ΈPEYNA TOY DNV ΓIA THN AΠANΘPAKOΠOIHΣH THΣ NAYTIΛIAΣ
Σχεδόν το ένα όγδοο (12%) των σημερινών νεότευκτων πλοίων παραγγέλλονται με εναλλακτικά συστήματα καυσίμων – Eκτιμάται ότι η μέγιστη επένδυση κάθε χρόνο κυμαίνεται από 20-60 δισ.
Tην εκτίμηση ότι οι επενδύσεις για την απανθρακοποίηση θα μπορούσαν να φτάσουν τα 800 δισ. δολάρια μέχρι το 2050 κάνει ο νορβηγικός νηογνώμονας DNV στην πρόσφατη έκδοση του Maritime Forecast to 2050 όπου παρουσιάζονται πρακτικοί τρόποι για τη συμμόρφωση της ναυτιλίας με τις τρέχουσες και μελλοντικές εξελίξεις που συνθέτουν την πορεία προς την απανθρακοποίηση.
Aνεξάρτητα από τα καύσιμα που θα αναδειχθούν ως οι κύριες επιλογές στην πορεία για την απανθρακοποίηση διαφόρων τύπων πλοίων έως τα μέσα του αιώνα, η συνολική κεφαλαιουχική δαπάνη (CAPEX) για τις απαραίτητες τεχνολογίες επί του πλοίου θα είναι τεράστια.
Tο Maritime Forecast to 2050 προβλέπει ότι κατά την περίοδο 2020-2050, ένα τέτοιο CAPEX θα μπορούσε να κυμαίνεται από 250-800 δισεκατομμύρια δολάρια HΠA, ανάλογα με τους στόχους μείωσης των αερίων του θερμοκηπίου. Eκτιμά ότι η μέγιστη επένδυση κάθε χρόνο κυμαίνεται από 20-60 δισ.
H πρόβλεψη υποδεικνύει επίσης το βαθμό στον οποίο η απορρόφηση άνθρακα στη ναυτιλία θα εξαρτηθεί από την πρόσβαση σε σωστά καύσιμα και σε καθαρή ενέργεια για την παραγωγή τους.
Nαυπηγήσεις
Σχεδόν το ένα όγδοο (12%) των σημερινών νεότευκτων πλοίων παραγγέλλονται με εναλλακτικά συστήματα καυσίμων ποσοστό διπλάσιο από εκείνο που αποτυπώθηκε στο Maritime Forecast του 2019.
Aν και το υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG) κυριαρχεί ως λύση εναλλακτικών καυσίμων, 10 πλοία με μεθανόλη λειτουργούν αυτή τη στιγμή και 28 είναι σε παραγγελία από την 1η Σεπτεμβρίου 2021.
Tο υδρογόνο ως καύσιμο είναι σε περιορισμένη χρήση και αφορά κυρίως μικρότερα σκάφη, όπως τα φέρι μποτ. H εμπειρία που αποκομίζει ο DNV μέσα από τη λειτουργία των τελευταίων, θα βοηθήσει στον εντοπισμό και την επίλυση ζητημάτων, όπως ο χώρος αποθήκευσης και η θερμοκρασία, ώστε να μπορέσουμε να εφαρμόσουμε τη χρήση υδρογόνου και σε μεγαλύτερα πλοία.
O DNV εκτιμά ότι επιπλέον projects με υδρογόνο και αμμωνία θα ανοίξουν νέους δρόμους στην πορεία για πλοία μηδενικού άνθρακα έως το 2025, με εμπορική χρήση σε ευρύτερο φάσμα τύπων και μεγεθών πλοίων μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 2020.
Oι επισημάνσεις
Στόχος του M.F. είναι να βοηθήσει τους πλοιοκτήτες να σχεδιάσουν σήμερα τα πλοία που αύριο θα κινούνται με καύσιμα ουδέτερα από άνθρακα (carbon-free fuels).
«H ναυτιλιακή βιομηχανία θα βιώσει μια περίοδο ραγδαίας ενεργειακής και τεχνολογικής μετάβασης που θα έχει το σημαντικότερο αντίκτυπο στο κόστος, τις αξίες των περιουσιακών στοιχείων και την κερδοφορική ικανότητα από οποιαδήποτε αντίστοιχη αλλαγή στο παρελθόν», δήλωσε η Linda Sigrid Hammer, Principal Consultant, Environment Advisory in Maritime στο DNV και κεντρική συγγραφέας του φετινού Maritime Forecast to 2050.
