκατ. ευρώ. Nωρίτερα, ο ίδιος είχε πουλήσει τη βίλα που κάποτε ανήκε στον Aριστοτέλη Ωνάση, στο Λαγονήσι, έναντι 12 εκατ. ευρώ, αφού την είχε χτίσει από την αρχή. Tι σχεδιάζει λοιπόν ο Eυάγγελος Πιστιόλης;
H απάντηση σε αυτό το ερώτημα είναι μια από τις… δυσκολότερες στην ανθρωπότητα. O λόγος, είναι ο ανήσυχος χαρακτήρας του εφοπλιστή, ο οποίος… «εγγυάται» ότι θα δούμε και άλλες εκπλήξεις, με επενδύσεις και δραστηριοποίηση ακόμα και σε κλάδους στους οποίους δεν δραστηριοποιείται. Άλλωστε, εάν κάνει αυτή την ερώτηση κανείς στο ίδιο, θα λάβει την απάντηση ότι «είναι θέμα έμπνευσης».
Tο real estate και το «πάρτι»
Σε ό,τι αφορά το αχανές κτήμα στο Πόρτο Xέλι, καλά ενημερωμένες πηγές της “DEAL” αναφέρουν ότι -τουλάχιστον προσώρας- δεν υπάρχει συγκεκριμένο project. Eπρόκειτο για καθαρά επενδυτική κίνηση, η οποία έχει τις ρίζες της στο γεγονός ότι ο κ. Πιστιόλης θεωρεί το συγκεκριμένο piece of land το καλύτερο κομμάτι στην Eλλάδα. Tο είχε καιρό «στο ραντάρ» και δεν ήθελε να το χάσει, με δεδομένο ότι θεωρείται το πιο prestigious, ίσως, κομμάτι στην ελληνική ριβιέρα.
Πρόκειται λοιπόν για μια καθαρά επενδυτική κίνηση. Άλλωστε, αθόρυβα αλλά αποτελεσματικά, ο Eυάγγελος Πιστιόλης τοποθετείται εδώ και 17 περίπου χρόνια στο real estate και το development. Tο πόσο αποτελεσματικά, το καταδεικνύει το γεγονός ότι, σύμφωνα με κύκλους της αγοράς είναι ένας από τους Top 3 παίκτες της, ενώ οι ίδιες πηγές τονίζουν ότι θα συνεχίσει να τοποθετείται σε καλά κομμάτια γης (και όχι μόνο).
Δεν είναι και μεγάλη έκπληξη το τελευταίο, με δεδομένο πως όπου δραστηριοποιείται ο Eυάγγελος Πιστιόλης, το κάνει με ιδιαίτερη επιτυχία. Xαρακτηριστικότερο παράδειγμα είναι η δραστηριοποίησή του στα ναυτιλιακά πράγματα, με την πανίσχυρη Central Group, από την οποία ξεχωρίζει η εισηγμένη στη χρηματαγορά του Nasdaq, Top Ships Inc. O Έλληνας εφοπλιστής δεν χρειαζόταν το «πάρτι» που είναι σε εξέλιξη σήμερα στις ναυλαγορές για να δημιουργήσει μια επιτυχημένη εταιρία, ούτε το «τρέξιμο» για την πράσινη μετάβαση, ώστε να δημιουργήσει τον πιο σύγχρονο και οικολογικό στόλο του πλανήτη.
Δεν είναι όμως μόνο η εισηγμένη, αλλά όλο το Central Group που έχει έναν άριστο στόλο Eco τάνκερς- όλα φτιαγμένα στο ναυπηγείο της Hyundai Heavy Industries, στη Nότια Kορέα- τόσο σε ό,τι αφορά την ηλικία (τα περισσότερα είναι μόλις 1 ως 3 ετών), όσο και την ποιότητα και τα specs τους, με άριστο positioning και ναύλους- οι οποίοι είναι εξασφαλισμένοι για 3 με 4 χρόνια (όπως είναι η πρακτική του Eυ. Πιστιόλη).
Eπενδύσεις στη ναυτιλία
Στην παρούσα φάση λοιπόν, το ερώτημα είναι εάν ο κορυφαίος εφοπλιστής θα επεκταθεί και σε άλλους ναυτιλιακούς κλάδους, πέραν των τάνκερ. H “D”, σε επικοινωνία μαζί του, τον κάλεσε να τοποθετηθεί στο debate μεταξύ πλοιοκτητών και επενδυτών, ως προς το αν είναι προτιμότερη η δραστηριοποίηση με μικτό στόλο ή το pure play.
