Πλέγμα προτάσεων για την τόνωση της επιχειρηματικότητας και της ανάπτυξης στην Ελλάδα κατέθεσε ο Σύνδεσμος Ελλήνων Βιομηχάνων προς την κυβέρνησης.
Αναλυτικά το πακέτο μέτρων περιλαμβάνει:
Υπουργείο Οικονομικών – φοροδιαφυγή
1. Εθνική στρατηγική καταπολέμησης της φοροδιαφυγής στο ΦΠΑ.
2. Καθιέρωση ηλεκτρονικής ροής εγγράφων και πληρωμών σε όλο το φάσμα συναλλαγών των καταναλωτών με δημόσιο και επιχειρήσεις.
3. Συμψηφισμό των σωρευμένων ζημιών με τα κέρδη της εκάστοτε επόμενης δεκαετίας (τροποποίηση του άρθρου 27 του Ν. 4172/2013).
4. Ενεργοποίηση της συσταθείσας Επιτροπής Διαβούλευσης για την πρόληψη και αντιμετώπιση των φορολογικών και τελωνειακών προβλημάτων που αντιμετωπίζει η αγορά.
5. Διατήρηση του Φορολογικού Πιστοποιητικού όπως ισχύει σήμερα βάσει του προγράμματος ελέγχου της φορολογικής διοίκησης. Ολοκλήρωση της έκδοσης των απαιτούμενων ερμηνευτικών εγκυκλίων του νέου ΚΦΕ.
6. Επιστροφή ΦΠΑ εντός 90 ημερών στις συνεπείς επιχειρήσεις.
7. Εξισορρόπηση του φορολογικού κόστους των επιχειρήσεων για τη μισθωτή εργασία, όπου σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΟΣΑ καταγράφεται μεγάλη επιβάρυνση σε φόρους και εισφορές για την Ελλάδα.
Πρόσβαση στην χρηματοδότηση
1. Διακοπή της πρακτικής του κράτους να καλύπτει τα ταμειακά ελλείμματα αντλώντας ρευστότητα από το τραπεζικό σύστημα και στερώντας τη ρευστότητα αυτή από την παραγωγική οικονομία.
2. Πραγματική εξόφληση των υποχρεώσεων του κράτους προς την παραγωγική οικονομία.
3. Βελτιώσεις στο θεσμικό πλαίσιο για την αναδιάρθρωση επιχειρήσεων με γνώμονα ειδικά την αυξημένη ευελιξία αναζήτησης εξειδικευμένων λύσεων κατά περίπτωση.
4. Θεσμοθέτηση εναλλακτικών τρόπων χρηματοδότησης των επιχειρήσεων εκτός του τραπεζικού συστήματος.
5. Σύσταση και λειτουργία της Επενδυτικής Τράπεζας.
6. Παρακολούθηση της εφαρμογής του νέου πλαισίου διευθέτησης οφειλών και αντιμετώπισης των μη κανονικά εξυπηρετούμενων δανείων και υιοθέτηση βελτιώσεων όταν καταγράφεται ότι αυτές θα είναι επωφελείς για την ανάκαμψη της οικονομίας.
7. Μείωση κόστους μεταβίβασης εταιρικών μεριδίων και στοιχείων ενεργητικού.
8. Απομάκρυνση φορολογικών αντικινήτρων που αποτρέπουν τις τιτλοποιήσεις επιχειρηματικών δανείων και την επένδυση ιδιωτών σε αμοιβαία εταιρικών δανείων.
9. Κατάλληλη θεσμική παρέμβαση ώστε η ΕΚΤ να βελτιώσει το discount για τα Ελληνικά ομόλογα, που λαμβάνει σαν ενέχυρο, από 57% σε 90% και να αναγνωρίσει ως ενέχυρο και τα τιτλοποιημένα Ελληνικά εταιρικά ομόλογα.
