Η Ελλάδα δεν πορεύεται μόνη στο ευρωπαϊκό μονοπάτι
Για συμμαχίες εντός και εκτός ευρωζώνης ψάχνει η κυβέρνηση, ενόψει του κρισιμότατου έκτακτου Eurogroup της Τετάρτης, δεδομένου ότι, όπως και ο ίδιος ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας μετ’ επιτάσεως επαναλαμβάνει, πρωταρχικός σκοπός της κυβέρνησης δεν είναι μια καταστρεπτική για την χώρα μας αλλά και την υπόλοιπη Ευρώπη ρήξη, αλλά μια συμφωνία επί τη βάσει της αλληλεγγύης των εταίρων και του σεβασμού στην πρόσφατη λαϊκή ετυμηγορία.
Οι διαβουλεύσεις ασφαλώς θα είναι δύσκολες, ιδίως με τους άκαμπτους Γερμανούς που εμφανίζονται απρόθυμοι να συμφωνήσουν σε ένα ελληνικό πρόγραμμα απαλλαγμένο από τις πολιτικές της αυστηρής λιτότητας, στο πνεύμα της εθνικής κυριαρχίας της Ελλάδας.
Ωστόσο, στο μέγαρο Μαξίμου επικρατεί συγκρατημένη αισιοδοξία. Κυβερνητικά στελέχη διαβεβαιώνουν ότι η κατάσταση δεν είναι απελπιστική και ότι η Ελλάδα δεν έχει πλήρως απομονωθεί, όπως κατά τις τελευταίες μέρες αφήνεται να διαφανεί. Μάλιστα επιμένουν με νόημα ότι αρκετές δυνάμεις εργάζονται τούτη την στιγμή στο παρασκήνιο των εξελίξεων, ώστε να αποφευχθεί μια μετωπική σύγκρουση με το… τείχος του Βερολίνου. Και ότι οι δυνάμεις αυτές αποτελούν «βέβαιους» συμμάχους στην προσπάθεια επίτευξης μιας συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας και δανειστών της.
Η περίπτωση Γιουνκέρ
Σύμφωνα με διασταυρωμένες πληροφορίες, ο έμπειρος πολιτικός και επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν κλοντ Γιουνκέρ εξετάζει ουσιαστικές συμβιβαστικές φόρμουλες, μη συμμεριζόμενος τις ακραίες και δογματικές απόψεις του Βερολίνου. Άλλωστε είναι φυσικό να μην θέλει η θητεία του να στιγματιστεί με μία αποτυχία αυτού του είδους, που πιθανότατα θα συγκλονίσει στην συνέχεια όλο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα.
Η περίπτωση Ομπάμα
Με δηλώσεις του ίδιου του Αμερικανού προέδρου, οι ΗΠΑ έχουν ξεκάθαρα δηλώσει την επιθυμία τους να τερματιστεί στην Ευρώπη η καταστρεπτική λιτότητα και να ξεκινήσει η αναπτυξιακή δραστηριότητα. Επισημαίνεται μάλιστα η στενή σχέση που υπάρχει εδώ και πολύ καιρό ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και σε Αμερικανούς παράγοντες όπως ο Τζέιμς Γκάλμπρεϊθ, ο οποίος έχει ισχυρή επιρροή στον Λευκό Οίκο.
Τονίζεται επίσης η επιθυμία των Αμερικανών για ηρεμία στην ευρύτερη περιοχή του ευρωπαΊκού Νότου, καθώς ανησυχούν για τις εξελίξεις στην Ανατολική Ευρώπη, κυρίως εξαιτίας της Ουκρανίας και της στάσης της Μόσχας.
Άλλωστε αντίστοιχα έκρυθμη προδιαγράφεται η κατάσταση και στην Μέση Ανατολή.
Η περίπτωση της Γαλλίας
Παρά τον σκεπτικισμό που επέδειξε ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ, κατά την πρόσφατη συνάντησή του με τον Αλέξη Τσίπρα, από την Κουμουνδούρου θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι την κρίσιμη στιγμή η Γαλλία θα αναλάβει ρόλο «πυροσβέστη». Την άποψη αυτή οι συνεργάτες του πρωθυπουργού την στηρίζουν στην παραδοσιακή ευαισθησία της Γαλλίας προς τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, ώστε θα είναι αδύνατον οι Γάλλοι να παρακολουθούν αμέτοχοι την διάλυση της ΕΕ.
Η πρίπτωση Ντράγκι
Στο πρωθυπουργικό περιβάλλον αισιοδοξούν ότι ο ισχυρός άνδρας της ΕΚΤ θα τηρήσεις αυστηρώς ουδέτερη στάση σε όλη την διάρκεια των διαπραγματεύσεων, εφαρμόζοντας τυπικά το καταστατικό της κεντρικής τράπεζας.
Με λίγα λόγια δεν αναμένεται να δράσει παρασυρόμενος από τις επιταγές του Βερολίνου, θυσιάζοντας την ρευστότητα του ελληνικού τραπεζικού συστήματος προς χάριν πολιτικών σκοπιμοτήτων του Βερολίνου.
Υπό αυτήν την έννοια, μέλλει να διαπιστωθεί εκ των πραγμάτων εάν τελικά θα δικαιωθούν οι αισιόδοξοι παρά τω πρωθυπουργώ ή αυτοί που θεωρούν την ρήξη ως αναπόφευκτη. Σε κάθε περίπτωση, ο Αλέξης Τσίρπας εμφανίζεται αποφασισμένος να μην επιτρέψει να του τραβήξουν το «χαλί κάτω από τα πόδια» -για τον λόγο αυτόν και προσπαθεί με διπλωματικό τρόπο να κρατήσει τις ευαίσθητες ισορροπίες μεταξύ αυτού που οι εταίροι θέλουν να επιβάλλουν και αυτού που ο ίδιος υποσχέθηκε στον ελληνικό λαό.
