Τα κοιτάσματα σε Αφρική – Κίνα ανοίγουν νέους δρόμους για Big Bussiness
Το στοίχημα 7 ισχυρών εφοπλιστών να μονοπωλήσουν τις θαλάσσιες μεταφορές αερίου
Οι δρόμοι του LNG είναι… ελληνικοί. «Έκρηξη» παραγγελιών πλοίων μεταφοράς υγροποιημένου φυσικού αερίου παρατηρείται και την φετινή χρονιά από τους Έλληνες εφοπλιστές, ως συνέχεια της επενδυτικής τους επέλασης την τετραετία 2008- 2011, ξοδεύοντας περίπου 7,4 δισ. δολ.
Τριάντα οκτώ νέα «σκαριά» LNG θα πέσουν στο νερό μέχρι το 2015, εκ των οποίων τα 12, αξίας 2,4 δισ. δολ. φέτος (ξεπερνώντας συνολικά τα 10 δισ.), ενώ το 50% του υπό ναυπήγηση στόλου διεθνώς είναι ελληνικό. Οι μαζικές παραγγελίες των «Greeks» για πανάκριβα πλοία, των οποίων η τιμή ανέρχεται συχνά πάνω από τα 200 εκατ. δολ. έκαστο, αποτυπώνουν την επιθυμία τους να ελέγξουν τον ραγδαία αναπτυσσόμενο κλάδο του υγροποιημένου φυσικού αερίου ή αλλιώς το «χρυσάφι» της θάλασσας, όπως το αποκαλεί η Διεθνής Υπηρεσία Ενέργειας.
Επτά ισχυροί της ελληνικής ναυτιλίας έχουν διαβλέψει εδώ και μια πενταετία πως οι εξαγωγές φυσικού αερίου παρουσιάζουν αυξητική τάση, ενώ ο ανταγωνισμός των εταιριών και η ανακάλυψη νέων κοιτασμάτων διεθνώς δημιουργούν νέες προσδοκίες. Η ζήτηση είναι μεγάλη, ο υπάρχον στόλος δεν επαρκούσε για να καλύψει τις ανάγκες μεταφοράς και έτσι οι Έλληνες εφοπλιστές έσπευσαν να προλάβουν την «κούρσα», ναυπηγώντας νέα πλοία.
Ηχηρά ονόματα του ελληνικού εφοπλισμού, μεταξύ των οποίων ο Γιάννης Αγγελικούσης, ο Γιώργος Προκοπίου, ο Γιώργος Οικονόμου, ο Πήτερ Λιβανός, ο Θανάσης Μαρτίνος, αλλά και ο Νίκος Τσάκος και ο Χρήστος Κανελλάκης (αν και με πολύ μικρότερους στόλους οι δύο τελευταίοι) δείχνουν έτοιμοι να μονοπωλήσουν τον μεγαλύτερο στόλο μεταφοράς υγροποιημένου φυσικού αερίου σε διεθνές επίπεδο και να διαδραματίσουν κομβικό ρόλο στο νέο ενεργειακό τοπίο του πλανήτη.
Δεν είναι τυχαίο πως τα κεφάλαια που έχουν επενδυθεί από τους παραπάνω πλοιοκτήτες εκτιμάται πως ξεπερνούν τα 10 δισ. δολ. συνολικά, καθώς η αγορά LNG είναι από εκείνες που, σύμφωνα με τους αναλυτές, θα εξακολουθήσουν να παράγουν κέρδη κόντρα στην γενικότερη οικονομική κρίση που έχει πλήξει τις ναυλαγορές.
Τα μεγάλα συμβόλαια
Μεγάλα συμβόλαια έχουν κλείσει οι «Greeks» των θαλασσών στα μεγαλύτερα ναυπηγεία του κόσμου και κυρίως σε εκείνα της Νότιας Κορέας για την ναυπήγηση δεξαμενόπλοιων μεταφοράς υγροποιημένου φυσικού αερίου.
Πρώτος στη λίστα ο Γιάννης Αγγελικούσης, του οποίου η εταιρία Maran Gas υλοποιεί ένα επενδυτικό πρόγραμμα- μαμούθ στον κλάδο, ύψους 3,4 δισ. δολ., ναυπηγώντας συνολικά 17 τέτοιου είδους πλοία. Μόλις πριν από μερικές βδομάδες παρήγγειλε σε νοτιοκορεάτικες γιάρδες δύο ακόμη ποντοπόρα LNG.
Η Gaslog του Πήτερ Λιβανού έχει υπογράψει συμβόλαιο παραγγελίας για 10 πλοία, με option για την απόκτηση άλλων τεσσάρων μελλοντικά, όταν κρίνει πως οι συνθήκες είναι κατάλληλες. Ο Γιώργος Προκοπίου από την άλλη, με την ναυτιλιακή του Dynagas διαθέτει υπό ναυπήγηση 7 πλοία στα ναυπηγεία της Hyundai, ενώ η Thenamaris του Θανάση Μαρτίνου έχει δώσει παραγγελία για την κατασκευή τριών «σκαριών» στις γιάρδες της Samsung.