Μείωση ενεργειακού κόστους
1. Μείωση του επιπέδου ΕΦΚ που επιβάλλεται στο Φυσικό Αέριο που προορίζεται για βιομηχανική χρήση και για ηλεκτροπαραγωγή. Επισημαίνεται ότι η υιοθετηθείσα από την Ελλάδα επιβάρυνση μέσω του Ν. 3986/2011 ανέρχεται σε 5,4 € ΜW/h, τιμή που είναι διπλάσια του ευρωπαϊκού μέσου όρου και δεκαπλάσια του προβλεπόμενου από την Οδηγία 2003/96/ΕΚ ελάχιστου επιπέδου (0,54 ευρώ ανά ΜW/h).
2. Συμβάσεις παροχής υπηρεσιών διακοπτόμενου φορτίου – Άμεση ενεργοποίηση της σχετικής πρόβλεψης του Ν. 4203/13 μέσω της οριστικοποίησης του σχετικού σχεδίου Υπουργικής Απόφασης από τον ΑΔΜΗΕ και την υπογραφή του από τους αρμόδιους Υπουργούς. Πρόκειται για μία αμειβόμενη υπηρεσία που παρέχεται από μεγάλους βιομηχανικούς καταναλωτές ηλεκτρικής ενέργειας προς τους διαχειριστές του Συστήματος και συνίσταται κατά κανόνα στην επ’ αμοιβή περικοπή φορτίου για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, με στόχο τη διασφάλιση της ευστάθειας του συστήματος μέσω της παροχής των αναγκαίων εφεδρειών και κατ’ επέκταση την αποφυγή blackout και την αντιμετώπιση των διακυμάνσεων του φορτίου των μονάδων ΑΠΕ. Αποτελεί ένα από τα κατ’ εξοχήν προωθούμενα από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή μέτρα για τη διασφάλιση της εύρυθμης λειτουργίας των αγορών ηλεκτρισμού.
3. Ενσωμάτωση στο Εθνικό Δίκαιο των κατευθυντηρίων γραμμών (EEAG) για κρατικές ενισχύσεις στους τομείς του περιβάλλοντος και της ενέργειας για την περίοδο 2014-2020 (SWD (2014) 139, 140). Οι νέες κατευθυντήριες γραμμές που εξέδωσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις 9 Απριλίου 2014 στοχεύουν, κατά κύριο λόγο, στην υιοθέτηση μέτρων για ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της ενεργοβόρου ευρωπαϊκής βιομηχανίας σε αντιστάθμισμα των εφαρμοζόμενων πολιτικών στους τομείς ενέργειας και κλιματικής αλλαγής. Στο πλαίσιο της διαμόρφωσης του σχεδίου προσαρμογής/συμμόρφωσης στις EEAG μέχρι την 1/7/2015,επείγει η επανεργοποίηση της Επιτροπής που έχει συσταθεί για τον σκοπό αυτό από το ΥΠΕΚΑ. Με δεδομένο ότι οι κατευθυντήριες γραμμές παρέχουν δυνατότητα ελάφρυνσης ή/και απαλλαγής επιλεγμένων κλάδων της ενεργοβόρου βιομηχανίας, με τρόπο συμβατό με το ευρωπαϊκό δίκαιο ανταγωνισμού, προτείνεται η σύνθεση της Επιτροπής να συμπεριλάβει και εκπρόσωπο της βιομηχανίας, ο οποίος και θα αναδείξει τα ενδεδειγμένα σχετικά μέτρα.
Βιομηχανική πολιτική και ιδιωτικές επενδύσεις
1. Ριζική αναθεώρηση του πλαισίου παροχής επενδυτικών κινήτρων (Αναπτυξιακός Νόμος). Το νέο επενδυτικό πρότυπο πρέπει να περιλαμβάνει προτεραιότητες που να αντανακλούν το παραγωγικό προφίλ της ελληνικής βιομηχανίας και να συνθέτουν την αναπτυξιακή προοπτική με όρους ανταγωνιστικότητας, αγορών, απόδοσης, καινοτομίας, εξωστρέφειας, τεχνολογίας, κ.τλ.
