Τον κεντρικό Ευρωπαίο τραπεζίτη εκθειάζει σε σημερινό του δημοσίευμα ο Economist. Τον χαρακτηρίζει Super Mario που με τις κινήσεις του στην ευρωπαϊκή σκακιέρα της οικονομίας έχει κρατήσει το ευρώ όρθιο.
«Για άλλη μια φορά ο Μάριο Ντράγκι, ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, έκανε το θαύμα του και επιβεβαίωσε τον τίτλο που του έχει δοθεί ως «Σούπερ Μάριο»», τονίζει ο Economist.
«Το 2012, σταθεροποίησε τις αγορές με την υπόσχεση που έδωσε πως θα κάνει «ό,τι χρειάζεται» για να σώσει το ευρώ. Φέτος τήρησε την υπόσχεσή του αυτή προχωρώντας στην υιοθέτηση του προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης. Η ΕΚΤ ξεκίνησε αυτή την βδομάδα να αγοράζει κρατικά ομόλογα.
Η ανακοίνωση της ποσοτικής χαλάρωσης στα τέλη Ιανουαρίου βοήθησε σημαντικά στο να βελτιωθεί η ψυχολογία των επενδυτών μετά από ένα δύσκολο ξεκίνημα της χρονιάς.
Ωστόσο, το QE δεν είναι ο μόνος λόγους που τα χρηματιστήρια καταγράφουν ράλι. Οι επενδυτές ανακουφίστηκαν όταν η Ελλάδα και οι πιστωτές της συμφώνησαν σε παράταση τεσσάρων μηνών του προγράμματος δανεισμού της. Αυτό μείωσε τον κίνδυνο ενός Grexit.
Επίσης, η απότομη πτώση της τιμής του πετρελαίου έχει επίσης ενεργήσει ως μείωση φόρου για τους Ευρωπαίους καταναλωτές, προσθέτοντας ελπίδες ότι η οικονομία αφήνει πίσω της την ύφεση, επισημαίνει το δημοσίευμα.
Περαιτέρω θετικές ειδήσεις έχουν έρθει από τον ευρωπαϊκό τραπεζικό τομέα. Σύμφωνα με τον αρθρογράφο, από το 2008 οι τράπεζες έχουν επικεντρωθεί περισσότερο στην ενίσχυση των ισολογισμών τους από ό, τι για τη χορήγηση δανείων σε επιχειρήσεις. Αυτή η πιστωτική στενότητα ήταν κακή για την ανάπτυξη. Αλλά τα πράγματα έχουν αλλάξει. Ο δείκτης Μ3 αυξήθηκε κατά 4,1% το δωδεκάμηνο έως τον Ιανουάριο…»
Για να συνεχίσει το άρθρο επισημαίνοντας, Ωστόσο, πριν από το δωδεκάμηνο, ο ετήσιος ρυθμός ανάπτυξης ήταν μόλις 1,2%.
Επιπλέον, οι μεγάλες εταιρείες έχουν επίσης τη δυνατότητα να επωφεληθούν από τις πολύ χαμηλές αποδόσεις στις αγορές ομολόγων της Ευρώπης. Η ΕΚΤ έχει διαδραματίσει σημαντικό ρόλο εδώ. Αυτό ώθησε την επιστροφή των επενδυτών στο εταιρικό χρέος.
Ο υπόλοιπος κόσμος δεν είναι και τόσο ευτυχής με τη δράση της ΕΚΤ. Η απότομη πτώση του ευρώ στο χαμηλότερο επίπεδο από τις αρχές του 2003, με την επακόλουθη αύξηση του δολαρίου έχει σημαντικές συνέπειες για τους εξαγωγείς της Αμερικής.
Παρά το γεγονός ότι το εμπορικό έλλειμμα της εξακολουθεί να επωφελείται από την αύξηση της εγχώριας παραγωγής πετρελαίου και φυσικού αερίου από σχιστόλιθο, το εμπορικό έλλειμμα εκτός καυσίμων ήταν σχεδόν στα 50 δισ. δολαρίων τον Ιανουάριο, περισσότερα από 10 δισεκατομμύρια δολάρια πάνω από τον αντίστοιχο μήνα πέρυσι.
Και τα κέρδη των αμερικανικών εταιρειών υποφέρουν όταν τα κέρδη μεταφράζονται σε δολάρια.
Εάν το ευρωπαϊκό QE είναι θετικό για τον κόσμο, και όχι μόνο για τη ζώνη του ευρώ, τότε θα πρέπει να ενισχυθεί η παγκόσμια ζήτηση, και όχι απλώς οι Ευρωπαίοι εξαγωγείς να αυξήσουν το μερίδιο αγοράς από τους εξαγωγείς του υπόλοιπου κόσμου.
Το παράδειγμα του ιαπωνικού QE είναι μάλλον απογοητευτικό σε αυτό το θέμα.
Τρία από τα τελευταία πέντε τρίμηνα παρατηρήθηκε μείωση της οικονομικής δραστηριότητας (αν και επέδρασε αρνητικά η αύξηση του φόρου κατανάλωσης).
Οι επενδυτές έχουν σαφώς πίστη ότι το σχέδιο του Super Mario θα λειτουργήσει καλύτερα, καταλήγει η ανάλυση του Economist.
