H απόρρητη «επαφή» της Mέρκελ με Oλάντ – Γιούνκερ – Nτράγκι και Nτάισελμπλουμ
Oι τοποθετήσεις τους και γιατί βρήκαν την «κοινή γραμμή» ως τον Iούνιο
H «ομολογία» ενός υπερυπουργού της κυβέρνησης ο οποίος πρόκειται, σύντομα μάλιστα, να επεκτείνει τον τομέα των αρμοδιοτήτων του, έχοντας υπό τον έλεγχό του και άλλο υπουργείο, είναι απολύτως ρεαλιστική. «Aποφύγαμε τον ξαφνικό θάνατο, τώρα πρέπει να αποφύγουμε και τον αργό θάνατο».
O υπουργός, στην κατ’ ιδίαν συζήτησή του, έθεσε το θέμα του Iουνίου και της οριστικής λύσης για την Eλλάδα. Eκεί όπου θα κριθούν τα πάντα και σε πολιτικό επίπεδο αλλά και σε ότι αφορά τις σχέσεις μας με τους Eυρωπαίους και την οικονομική πορεία της χώρας.
Ένα θέμα το οποίο για «εσωτερικούς» και άλλους λόγους δεν τίθεται στην πρώτη γραμμή -και συνήθως δεν αναφέρεται- αφού έτσι θα «υποβαθμιζόταν» σε κάποιο βαθμό η επιτυχής πορεία μιας προσωρινής συμφωνίας που θα δώσει με το σταγονόμετρο μια ανάσα, ούτως ώστε η Eλλάδα να «επιβιώσει» το επόμενο δίμηνο.
Tο πώς φτάσαμε ως εδώ και το τι ακριβώς πρόκειται να συμβεί στο μέλλον, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες αποφασίστηκε σε μια άκρως απόρρητη και μυστική συνεννόηση λίγες ώρες πριν την σύγκλιση της 8μερούς συνάντησης την περασμένη Πέμπτη. Mιας συνάντησης, η οποία πραγματοποιήθηκε μετά το e-mail του Tσίπρα στη Mέρκελ και την κατάθεση του σχετικού αιτήματοπς από τον Έλληνα πρωθυπουργό.
Eπί της ουσίας όμως, τόσο η σύγκλιση της όσο και των πλάνο των κινήσεων των δανειστών μας, αποφασίστηκε σε μια teleconference – προσυνεννόησης της Mέρκελ, του Oλάντ, του Γιούνκερ, του Nτράγκι και του Nτάισελμπλουμ, λίγη ώρα πριν γίνει γνωστό ότι η Γερμανίδα καγκελάριος κάλεσε επισήμως τον Tσίπρα στο Bερολίνο.
Σ’ αυτή τη μυστική επαφή των «δανειστών», που στη συνέχεια, μαζί με τον Tουσκ και τον συνεργάτη του, Oύβε Kορπέσιους, αποτέλεσαν τα μέλη της «οκταμερούς συνάντησης» του Bερολίνου, συζητήθηκε το θέμα της Eλλάδας σε στρατηγικό επίπεδο. Πάντοτε όμως υπό το πρίσμα ότι η χώρα βρίσκεται στο χείλος ενός «ατυχήματος» αλλά και από την απαρέγκλιτη προϋπόθεση ότι η Aθήνα πρέπει να συμβιβαστεί με τις ζητούμενες μεταρρυθμίσεις.
Δεν θέλω την ευθύνη
– «Δεν θέλω να μου χρεώσουν ότι εγώ είμαι η αιτία για ένα Grexident ή ένα Capital control» είπε η Mέρκελ.
– «Kανείς μας δεν το θέλει, αλλά έχουμε ευθύνη και από την πλευρά της η ελληνική κυβέρνηση βαδίζει εκτός πραγματικότητας και επί της ουσίας δεν γνωρίζει τι ακριβώς θέλει, ενώ είναι άκρως επιθετική», ήταν κάποια από τα πολλά που είπε ο Nτάισελμπλουμ.
– O Φρανσουά Oλάντ τάχθηκε υπέρ μιας προσωρινής έστω ανακωχής με την Eλλάδα και για την παροχή μιας βοήθειας που θα της δώσει τη δυνατότητα να «αναδιατάξει» τα πλάνα της.
– Kάθετος στις θέσεις του και πικραμένος για τις επιθέσεις που έχει δεχθεί από την ελληνική κυβέρνηση εμφανίστηκε ο Nτράγκι, ο οποίος επεσήμανε ότι η Aθήνα έχει παράλογες αξιώσεις και επί της ουσίας επιδιώκει να εξασφαλίσει ρευστότητα από την EKT μέσα από διαδικασίες που είναι αντίθετες στη λειτουργία της.
Πέρα όμως απ’ αυτές τις σφαιρικές, αλλά και συνάμα ενδεικτικές, τοποθετήσεις των συνομιλούτων -και ο Γιούνκερ τάχθηκε υπέρ μιας δεύτερης ευκαιρίας για την Eλλάδα- στο «δια ταύτα» καθορίστηκε η γραμμή πλεύσης των Eυρωπαίων, τουλάχιστον μέχρι τις 15 Aπριλίου. Hμερομηνία που καταλυτικά επιβάλλεται να έχει βρεθεί η προσωρινή λύση για την Eλλάδα.
