Ο επιχειρηματικός… πόλεμος πίσω από τις πιέσεις για την φορολόγησή τους
«Kόκκινο πανί» αποτελούν οι Έλληνες εφοπλιστές για τους Γερμανούς και όχι μόνο.
Tης Εύης Κατσώλη
Η πρωτοκαθεδρία της ελληνόκτητης ναυτιλίας διεθνώς κατέχοντας μερίδιο 16,2% «ενοχλεί» και με το γεγονός αυτό συνδέεται και το ότι έχει μπει… στο στόχαστρο της Επιτροπής Ανταγωνισμού της Ευρωπαϊκής Eπιτροπής σχετικά με το θέμα της «ευνοϊκής φορολόγησής της που πιθανόν να δημιουργεί στρεβλώσεις στον ανταγωνισμό».
Οι Βρυξέλλες φαίνεται πως διατηρούν ψηλά στην ατζέντα τους το θέμα, καθώς οι πιέσεις που ασκούνται είναι μεγάλες. Αν και αξιωματούχοι της Κομισιόν υποστηρίζουν πως δεν εξυπηρετούν ξένα συμφέροντα, ωστόσο είναι κοινό μυστικό πως ευρωπαϊκές χώρες και κυρίως η Γερμανία, ανταγωνίστριες της Ελλάδας στις διεθνείς θάλασσες που «βλέπουν» την ψαλίδα ως προς τον συνολικό αριθμό των πλοίων και ως προς το τονάζ να ανοίγει όλο και περισσότερο υπέρ ημών, έχουν πολλές φορές επικρίνει ακόμη και μέσω του διεθνούς Τύπου την ελληνική κυβερνητική πολιτική σχετικά με το καθεστώς φορολόγησης των πλοιοκτητών.
Το πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι το άρθρο της εφημερίδας «Frankfurter Allgemeine Zeitung», το οποίο υπενθύμιζε ότι τον Ιούλιο η κυβέρνηση έκλεισε συμφωνία με τους εφοπλιστές για να πληρώνουν τα επόμενα χρόνια διπλάσιους φόρους αντί των σημερινών 140 εκατ. ευρώ ετησίως.
«Όπως και σε άλλες χώρες της ΕΕ, οι εφοπλιστές στην Ελλάδα απολαμβάνουν φορολογικά προνόμια γιατί τα πλοία φορολογούνται συνολικά για το τονάζ, με αποτέλεσμα η τελική επιβάρυνση να είναι μικρή», έγραφε χαρακτηριστικά το δημοσίευμα.
Στην ουσία τονίζουν πως μέσω της φορολόγησης του τονάζ και των απαλλαγών από την φορολογία των διαφόρων τύπων εισοδήματος, οι ελληνικές Αρχές μείωσαν ή κατήργησαν τα φορολογικά βάρη που θα «κόστιζαν» στις ναυτιλιακές εταιρίες και παρέχουν επιλεκτικό οικονομικό πλεονέκτημα σε επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον κλάδο των διεθνών θαλάσσιων μεταφορών.
Η… ΝΑΥΜΑΧΙΑ
Πίσω από τα «χτυπήματα» ενάντια στην ελληνόκτητη ναυτιλία και τις συντονισμένες προσπάθειες για την αλλαγή του καθεστώτος φορολόγησης, κρύβεται φυσικά και ο επιχειρηματικός «πόλεμος» μεταξύ εταιριών και χωρών για την επικράτηση στην… κούρσα των επενδύσεων και του ελέγχου των διεθνών μεταφορών.
Και ειδικά οι συγκρίσεις ανάμεσα σε Ελλάδα και Γερμανία ως προς τους αριθμούς είναι συντριπτικά υπέρ της πρώτης. Η ελληνική ναυτιλία παραμένει στην πρώτη θέση διεθνώς με 3.350 πλοία χωρητικότητας 224 εκ. dwt, κατέχοντας μερίδιο 16,2%, ενώ οι Γερμανοί είναι τρίτοι, πίσω από τους Ιάπωνες, με 3.989 πλοία χωρητικότητας 125,6 εκατ. τόνων και μερίδιο 9,2%.
Μεγάλες είναι οι διαφορές και στο κομμάτι των επενδύσεων. Οι Έλληνες εφοπλιστές ξόδεψαν 1,7 δισ. για την εξαγορά 88 πλοίων συνολικά (σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία για το 7μηνο του 2012), ενώ οι Γερμανοί βρέθηκαν στην τέταρτη θέση πίσω από τους Κινέζους και τους Νορβηγούς.
