Οι μεγαλύτερες τράπεζες του κόσμου εξακολουθούν να εξασφαλίζουν αδήλωτες κρατικές επιδοτήσεις αξίας έως και 590 δισ. δολαρίων, γιατί ακόμα θεωρούνται too big to fail, δηλαδή πολύ μεγάλες για να καταρρεύσουν, προειδοποιεί το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Κανείς δεν μπορεί παρά να υποθέσει ότι οι τράπεζες αυτές θα διασωθούν από τις κυβερνήσεις τους, εάν συναντήσουν προβλήματα, λέει.
Ουσιαστικά, το Ταμείο διαπιστώνει ότι οι μεταρρυθμίσεις που τέθηκαν σε ισχύ μετά την κρίση του 2008, για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα των too big to fail τραπεζών, που επιβάρυναν τους κρατικούς προϋπολογισμούς και φύτεψαν το σπόρο της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους, δεν έφεραν αποτέλεσμα. Και αυτό, παρότι οι τράπεζες επιχειρούν μέσω του εκτεταμένου λόμπινγκ να πείσουν ότι το ζήτημα δεν αποτελεί πια… ζήτημα.
Η έκθεση του ΔΝΤ δείχνει ότι στην περίπτωση μιας νέας χρηματοοικονομικής κρίσης, και ελλείψει νέων μεταρρυθμίσεων, οι φορολογούμενοι θα κληθούν και πάλι να πληρώσουν δισεκατομμύρια δολάρια για να στηρίξουν τις τράπεζες.
Στην Ευρωζώνη, το κόστος της στήριξης των τραπεζών θα μπορούσε να κυμανθεί από 90 έως 300 δισ. δολάρια, λέει το ΔΝΤ, ανάλογα με τη μέθοδο που χρησιμοποιείται για τον υπολογισμό του.
Οι επιδοτήσεις αυξήθηκαν παντού κατά τη διάρκεια της κρίσης, αλλά στις περισσότερες χώρες έχουν μειωθεί έκτοτε, καθώς οι τράπεζες εξυγιαίνουν τους ισολογισμούς τους και οι μεταρρυθμίσεις τίθενται σε ισχύ. Συνολικά, όμως, η πιθανότητα ότι οι συστημικά σημαντικές τράπεζες θα διασωθούν και πάλι, παραμένει υψηλή σε όλες τις περιοχές», λέει το ΔΝΤ.
