Χωρίς δανεικά πορευόμαστε μέχρι τέλος Μάρτη
Όταν οι ελεγκτές των δανειστών μας έφευγαν τον περασμένο Δεκέμβρη από την Αθήνα, δεν θα μπορούσαν ασφαλώς να φανταστούν -και, ως εκ τούτου να προϋπολογίσουν- ότι οι εξελίξεις σε πολιτικό επίπεδο στην χώρα μας, αλλά και στην Φινλανδία, θα δημιουργούσαν μια χρονική… απόσταση ασφαλείας μέχρι την επόμενη επίσκεψή τους στην Ελλάδα.
Και μέσα σε όλα, οι χθεσινές αποκαλυπτικές δηλώσεις του υπουργού Οικονομικών Γκίκα Χαρδούβελη, που -μεταξύ άλλων- μίλησε για την προοπτική μιας πιθανής βραχείας παράτασης της επικείμενης τελευταίας αξιολόγησης του ελληνικού προγράμματος προσαρμογής [βλ. σχετικά: Χαρδούβελης: Πέντε κίνδυνοι, αν δεν ολοκληρωθεί το πρόγραμμα], έρχονται να επιβεβαιώσουν το ρεπορτάζ που θέλει την νέα επίσκεψη των «τροϊκανών» στα μέσα Μαρτίου.
Τούτο βεβαίως εδράζεται και στο ότι απαιτείται κάποιος χρόνος από τον σχηματισμό της νέας κυβέρνησης μέχρι τα τέλη Φεβρουαρίου. Αυτό ωστόσο που έχει σημασία είναι το πλεονέκτημα για την ελληνική πλευρά, που δίδεται με αυτήν την κατ’ ουσίαν τεχνική παράταση -που έρχεται να προστεθεί στην αρχική διατύπωση της δίμηνης παράτασης και που δεν θα απαιτήσει νέα έγκριση από τα εθνικά Κοινοβούλια των ενδιαφερομένων χωρών.
«Μπλόκο» στην αξιολόγηση βάζει η Φινλανδία
Οι δανειστές μας δεν φαίνεται να κόπτονται να τελειώσουν τάχιστα την διαδικασία αξιολόγησης του προγράμματος προσαρμογής, από την στιγμή που η Φινλανδία βρίσκεται κι αυτή σε προεκλογική περίοδο μέχρι τις 19 Απριλίου. Οι «σκληροτράχηλοι» σε θέματα δημοσιονομικής πολιτικής και δη και δημοσίου χρέους Φινλανδοί, που από την πρώτη κιόλας διαπραγμάτευση για το οικονομικό πρόγραμμα στήριξης της Ελλάδας είχαν επιδείξει ιδιαίτερη αυστηρότητα απαιτώντας σημαντικές και επίπονες εγγυήσεις, τώρα εμφανίζονται ελαφρώς αποστασιοποιημένοι λόγω των εσωτερικών εκλογών τους. Κάποιοι βεβαίως σπεύδουν να δικαιολογήσουν την «ακαμψία» τους στις διαβουλεύσεις για το ελληνικό χρέος, αφού και οι ίδιοι είχαν βρεθεί σε ανάλογη θέση και υπέστησαν αντίστοιχες απαιτήσεις από τους δανειστές τους. Να θυμίσουμε επίσης ότι αυτός που χειρίστηκε την ελληνική περίπτωση δεν ήταν άλλος από τον επίτροπο Όλι Ρεν, που είναι Φινλανδός.
Άλλωστε, οι Βρυξέλλες δεν εννοούν να εμπλακούν σε έναν διμέτωπο κυκεώνα, αφού και στην Ελλάδα η πολιτική κατάσταση παραμένει ρευστή λόγω εθνικών εκλογών. Πάντως πολλοί προειδοποιούν ότι δεν είναι απίθανο να ζήσουμε πάλι το περσυνό σκηνικό της «υπομονής», όταν η τρόικα επανειλημμένα ανέβαλε την επίσκεψή της στην χώρα μας.
Πάγια άποψη των δανειστών μας, ωστόσο, είναι ότι η χρονική παράταση δεν μας ευνοεί. Τα ταμειακά διαθέσιμα του κράτους είναι ήδη ισχνά και δεν προβλέπεται να αντέξουν μια παρατεταμένη ανακοπή της χρηματοδότησης, καθώς θα πρέπει να πληρωθούν μισθοί και συντάξεις. Στις υποχρεώσεις αυτές έρχονται να προστεθούν τα κατά περιόδους τοκοχρεολύσια και ομόλογα που η χώρα μας θα πρέπει να πληρώσει.
Υπό αυτήν την έννοια, πολλοί από τους δανειστές μας αγωνιούν για την περίπτωση πιστωτικού γεγονότος, αν και όλοι παραδέχονται πως ο Μάρτιος και τα ομόλογα που λήγουν εντός αυτού είναι κάτι εύκολα διαχειρίσιμο (το ποσό ανέρχεται σε 1,8 δισ. ευρώ). Ο προβληματισμός εστιάζει στους επόμενους μήνες, κατά τους οποίους θα πρέπει οπωσδήποτε να έχει κλείσει η αξιολόγηση της τρόικας, ώστε να αποδεσμευτούν τα επόμενα ποσά από το πακέτο των 7,2 δισ ευρώ και να ανοίξει η νέα πιστωτική γραμμή ECCL.