Ναυτιλιακοί κύκλοι επισημαίνουν δε, με νόημα ότι τα γερμανικά «χτυπήματα» είναι μάλλον κάτω από τη μέση, ειδικά όταν εκείνοι παρέχουν φοροαπαλλαγές στους επενδυτές τους μέσω των KG Funds. Απλοί καταθέτες μπορούσαν να απολαμβάνουν ευνοϊκής φορολογικής μεταχείρισης, επενδύοντας τα κεφάλαιά τους σε αυτά τα σχήματα, τα οποία χρηματοδοτούσαν μαζί με τράπεζες, την ανάπτυξη του γερμανικού στόλου. Από τον περασμένο Απρίλιο πάνω από 100 τέτοια funds έχουν πτωχεύσει λόγω της τεράστιας μείωσης των ευρωπαϊκών εισαγωγών (9,5%-18%) που έπληξε τα containerships, προκαλώντας «πονοκέφαλο» στους Γερμανούς.
Η «σκληρη» ΑΠΑΝΤΗΣΗ του προεδρου της ΕΕΕ
«Όσοι θεωρούν ότι έχουμε ασυλία, ας έρθουν Eλλάδα»
Η αλληλογραφία του υπ. Ναυτιλίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση για το θέμα της φορολόγησης των εφοπλιστών είναι συνεχής το τελευταίο διάστημα. Οι πιέσεις μέσω Βρυξελλών και του διεθνούς Τύπου υποχρέωσαν μάλιστα, τον πρόεδρο της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, Θ. Βενιάμη να πει πως «η Ελλάδα έχει για τη ναυτιλία πανομοιότυπο φορολογικό καθεστώς με οποιαδήποτε άλλη ναυτιλιακή χώρα». Μάλιστα, ρίχνει… το γάντι σε όλους όσοι πιστεύουν ότι η Ελλάδα παρέχει «ασυλία» στις ναυτιλιακές «να μεταφέρουν τις έδρες τους εδώ».
Η «απάντηση» της εφοπλιστικής κοινότητας δε, σε όσους τους προσάπτουν ότι πληρώνουν «ψίχουλα», είναι πως η ελληνική ναυτιλία, συνεισφέρει συνολικά στο ΑΕΠ για το 2013 κοντά στο 13%. Ως «μέσο αντίδρασης» πάντως, Ελλάδα, Κύπρος και Μάλτα (οι οποίες επίσης έχουν βρεθεί στο επίκεντρο λόγω του συστήματος φορολόγησης της ναυτιλίας) αποφάσισαν να συστήσουν κοινό μέτωπο προκειμένου να αποτρέψουν την επιχειρούμενη θεσμοθέτηση ενιαίας ναυτιλιακής φορολογίας για τα κράτη- μέλη της ΕΕ.
ΟΙ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ ΕΞΑΓΟΡΑΣ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΜΕΝΩΝ ΓΕΡΜΑΝΙΚΏΝ ΠΛΟΙΩΝ
Οι ισχυροί των θαλασσών που έριξαν… δίχτυα στο Βερολίνο
Οι Γερμανοί έχουν δεχτεί «ηχηρό χαστούκι» από την κρίση και το κλείσιμο της χρηματοδοτικής κάνουλας από τις τράπεζες, πολλές εκ των οποίων υποχρεώθηκαν να διακόψουν τη ναυτιλιακή τους δραστηριότητα (π.χ. Commerzbank), με αποτέλεσμα τα 2/3 των γερμανικών ομίλων να αντιμετωπίσουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα και πολλοί από αυτούς να μετατραπούν σε… πελάτες των Ελλήνων. Κάτι το οποίο θα ήθελαν να αποφύγουν, όπως είχε αφήσει να εννοηθεί και παλαιότερο δημοσίευμα της Der Handelsblatt που έλεγε ότι οι Έλληνες θα βγουν κερδισμένοι από την γερμανική κρίση στη ναυτιλία.
Πολλές ελληνικές εταιρίες, αξιοποιώντας τα υψηλά αποθέματα ρευστότητας των ταμείων τους, έστρεψαν το… βλέμμα τους στην αγορά μεταχειρισμένων πλοίων της Γερμανίας. Η Costamare της οικογένειας Κωνσταντακόπουλου εξαγόρασε το «Stadt Lubeck» έναντι 11,3 εκατ. δολ. (με χρηματοδότηση από τράπεζα που αρνήθηκε να προσφέρει τους ίδιους όρους σε Γερμανούς πλοιοκτήτες).
Στο ίδιο… τέμπο και η Goldenport του Πάρη Δράγνη που τον περασμένο Οκτώβριο εξαγόρασε αντί 5,2 εκ. δολ. το «Conti Seattle», χωρητικότητας 2.100 teu, ενώ σε ανάλογες αγορές κατά καιρούς έχουν προβεί η Golden Union του Θεόδωρου Βενιάμη, η Centrofin του Δημήτρη Προκοπίου, η Alma Tankers του Σταμάτη Μόλαρη, η Marmaras του Διαμαντή Διαμαντίδη, η Allseas Marine του Μιχάλη Μποδούρογλου, η Cosmoship του Νίκου Σάββα κ.ά.
