Στην πιθανότητα ένα κόμμα της αριστεράς με ακραίες θέσεις που δεν έχει δοκιμαστεί στην εξουσία, να βρεθεί στην κυβέρνηση και να πυροδοτήσει ένα ξεπούλημα (sell off) στις αγορές, αναφέρεται άρθρο του επικεφαλής οικονομικού συμβούλου της «Allianz SE», Μοχάμεντ Ελ Εριάν (Mohamed A. El-Erian) για το Bloomberg.
Οι πιστωτές γίνονται νευρικοί για τις προοπτικές της χώρας, ιδιαίτερα δε, για τη σταθερότητα των συναλλαγματικών ισοτιμιών και την ικανότητα της χώρας να εξυπηρετήσει το χρέος της.
Ο ηγέτης του κόμματος αντιδρά επιχειρώντας να περιγράψει μια πιο καθησυχατική εικόνα για το μέλλον υπό μία νέα κυβέρνηση. Ωστόσο οι προσπάθειές του πέφτουν στο κενό καθώς υπάρχει ο κίνδυνος ανατροφοδότησης της οικονομικής και χρηματοπιστωτικής μετατόπισης, αναφέρεται στο άρθρο.
Θα νόμιζε κανείς ότι μιλάμε για την Ελλάδα του 2015 αλλά αναφερόμαστε στην κατάσταση στη Βραζιλία πριν από τις προεδρικές εκλογές το 2002, όταν ο Λουίς Ινάσιο Λούλα ντα Σίλβα, προπορευόταν στις δημοσκοπήσεις. Για πολλά χρόνια μέχρι τότε, ο Λούλα προσέγγιζε μια οικονομική πολιτική που πρότεινε αναδιαρθώσεις χρεών μεγάλης κλίμακας καθώς και μεγάλη εξάρτηση από τον κρατισμό, που θα οδηγούσαν στην ανάπτυξη, γράφει ο Μοχάμεντ Ελ Εριάν.
Αναφερόμενος στην Ελλάδα, ο αρθρογράφος υποστηρίζει ότι δεδομένου πως οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν το αντιμνημονιακό κόμμα ΣΥΡΙΖΑ να προπορεύεται στις εκλογές, οι ελληνικές αγορές εμφανίζουν ορισμένα από τα χαρακτηριστικά της Βραζιλίας το δεύτερο εξάμηνο του 2002. Ο κίνδυνος για το δημόσιο χρέος όπως μετράται από την εξάπλωση των κρατικών ομολόγων έχει εκτοξευθεί ακολουθούμενος από τη συζήτηση για πιθανή αναδιάρθρωση του χρέους αλλά και με διαταραχή στις συναλλαγματικές ισοτιμίες.
Επιπλέον, τονίζει, ο ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, επιχειρεί να καθησυχάσει τις αγορές, που μέχρι τώρα τουλάχιστον, κώφευαν για τρεις λόγους: τη ρητορική του Τσίπρα στο παρελθόν, μία εγχώρια αφηγηματική εκστρατεία που περιλαμβάνει δυνητικά επιβλαβείς αναφορές στη Γερμανία και ένα μεγαλύτερο ευρωπαϊκό φαινόμενο που περιλαμβάνει την άνοδο των «μη συμβατικών» πολιτικών κομμάτων.
Σύμφωνα με τον Μοχάμεντ Ελ Εριάν, το πρόβλημα της Ελλάδας είναι βαθύτερο και σχετίζεται με την πολιτική προσέγγιση και το θεσμικό πλαίσιο που έχει τεθεί, καθώς παρά τις μεγάλες θυσίες του ελληνικού λαού, οι πολιτικοί δεν έχουν πετύχει την ανάπτυξη, ούτε την καταπολέμηση της φτώχειας και της ανεργίας.
Το αποτέλεσμα είναι να ενταθεί η κόπωση μεταξύ των πολιτών και της πολιτικής τάξης, με απρόβλεπτες συνέπειες για το μέλλον της χώρας.
Ενδεχόμενο Grexit αποτελεί μία πιθανότητα, παρά το ότι ο κ. Τσίπρας δεν το υποστήριζε αυτό για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αντιθέτως, λέει ο αρθρογράφος, έχει ταχθεί υπέρ της αναδιαπραγμάτευσης με τους Ευρωπαίους εταίρους της Ελλάδας ώστε να απαλυνθούν οι πολιτικές λιτότητας και να διευκολυνθούν οι όροι για το δημόσιο χρέος, σε συνδυασμό με την παροχή επιπρόσθετης χρηματοδότησης.
Οι προτάσεις αυτές έχουν ως στόχο να τεθεί η χώρα σε καλύτερη θέση ώστε να εφαρμόσει τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται για να αναζωογονηθεί η ανάπτυξη και η δημιουργία θέσεων εργασίας.
Ο αρθρογράφος επισημαίνει πως η Βραζιλία δεν είναι η μόνη περίπτωση που μοιάζει με αυτήν της Ελλάδας. Η Αργεντινή επίσης, όπως ήταν τον Δεκέμβριο του 2011 με την οικονομική κακοδιαχείριση και τις αναταραχές στην αγορά, θυμίζει την Ελλάδα.
Η περίπτωση της Αργεντινής θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως υπενθύμιση προς την Ελλάδα για τη σημασία της ελαχιστοποίησης της πιθανότητας για μια απροετοίμαστη και άτακτη έξοδο από τη νομισματική ένωση, κάτι που θα προκαλούσε σοβαρή αναστάτωση στις οικονομικές της σχέσεις και μεγάλη υπονόμευση στη λειτουργία της οικονομίας της.
Καθώς είναι πιθανό να βρεθεί ο ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση, θα πρέπει να δώσει έμφαση στην ομαλή διαχείριση των οικονομικών εντός της ευρωζώνης και να κλειδώσει πίσω του τους μηχανισμούς της εξόδου από αυτήν.
Θα πρέπει επίσης να διαθέτει ένα εναλλακτικό σχέδιο Β για τις συναλλαγές και τις πληρωμές, κάτι που θα απαιτούσε σαφή επικοινωνία ενός εναλλακτικού οικονομικού οράματος για τη χώρα. Θα απαιτούσε επίσης τον έγκαιρο συντονισμό με τους Ευρωπαίους εταίρους συμπεριλαμβανομένης μιας γρήγορης στροφής σε κάποια παραλλαγή με τη συμφωνία που έχει συνάψει με την ΕΕ, που θα εξακολουθεί να παρέχει προνομιακή πρόσβαση και αλληλεπίδραση της Ένωσης με την Ελλάδα, αναφέρεται στο άρθρο του Μοχάμεντ Ελ Εριάν.
