Όλα καταδεικνύουν πολιτική και όχι λογιστική λύση στην διαφωνία μας με τους δανειστές
Η επιμονή του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στο πρόγραμμα – γέφυρα, το οποίο θα οδηγήσει «χρηματοδοτικά» την χώρα μέχρι τον Ιούνιο, αλλά και η μη αναφορά του σε συγκεκριμένα μέτρα που θα ληφθούν για να στηρίξουν τα δημόσια ταμεία, είναι τα δύο βασικά ζητήματα που προκαλούν δυσφορία σε Βερολίνο και Βρυξέλλες.
Ο προκάτοχος του κ. Βαρουφάκη στο ΥΠΟΙΚ, Γκίκας Χαρδούβελης, είχε εγκαίρως κοστολογήσει το διάστημα μέχρι τον Μάρτιο, από την άποψη των ανελαστικών δανειακών υποχρεώσεων της χώρας. Μέχρι τον μήνα αυτόν, οι υποχρεώσεις ανέρχονται σε 7 δισ. ευρώ για τόκους και χρεολύσια -γι’ αυτό και η προηγούμενη κυβέρνηση επέμενε σε δίμηνη και όχι εξάμηνη παράταση, ώστε με την απελευθέρωση των 7,2 δισ. ευρώ της δόσης να μην αντιμετωπίσει η Ελλάδα πρόβλημα ρευστότητας.
Στο σημείο αυτό έγκειται και η πρώτη άρνηση των δανειστών να αποδεχθούν την πρόταση Τσίπρα: Δεν υπάρχει κοστολογημένο και σαφές πλάνο είσπραξης υπέρ του ελληνικού Δημοσίου, ώστε χωρίς τα 7,2 δισ. ευρώ η χώρα να μπορέσει να πορευθεί μέχρι το καλοκαίρι. Διότι, ακόμη κι αν τα φορολογικά μέτρα που παρουσιάστηκαν χθες εφαρμοστούν άμεσα, είναι αδύνατον να υπολογίζει κανείς σε άμεση απόδοσή τους.
Συγκεκριμένα:
Α) Η πάταξη της φοροδιαφυγής αλλά και η σκληρή φορολογία των «εχόντων και κατεχόντων», που ευαγγελίζεται η νέα κυβέρνηση, δεν μπορεί να αποδώσουν πριν το 2016, αφού θα εφαρμοστούν σε εισοδήματα του 2015. Εκτός βεβαίως του σεναρίου που θέλει τα όποια οφέλη να καλύπτουν την «τρύπα» στα έσοδα που θα δημιουργήσει το αφορολόγητο των 12.000 ευρώ.
Β) Τόσο η κατάρτιση του περιουσιολογίου όσο και ο έλεγχος τυχόν λιστών με ονόματα που φοροαπέφυγαν ή και έκλεψαν το κράτος απαιτούν χρόνο –που η Ελλάδα δεν διαθέτει.
Γ) Οι δύο εναπομείνασες δόσεις του ΕΝΦΙΑ, που θα πληρωθούν (αν πληρωθούν) μέσα στο τρέχον έτος, καλύπτουν «ανοίγματα» του 2014 και ότι σημερινά. Παράλληλα, η κατάργηση του ΕΝΦΙΑ από το 2015 και η αντικατάστασή του από Φόρο Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας, αν υποθέσουμε ότι επίσης ισχύουν οι προεκλογικές δεσμεύσεις για μείωση του βάρους στη φορολογία ακινήτων κατά 2 δισ. ευρώ, θα επιβαρύνουν δημοσιονομικά την όλη κατάσταση.
Δ) Η πάταξη του λαθρεμπορίου καυσίμων και καπνού, που μπορεί να δώσει, σύμφωνα με την κυβέρνηση, 1,5 δισ. ευρώ το χρόνο, απαιτεί επίσης χρόνο για να δώσει αποτελέσματα.
Ε) Τέλος, θα πρέπει να χρηματοδοτηθεί η 13η σύνταξη στους συνταξιούχους κάτω των 700 ευρώ, από τα ερχόμενα Χριστούγεννα, η επανεκκίνηση της ΕΡΤ και όλες οι άλλες παροχές που εξήγγειλε ο πρωθυπουργός.
Όλα τα παραπάνω καθιστούν την εξίσωση ως μη ικανοποιούσα την συνθήκη της λογιστικής των δανειστών. Μόνη ελπίδα λοιπόν, για αλλαγή της μέχρι τώρα μνημονιακής κατεύθυνσης της οικονομίας, είναι να δοθεί λύση με πολιτικά κριτήρια και όχι δημοσιονομικά.
