Διαρκής πονοκέφαλος έχουν γίνει, για τους αρμόδιους φορείς, τα δύο μεγάλα λιμάνια της χώρας. Το λιμάνι του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης, είναι φιλέτα για τους ιδιώτες που τόσο καιρό περιμένουν την ευκαιρία για να επενδύσουν.
Με τη σειρά του το Υπουργείο Οικονομικών, με την ψήφιση του Μνημονίου 2, άναψε, στην ουσία, το πράσινο φως για την πλήρη ιδιωτικοποίησή τους και μάλιστα με διαδικασίες fast track αφού προβλέπει την μεταβίβαση στο Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου του συνόλου των μετοχών που κατέχει το Δημόσιο.
Σε πρώτη φάση, το ειδικό ταμείο, έχει στην κατοχή του το 23% των μετοχών του Δημοσίου στα δύο λιμάνια, και έχει ζητήσει σε προφορικό επίπεδο να του μεταβιβαστεί σύντομα και το υπόλοιπο 50,1% που παραμένει στο υπουργείο Οικονομικών.
Αν και οι διαδικασίες «ζυμώνονται» ακόμα, στα τραπέζια των διαπραγματεύσεων, το Ταμείο προσανατολίζεται να πουλήσει σε ιδιώτες το σύνολο των μετοχών των δύο λιμανιών το συντομότερο δυνατό ώστε να εισπραχθούν τα κεφάλαια που θα χρησιμοποιηθούν για την αποπληρωμή των δανείων.
Κοστολογούν 30 – 40 ευρώ τη μετοχή
Πιο συγκεκριμένα, το ύψος του ανταλλάγματος για το σύνολο των μετοχών του λιμανιού του Πειραιά, σύμφωνα με τα μέχρι στιγμής δεδομένα υποστηρίζεται ότι δεν θα πέσει κάτω από τα 30 ευρώ ανά μετοχή, ενώ μπορεί να φτάσει ακόμα και τα 40 ευρώ ανά μετοχή υπό προϋποθέσεις. Για τον Οργανισμό Λιμένος Πειραιά Α.Ε. για τον οποίο το μεγαλύτερο ενδιαφέρον έχει εκφράσει ο κινέζικος κρατικός όμιλος Cosco στον οποίο έχει παραχωρηθεί ήδη και ο Σταθμός Εμπορευματοκιβωτίων του ΟΛΠ το τελικό τίμημα θα ξεκινά δηλαδή από τα 560 εκατ. ευρώ.
Σημειώνεται όμως ότι, περίπου ανάλογο είναι το ποσό, υπολογισμένο σε καθαρή παρούσα αξία που έχει δώσει η Cosco μόνο για την παραχώρηση των προβλητών ΙΙ και ΙΙΙ του Σταθμού Εμπορευματοκιβωτίων του ΟΛΠ.
Αλχημείες για άλλα 10 λιμάνια
Στην ίδρυση εταιρείας ειδικού σκοπού προσανατολίζεται το Ταμείο αποκρατικοποιήσεων για να αποφύγει το πρόβλημα που δημιουργείται για την πώληση άλλων 10 λιμανιών.
Τα 10 λιμάνια έχουν τη μορφή Ανωνύμων Εταιρειών και για το λόγο αυτό, διαπιστώνεται ότι δεν υπάρχει επενδυτικό ενδιαφέρον για εξαγορές και ανάπτυξη συγκεκριμένων λιμενικών υπηρεσιών, όπως είναι για παράδειγμα η κρουαζιέρα.