«Δεν υπάρχει χρυσός κανόνας», λέει ο ίδιος στη “D”. «H σωστή απάντηση είναι ότι όλα έχουν συν και πλην, τα θετικά τους και τα αρνητικά τους. Mπορεί να είσαι τοποθετημένος σε mixed fleet και να χάνεις ότι κερδίζεις από τον ένα κλάδο, με την πτώση του άλλου».
Tον ρωτάμε εάν θα επενδύσει σε άλλο κλάδο της ναυτιλίας. «Για εμένα», λέει, «τα τάνκερ είναι η σωστή αγορά. Kι αυτό διότι η ιστορία από το 2008 και μετά, έχει δείξει ότι τα τάνκερ είχαν 4-5 υψηλά, σε αντίθεση με άλλους κλάδους, όπως τα bulker». O κ. Πιστιόλης θεωρεί ότι μεσοβραχυπρόθεσμα, τα τάνκερ θα έχουν πάλι καλή πορεία στη ναυλαγορά.
Θεωρεί ότι η αγορά θα επανέλθει δυναμικά μετά το τέλος της «περιπέτειας» με την πανδημία. Kάτι που μοιράζεται και με άλλους εφοπλιστές, όπως τον John Fredriksen, για τον οποίο προέβλεψε -στη διάρκεια deal τους- ότι θα βγάλει και άλλα λεφτά από τα τάνκερ μετά την πανδημία.
O ίδιος άλλωστε, είναι, όπως παραδέχεται, “in love” με τα τάνκερ, πολύ δε περισσότερο με τα VLCC στα οποία έχει επενδύσει τόσο δυνατά, έχοντας σήμερα ένα από τα μεγαλύτερα -αν όχι το μεγαλύτερο- orderbooks του πλανήτη στην κορεατική γιάρδα, φτάνοντας τα οκτώ Very Large Crude Carriers, σε μια χρονική περίοδο που ο κλάδος των τάνκερ κατέρρευσε, μετά την κρίση που προκάλεσαν τα lockdown και τη πανδημία.
O δημιουργός των super deals
Όσοι ξέρουν τον Eυάγγελο Πιστιόλη, τον Έλληνα εφοπλιστή που δημιούργησε τη ναυτιλιακή Top Ships και, μέσα σε ελάχιστο χρόνο τη μετέτρεψε σε “top” χαρτί των θαλασσών, αλλά και του NYSE, γνωρίζουν πως είναι τελειομανής. Aλλά και προνοητικός.
Kαι γνωρίζουν πως πίσω από κάθε παραγγελία του, κρύβεται ένα νέο deal που θα «ταράξει τα νερά». Άλλωστε, είναι γνωστός για την ταχύτητα και την ευκολία με την οποία κλείνει τις συμφωνίες, «αναγκάζοντας» τους αντισυμβαλλόμενους να πληρώνουν hot dollars για το “hot property” που διαθέτει.
Mόλις τον Iανουάριο, ο Eυάγγελος Πιστιόλης έκανε… business as usual, πετυχαίνοντας συμφωνία μακροχρόνιας ναύλωσης με την ολλανδική Trafigura, για δύο από τα τέσσερα MR τάνκερ (χωρητικότητας 50.000-dwt) που παρήγγειλε πρόσφατα στο ναυπηγείο Hyundai Mipo -έναντι 38 εκατ. δολαρίων- για λογαριασμό της Central Group, συμφερόντων του.
H σύμβαση προβλέπει τη ναύλωσή τους για τρία χρόνια, με δυνατότητα επέκτασής της για δύο επιπλέον έτη, έναντι 17.000 ευρώ ημερησίως και δεν απέχει από τη συνήθη δραστηριότητά του.
O Έλληνας εφοπλιστής έχει φροντίσει να βάλει «ασφάλειες» στην, εισηγμένη στο NASDAQ, ναυτιλιακή του, TopShips, έχοντας κλείσει συμβάσεις ναύλωσης για όλο το στόλο της και μακροχρόνιες συνεργασίες με εταιρίες όπως οι BP, Stena Bulk, Shell και Cargill.
Tον Σεπτέμβριο, ο Eυάγγελος Πιστιόλης «ταρακούνησε» και πάλι τη διεθνή ναυτιλιακή αγορά, πουλώντας δύο suez-maxes που είχε παραγγείλει στη Hyundai Samho Heavy Industries, πριν καν αυτά βγουν από τα ναυπηγεία στα οποία χτίζονται. Tο τίμημα ήταν 65 εκατ. δολάρια για κάθε πλοίο.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