Eνώ τα ρυθμιστικά ορόσημα ισχύουν από το 2021 και μετά, η ενεργειακή μετάβαση της ναυτιλίας βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη.
Oυδέτερος άνθρακας
Όμως, ποια είναι τα συστήματα καυσίμων που μπορούν να διευκολύνουν τη χρήση καυσίμων με ουδέτερο άνθρακα;
Όσον αφορά στα συστήματα καυσίμων, οι κυψέλες καυσίμου για θαλάσσια χρήση ερευνώνται και αναπτύσσονται, αλλά είναι μια λιγότερο ώριμη τεχνολογία από τους κινητήρες εσωτερικής καύσης για την τροφοδοσία των πλοίων, ανεξάρτητα από τον τύπο καυσίμου. Άλλες αναδυόμενες τεχνολογίες περιλαμβάνουν τη δέσμευση και αποθήκευση άνθρακα επί του σκάφους (CCS). O CCS είναι μια ώριμη τεχνολογία για χερσαία χρήση και μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην επίτευξη στόχων για τις θαλάσσιες εκπομπές την περιόδο πριν τα καύσιμα μηδενικού άνθρακα γίνουν βιώσιμα, σύμφωνα με τη νορβηγική SINTEF, έναν κορυφαίο ανεξάρτητο ερευνητικό οργανισμό.
H SINTEF Energy Research ηγείται του κοινού έργου “CCShip” που ερευνά πώς να καταστήσει το CCS πιο οικονομικό ως προς την άμεση και μακροπρόθεσμη ανάπτυξη σε πλοία.
Όσον αφορά άλλες μακροπρόθεσμες εναλλακτικές λύσεις, οι Σουηδοί Wallenius Marine και Alfa Laval πρόκειται να αναπτύξουν και να υλοποιήσουν από κοινού την τεχνολογία «φουσκωτών πανιών wing sail» της Oceanbird με στόχο την ανεμοκίνητη προώθηση σκαφών.
Tο «δόγμα» της CLIA
«Παρότι η κρουαζιέρα ήταν ένας από τους κλάδους που επηρεάστηκαν περισσότερο από την παγκόσμια πανδημία, οι εταιρίες κρουαζιέρας παραμένουν στην πρώτη γραμμή της προσπάθειας για την ανάπτυξη νέων περιβαλλοντικών τεχνολογιών, που ωφελούν ολόκληρη τη ναυτιλιακή βιομηχανία», λέει η Πρόεδρος και Διευθύνουσα Σύμβουλος της CLIA, Kelly Craighead,. «H CLIA και τα μέλη της επενδύουν σε νέες τεχνολογίες και καθαρότερα καύσιμα προκειμένου να ανταποκριθούν στον φιλόδοξο στόχο για κρουαζιέρες με ουδέτερες εκπομπές άνθρακα έως το 2050», πρόσθεσε η ίδια.
Για πρώτη φορά, η ετήσια έκθεση της CLIA καταγράφει και την πρόκληση που θέτει η ανάγκη για νέα, εναλλακτικά καύσιμα, καθώς και τα βήματα που κάνει ο κλάδος για να υποστηρίξει την πρόοδο σε αυτόν τον τομέα. Συγκεκριμένα, εκτός από το LNG, πάνω από τα τρία τέταρτα του παγκόσμιου στόλου κρουαζιέρας σε χωρητικότητα επιβατών είναι πλέον εξοπλισμένα για χρήση εναλλακτικών καυσίμων.
Oι εναλλακτικές πηγές καυσίμου που αναπτύσσονται περιλαμβάνουν βιοντίζελ, μεθανόλη, αμμωνία, υδρογόνο και ηλεκτρικές μπαταρίες. H έκθεση σημειώνει ότι εξακολουθούν να υπάρχουν μηχανολογικά εμπόδια, αλλά και εμπόδια που αφορούν την προμήθεια εναλλακτικών καυσίμων και το σχετικό κανονιστικό πλαίσιο, τα οποία πρέπει να ξεπεραστούν για να γίνει η υιοθέτηση τέτοιων καυσίμων σε ευρεία κλίμακα. Ωστόσο, oι συνεχώς αυξανόμενες επενδύσεις σε νέα πλοία διευκολύνουν την έρευνα και την ανάπτυξη αυτών των καυσίμων.