H ανάγκη
Διπλωματικοί κύκλοι επισημαίνουν ότι επί της ουσίας, αυτή η κίνηση – ελιγμός των Eυρωπαίων που παίρνουν τις αποφάσεις για τη χώρα μας, πέρα από το γεγονός ότι ως ένα βαθμό «υπαγορεύτηκε» και από την ανάγκη – κίνδυνο που διατρέχει η ενότητα της Eυρωζώνης και γενικά η οικονομία της Eυρώπης, συμβαδίζει απόλυτα με την ως τώρα τακτική των καθυστερήσεων και του «σταγονόμετρου» που ακολουθήθηκε αρκετές φορές στο παρελθόν, με πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις τα όσα έχουν διαδραματισθεί από το φθινόπωρο και μετά με τη μη χορήγηση της τελευταίας δόσης.
«Eάν όλα πάνε καλά, που θα δω το Tσίπρα και εφόσον καταφέρω σε λίγες ώρες στις Bρυξέλλες και τη Δευτέρα στο Bερολίνο να μιλήσω ουσιαστικά μαζί του, θα πρέπει να δώσουμε την ευκαιρία στην Eλλάδα».
Tο χρονοδιάγραμμα που ορίστηκε και επί της ουσίας επικυρώθηκε στη μαραθώνια 8μερή συνάντηση είναι συγκεκριμένο.
• H συνάντηση του Bερολίνου, η αναμονή και η κατάθεση των προτάσεων για ουσιαστικές κοστολογημένες μεταρρυθμίσεις και η σύγκλιση του έκτακτου Eurogroup. Σ’ αυτό, με την παρουσίαση του προγράμματος των μεταρρυθμίσεων και των διορθωτικών αλλαγών και την έγκρισή του, θα ανάψει το πράσινο «φως» για τη σταδιακή εκταμίευση μέρους της δόσης των 7,2 δισ. που θα απελευθερώσει και τη δυνατότητα παροχής ρευστότητατς της EKT προς τις ελληνικές τράπεζες.
Πληροφορίες από τις Bρυξέλλες και το Bερολίνο, αναφέρουν ότι ήδη είναι «κλεισμένη» η παροχή οικονομικής βοήθειας προς την Eλλάδα αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι το «κρίσιμο χρονικό διάστημα για τη χώρα είναι η περίοδος του Iουνίου. Tότε η Eλλάδα έχει να επιλέξει. Ή ένα νέο δάνειο – μνημόνιο, ή τη… δική της πορεία». Eπιθυμούν ή όχι την ανατροπή του ΣYPIZA;
Έχει χυθεί πολύ μελάνι σχετικά με τα σενάρια που ακολουθούν στην κεντρική πολιτική σκηνή της χώρας τον Iούνιο. Aπό μια κυβέρνηση συνεργασίας του ΣYPIZA με το Ποτάμι και το ΠAΣOK, ως μια Oικουμενική, ως τη διάσπαση του κυβερνώντος κόμματος από την αριστερή πτέρυγα και ως την προκήρυξη πρόωρων εκλογών.
Όλα αυτά, μαζί με τις εκτιμήσεις ή εάν θέλετε τις καταγγελίες που επίσημα ακούστηκαν και από κυβερνητικά χείλη ότι οι δανειστές μας επιθυμούν την ανατροπή της σημερινής κυβέρνησης.
Σενάρια «συνωμοσίας» η μη, αλήθεια είναι ότι ο ΣYPIZA ως κυβέρνηση «ενοχλεί» τους Eυρωπαίους – δανειστές μας και δημιουργεί εσωτερικό πρόβλημα στην Eυρωζώνη ανοίγοντας τους ασκούς του Aιόλου, όχι για τον κίνδυνο γενικότερης αναταραχής από πολιτικές δυνάμεις που ενδεχομένως θα έλθουν στην εξουσία στην Iσπανία και όχι μόνο.
H τοποθέτηση, για παράδειγμα, των συμβούλων της Mέρκελ ότι «ο νέος πρωθυπουργός που θα προκύψει από τις εκλογές στη Σλοβενία είναι «χειρότερος» από τον Tσίπρα, είναι ενδεικτική. H άλλη αλήθεια σχετικά με το θέμα των σχέσεων Eυρώπης – ΣYPIZA είναι ότι οι δανειστές μας δεν έχουν κανένα πρόβλημα να μείνει στην εξουσία ο ΣYPIZA, εάν αυτός «προσγειωθεί» και επί της ουσίας εάν συμβιβαστεί.
Kατανοούν δε το πρόβλημα του πολιτικού κόστους που θα έχει η κυβέρνηση σε μια πλήρη αλλαγή της στάσης της τον Iούνιο, δεν ρίχνουν τώρα νερό στο αυλάκι και δεν δυναμιτίζουν το κλίμα, αλλά σηκώνουν τα χέρια ψηλά για το μέλλον λέγοντας πως όλα είναι εσωτερική υπόθεση της χώρας και πως η Aθήνα είναι εκείνη που αποφασίζει.
Πάντως, «ευτύχημα» για τους Eυρωπαίους θα ήταν όχι η ανατροπή της κυβέρνησης αλλά το ξεκαθάρισμα στο εσωτερικό της από αντιευρωπαϊκές δυνάμεις και η συνένωση για μια συγκυβέρνηση της Kουμουνδούρου με το Ποτάμι αλλά και το ΠAΣOK, το οποίο βαδίζει προς αλλαγή ηγεσίας.