Την ίδια ώρα, η Cardiff του Γιώργου Οικονόμου κατασκευάζει στην Daewoo 4 πλοία LNG και έχει option για δύο ακόμη. Και μπορεί η συγκεκριμένη 5άδα να είναι εκείνη που ξεχωρίζει ως προς τις μαζικές ναυπηγήσεις δεξαμενόπλοιων LNG, όμως, υπάρχουν και δύο ακόμη μικρότεροι παίκτες του εν λόγω κλάδου που δείχνουν πως έχουν διάθεση να μπουν γερά στο παιχνίδι της ενέργειας. Πρόκειται για τον Νίκο Τσάκο της TEN, ο οποίος θα παραλάβει το πρώτο LNG δεξαμενόπλοιο το 2016, ενώ διαθέτει option και για ένα ακόμη, εφόσον, όπως οι περισσότεροι, εξασφαλίσει νέο ναυλοσύμφωνο και τον Χρήστο Κανελλάκη της Alpha Tankers & Freighters που θα παραλάβει δύο τέτοια πλοία το 2015 και έχει και εκείνος την δυνατότητα για τη ναυπήγηση ενός επιπλέον.
Ούριος άνεμος
Οι επενδύσεις των Ελλήνων εφοπλιστών γίνονται με «ούριο άνεμο», καθώς οι προσδοκίες και τα νέα δεδομένα που δημιουργούνται, δείχνουν πως μπορούν να κερδίσουν το στοίχημα του LNG. Όπως παρατηρούν διεθνείς αναλυτές, οι συνθήκες είναι κατάλληλες, καθώς η Αμερική αναμένεται να προστεθεί στη λίστα με τους μεγαλύτερους εξαγωγείς φυσικού αερίου στον κόσμο, ενώ την ίδια ώρα η Ρωσία μελετά την απελευθέρωση των εξαγωγών και για άλλες εταιρίες της, σπάζοντας το μέχρι σήμερα μονοπώλιο της Gazprom. Αλλά και ο ρωσικός κολοσσός δεν θα μείνει με «σταυρωμένα χέρια», αφού, όπως δήλωσε ο Αλεξέι Μίλερ, στόχος είναι να κατακτήσει η εταιρία το 15% της διεθνούς αγοράς φυσικού αερίου από 5% που ελέγχει σήμερα.
Επίσης νέα κοιτάσματα που εντοπίζονται στην Ανατ. Αφρική, αλλά και η προοπτική γενικευμένης εκμετάλλευσης του σχιστολιθικού φυσικού αερίου (έχουν ήδη εντοπιστεί νέα κοιτάσματα στην Κίνα) και η στροφή πολλών χωρών (Κατάρ, Αυστραλία, Κροατία, Πακιστάν, Ουρουγουάη κ.α.) προς το LNG, αυξάνουν τις προσδοκίες και για συνέχιση της αυξημένης ζήτησης πλοίων μεταφοράς του με τους Έλληνες να τα θέτουν… στην υπηρεσία παγκοσμίων κολοσσών. Στα 150.000 δολ. την ημέρα – «Χρυσά» τα έσοδα από τις ναυλώσεις Η μεγάλη ζήτηση για φυσικό αέριο και ο μικρός αριθμός- για την ώρα- του παγκοσμίου στόλου συντηρούν, σύμφωνα με τον ναυλομεσιτικό οίκο Clarksons, τα επίπεδα των ημερήσιων ναύλων για τα πλοία LNG κοντά στα 150.000 δολάρια. Επίπεδα- ρεκόρ σε σχέση με τους υπόλοιπους τομείς της ναυλαγοράς, τα οποία «υπόσχονται» σημαντικά κέρδη στους πλοιοκτήτες.
Η απασχόληση των πλοίων τους από ενεργειακούς «γίγαντες», όπως η Shell και η British Gas, αποτελεί το μεγάλο στοίχημα για τις ελληνικές ναυτιλιακές εταιρίες και δεν είναι τυχαίο πως ήδη έχουν συνάψει μεγάλα, προσοδοφόρα συμβόλαια. Ορισμένοι αναλυτές υποστηρίζουν ωστόσο, πως λόγω των μαζικών παραγγελιών πλοίων LNG, ελλοχεύει ο κίνδυνος μελλοντικά να υποχωρήσουν οι τιμές των ναύλων και κάτι τέτοιο να γυρίσει μπούμερανγκ για τις ελληνικές εταιρίες. Ναι μεν ως κίνδυνος υφίσταται, όμως, οι περισσότεροι συμφωνούν πως έως το 2020 θα αυξάνεται έως και 25 εκατ. τόνους τον χρόνο η χρήση υγροποιημένου φυσικού αερίου.