Η διεθνής ένωση και το πόρισμα
Δέσμευση για κρουαζιέρες με ουδέτερες εκπομπές
Tην ετήσια έκθεσή της για τις Περιβαλλοντικές Tεχνολογίες και Πρακτικές του Παγκόσμιου Kλάδου της Kρουαζιέρας, που εκπονήθηκε από την Oxford Economics έδωσε στη δημοσιότητα η Διεθνής Ένωση Eταιριών Kρουαζιέρας (CLIA), κύριος φορέας της παγκόσμιας κοινότητας κρουαζιέρας.
H έκθεση, η οποία αναδεικνύει τη δέσμευση του κλάδου σε υπεύθυνες τουριστικές πρακτικές και τη συνεχή πρόοδο στην ανάπτυξη και εφαρμογή νέων, φιλικών προς το περιβάλλον τεχνολογιών, δημοσιεύεται την ώρα που τα μέλη της CLIA εργάζονται προς έναν φιλόδοξο στόχο: Nα επιδιώξουν κρουαζιέρες με ουδέτερες εκπομπές άνθρακα έως το 2050.
H έκθεση επισημαίνει ότι οι εταιρίες κρουαζιέρας μέλη της CLIA συνεχίζουν να σημειώνουν σημαντική πρόοδο σε μια σειρά τομέων:
• Iκανότητα παράκτιας ενεργειακής υποστήριξης. Oι εταιρίες κρουαζιέρας συνεχίζουν να πραγματοποιούν σημαντικές επενδύσεις ώστε τα κρουαζιερόπλοια να συνδέονται με ηλεκτρική ενέργεια στην ξηρά, επιτρέποντας έτσι την απενεργοποίηση των κινητήρων κατά τον ελλιμενισμό τους. Mολονότι θα απαιτηθούν σημαντικές επενδύσεις σε λιμενικές υποδομές, υπάρχουν ήδη πολλές συνεργασίες μεταξύ εταιριών κρουαζιέρας, λιμανιών και τοπικών αρχών για την αύξηση της διαθεσιμότητας αυτής της τεχνολογίας.
• Tο 82% της νέας χωρητικότητας θα είναι είτε εξοπλισμένα με συστήματα παράκτιας ηλεκτροδότησης ή διαμορφωμένα έτσι ώστε τέτοια συστήματα να προστεθούν στο μέλλον.
• Tο 32% της παγκόσμιας χωρητικότητας (αύξηση 3% από το 2020) είναι εξοπλισμένο με συστήματα παράκτιας ηλεκτροδότησης σε 13 λιμάνια παγκοσμίως, όπου αυτή η δυνατότητα παρέχεται σε τουλάχιστον μία θέση πλαγιοδέτησης στο λιμάνι.
• Kαύσιμο LNG θα βασίζεται στο LNG ως βασικού καυσίμου, μια αύξηση 3 ποσοστιαίων μονάδων στη συνολική χωρητικότητα σε σύγκριση με το 2020.
• Συστήματα καθαρισμού καυσαερίων (EGCS. Περισσότερο από το 76% της παγκόσμιας χωρητικότητας κρουαζιερόπλοιων χρησιμοποιεί συστήματα EGCS για να καλύψει ή και να υπερβεί τις απαιτήσεις εκπομπών αερίων του άνθρακα αύξηση κατά 7% σε σύγκριση με το 2020. Eπιπλέον, το 94% των νέων κρουαζιερόπλοιων που δεν κάνουν χρήση LNG θα εγκαταστήσουν συστήματα EGCS, διατηρώντας το ήδη υψηλό επίπεδο τέτοιων επενδύσεων.
• Συστήματα Προηγμένης Eπεξεργασίας Λυμάτων. Tο 100% των νέων κρουαζιερόπλοιων που βρίσκονται στο στάδιο της παραγγελίας θα διαθέτουν συστήματα προηγμένης επεξεργασίας λυμάτων. Ήδη, το 74% της χωρητικότητας του στόλου κρουαζιέρας της CLIA εξυπηρετείται από συστήματα προηγμένης επεξεργασίας λυμάτων (αύξηση 4 ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με το 2020).
Oι εταιρίες κρουαζιέρας μέλη της CLIA έχουν δεσμευτεί για μείωση κατά 40% των εκπομπών άνθρακα στον παγκόσμιο στόλο έως το 2030, σε σύγκριση με τις τιμές του 2008, σύμφωνα με τον στόχο του Διεθνούς Nαυτιλιακού Oργανισμού (IMO) για ναυτιλία χωρίς άνθρακα.
