Αντιρρήσεις σχετικά με τη χρηματοδότηση επενδυτικών προγραμμάτων από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM) διατύπωσε ο πρώην πρόεδρος της Deutsche Bank, Josef Ackermann, ερωτώμενος για το «σχέδιο Γιούνκερ», σε συνέντευξη τύπου στη Σαμοθράκη.
Ο Ackermann, αναγνωρίζοντας τη δύσκολη οικονομική συγκυρία και τα υψηλά επίπεδα ανεργίας στις ευρωπαϊκές χώρες, σημείωσε ότι «υπάρχει ασφαλώς επιθυμία να αλλάξει αυτό αμέσως», αλλά εξέφρασε τις αντιρρήσεις του στο άνοιγμα του ESM για μεγάλες επενδύσεις, χωρίς στόχευση.
«Προσωπικά, δεν πιστεύω πως μεγάλα επενδυτικά προγράμματα χωρίς καθαρό σχέδιο για το πού να επενδύσουμε, είναι σωστή συνταγή» τόνισε ο Ackermann. Επικαλούμενος την εμπειρία του σε διαφορετικές φάσεις από διάφορες χώρες, σημείωσε ότι «ανοίγοντας το «Κουτί της Πανδώρας» για μεγάλες επενδύσεις χωρίς συγκεκριμένη στόχευση πολύ συχνά χάνονται πόροι χωρίς να φέρνουν αποτέλεσμα.
«Είναι προτιμότερες οι επιλεγμένες επενδύσεις που πραγματικά βοηθούν και από την άλλη η συνέχιση των δομικών μεταρρυθμίσεων» είπε ο Ackermann «και όχι μόνο να ανοίξουμε αυτό το είδος του Κουτιού της Πανδώρας γιατί δε θα λειτουργήσει».
«Οι στοχευμένες επενδύσεις και οι συνεργασίες συχνά μεταξύ ιδιωτικού και δημοσίου τομέα, αυτή είναι κατά την άποψη μου καλύτερη λύση από το να ανοίξουμε τον ESM για να πληρώσουμε μεγάλα επενδυτικά προγράμματα».
Για την ελληνική οικονομία σημείωσε ότι «έχουν γίνει πολλά που βελτιώνουν το οικονομικό τοπίο, αλλά όχι αρκετά για να φέρουν ακόμη μεγάλη αναπτυξιακή ορμή», σημειώνοντας ότι η Ελλάδα «βρίσκεται στο σωστό μονοπάτι» και ότι πρέπει να συνεχίσει στον ίδιο δρόμο των δομικών μεταρρυθμίσεων, ώστε να βελτιώνει την ανταγωνιστικότητα της, το διοικητικό μοντέλο και το οικονομικό περιβάλλον. Σημείωσε ότι πρέπει να ενθαρρυνθούν τα ταλέντα και τα «φωτεινά μυαλά» που βρίσκονται στο εξωτερικό να επιστρέψουν στην Ελλάδα και να προσελκυστούν άνθρωποι με ικανότητες και δεξιότητες και επανέλαβε ότι η λειτουργία και ιδιωτικών πανεπιστημίων θα μπορούσε να είναι μια παράμετρος που θα μπορούσε να συμβάλει στην κατεύθυνση αυτή.
Νωρίτερα στην εκδήλωση που έγινε για την αναγόρευση του σε «δημότη» της Σαμοθράκης ο Ackermann είχε την ευκαιρία να αναφερθεί στη στάση του κατά τη διάρκεια της κρίσης του ελληνικού δημοσίου χρέους την περίοδο 2009-2012. Σημείωσε ότι η υποστήριξη του «δεν ήταν αλτρουιστική» αλλά ήταν προς το συμφέρον όχι μόνο των ευρωπαϊκών χωρών με παρόμοια προβλήματα χρέους, αλλά και της Ε.Ε. και της πατρίδας του της Ελβετίας και της Ντόιτσε Μπάνκ, καθώς, όπως είπε, ούτε η Ελβετία θα μπορούσε να είναι «νησί ευημερίας», ούτε και η Ντόιτσε Μπανκ ανταγωνιστική προς τα αντίστοιχα αμερικανικά ιδρύματα, με ένα αδύναμο ευρώ, σε μια αδύναμη Ευρώπη.
«Θεωρώ ότι έχει πολύ μεγάλη σημασία όχι μόνο για να κρατήσουμε την Ευρώπη ενωμένη αλλά για να βαθύνουμε την ιστορία της να ανακάμψει η Ελλάδα. Για να παίζει η Ευρώπη σημαντικό ρόλο στον κόσμο του μέλλοντος, έναντι των μεγάλων δυνάμεων, όπως η Αμερική και η Κίνα, πέρα από την Ευρώπη δεν υπάρχει μέλλον για τα έθνη της, ούτε ακόμη για τα μεγαλύτερα, τη Γερμανία, τη Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο. Αν δε διατηρήσουμε την ενότητα μας και εάν δε τη βαθύνουμε θα καταλήξουμε μια περιφερειακή δύναμη στη διεθνή σκηνή».