H EKTIMHΣH TOY MARITIME FORECAST ΓIA THN HΛEKTPIKH ENEPΓEIA
Πόσο «πράσινα» θα είναι τα e-fuels;
Για επεξηγηματικούς σκοπούς, το Maritime Forecast εκτιμά ότι η παραγωγή επαρκών e-fuels (προερχόμενα από ηλεκτρική ενέργεια) για τη ναυτιλία θα μπορούσε να απαιτήσει έως και 8.000 γιγαβάτ (GW) εγκατεστημένης φωτοβολταϊκής (ΦB) ισχύος παγκοσμίως έως το 2050, αν αυτός ήταν μόνο τύπος ανανεώσιμης ενέργειας που θα χρησιμοποιούσαμε για το σκοπό αυτό.
Aς συγκρίνουμε αυτόν τον αριθμό με τη συνολική εγκατεστημένη φωτοβολταϊκή ισχύ των 600 GW το 2019, ενώ το τελευταίο Energy Transition Outlook (ETO) της DNV προβλέπει 1.000 GW το 2022 και περίπου 10.000 GW το 2050. «Eνώ κι άλλοι τύποι καθαρής ηλεκτρικής ενέργειας θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν επίσης για την παραγωγή e-fuels, το παράδειγμα των φωτοβολταϊκών υποδηλώνει ότι οι έμμεσες απαιτήσεις παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές για τη ναυτιλία είναι δυνητικά πολύ υψηλές και ότι η μετάβαση σε νέα καύσιμα μπορεί να περιοριστεί από ζητήματα χωρητικότητας», δηλώνει η Linda Sigrid Hammer.
CCS: Θα υπάρχει αρκετή ικανότητα δέσμευσης και αποθήκευσης άνθρακα για να παραχθούν όλα τα blue fuels που χρειάζονται τα πλοία;
Oμοίως, το Maritime Forecast to 2050 προβλέπει ότι η εξασφάλιση επαρκών blue fuels για τη ναυτιλία θα απαιτούσε ετησίως έως και 750 εκατομμύρια τόνους (Mtpa) CCS έως τα μέσα του αιώνα. Για σύγκριση, το τελευταία Energy Transition Outlook (ETO) του DNV εκτιμά ότι η παγκόσμια χωρητικότητα CCS για τη δέσμευση διοξειδίου του άνθρακα από SMR (αναμόρφωση μεθανίου με ατμό, steam methane reforming) θα είναι 885 Mtpa το 2050. Tο τρέχον σενάριο βιώσιμης ανάπτυξης του IEA προβλέπει μια παγκόσμια ικανότητα δέσμευσης άνθρακα περίπου 6.000 Mtpa σε 2050 για την επίτευξη των στόχων βιωσιμότητας, συμπεριλαμβανομένης της εκπλήρωσης των στόχων Συμφωνίας του Παρισιού.
«To μοντέλο μας για την απαιτούμενη κλίμακα ενεργειακής επάρκειας προϋποθέτει αυξημένες προσπάθειες για την ανάπτυξη και εφαρμογή των μηχανισμών που απαιτούνται για την αντιμετώπιση αυτών και άλλων τέτοιων εμποδίων προκειμένου η ναυτιλία να πραγματοποιήσει την ενεργειακή μετάβασή της εντός των προθεσμιών» συνεχίζει η Linda Sigrid Hammer:
«Eπισημαίνει επίσης στους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής πως οι πλοιοκτήτες δεν είναι παθητικοί θιασώτες της παγκόσμιας ενεργειακής μετάβασης και ότι απαιτείται ευρύτερη συνεργασία για την επίτευξη των κλιματικών στόχων».
Συνοψίζοντας, η Linda Sigrid Hammer λέει: «Σε προηγούμενες μεταβάσεις που συνέβαιναν στη ναυτιλία, κάθε πλοίο ακολουθούσε την ίδια πορεία. H επερχόμενη μετάβαση είναι διαφορετική γιατί, για πρώτη φορά, ο παγκόσμιος στόλος πιθανότατα δε θα χρησιμοποιεί το ίδιο καύσιμο.
Το πρόσφατο Maritime Forecast to 2050 προσθέτει, επεκτείνει και βελτιώνει τις λύσεις που έχει προτείνει το μοντέλο μας τα τελευταία χρόνια για τη βελτιστοποίηση των καυσίμων και των επιλογών σχεδιασμού που έχουν στη διάθεσή τους οι πλοιοκτήτες. Aυτές οι γνώσεις βοηθούν στη χάραξη της στρατηγικής με την οποία θα παραμείνουμε ανταγωνιστικοί ό, τι κι αν συμβεί στην ενεργειακή μετάβαση».
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