2. Επικέντρωση σε πολιτικές και εργαλεία με αιχμή τη θέσπιση κινήτρων επιχειρηματικής απόδοσης (πχ φορολογικά, ανάπτυξης, απασχόλησης, εξαγωγών, R&D, κ.τλ.), την άρση αντικινήτρων και εμποδίων σε όλο το φάσμα της παραγωγικής διαδικασίας, τη χρήση νέων εργαλείων χρηματοδότησης, κτλ με στόχο τη σταδιακή αντικατάσταση των αμφιβόλου αποτελεσματικότητας άμεσων ενισχύσεων και τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας των δημόσιων πόρων.
3. Άμεση δημιουργία Επενδυτικής Τράπεζας με εστίαση σε επενδύσεις (κυρίως) μεγαλύτερης κλίμακας στην οργανωμένη βιομηχανική παραγωγή. Προτεραιότητα να δοθεί στην εμβάθυνση και διεύρυνση της ανταγωνιστικότητας της βιομηχανικής παραγωγής και της μεταποίησης, στην αύξηση των διεθνώς εμπορεύσιμων προϊόντων, στην ενσωμάτωση της καινοτομίας στο πλήρες φάσμα της παραγωγικής διαδικασίας, κ.τλ. Τα έργα που επιλέγονται από την Επενδυτική Τράπεζα πρέπει να αντικατοπτρίζουν τις προτεραιότητες της επιχειρηματικής κοινότητας και επιλέγονται με αμιγώς χρηματοοικονομικά κριτήρια.
4. Αποσύνδεση του εθνικού κινδύνου (sovereign risk) από τον επιχειρηματικό κίνδυνο, π.χ. μέσα από την εισαγωγή ξεχωριστών κριτηρίων ρίσκου και ωρίμανσης ώστε να διασφαλιστεί η χρηματοδότηση των έργων χωρίς υπέρμετρη αρνητική επιρροή από εξωτερικούς παράγοντες.
5. Απεμπλοκή των δομών διακυβέρνησης, χρηματοδότησης και επιλογής των ιδιωτικών έργων από τη δημόσια γραφειοκρατία.
6. Νέο ΕΣΠΑ: Αξιοποίηση των δυνατοτήτων του νέου ΕΣΠΑ για την ενσωμάτωση καινοτομίας και επιχειρηματικής αριστείας (κυρίως) στις ΜμΕ με στόχο τη δημιουργία οικοσυστημάτων (επιχειρηματικών παραγωγικών δικτύων) γύρω από την οργανωμένη και εξωστρεφή βιομηχανική παραγωγή.
Βιομηχανική παραγωγή – καινοτομία και τεχνολογική ανάπτυξη
1. Άμεση εκπόνηση Σχεδίων Ανάπτυξης για τους βασικούς παραγωγικούς τομείς της οικονομίας μ έμφαση την καινοτομία, την εξωστρέφεια και τις δεξιότητες των εργαζομένων. Τα Σχέδια αυτά πρέπει να αποτελέσουν βασικές τομεακές συμφωνίες μεταξύ πολιτείας και επιχειρηματικής κοινότητας με εκατέρωθεν υποχρεώσεις και δικαιώματα και με στόχο την επεξεργασία πολιτικών στήριξης της βιομηχανίας, δημιουργίας θέσεων εργασίας και αποδοτικότητας των επενδύσεων. Υλοποίηση και διακυβέρνηση των Σχεδίων μέσα από συνέργιες δημόσιου και ιδιωτικού τομέα.
2. Οργανωμένη υποστήριξη της παρουσίας ερευνητών και επιχειρήσεων σε διεθνείς αναδυόμενες αγορές στις οποίες υπάρχει ήδη αξιόλογη ελληνική παρουσία, μέσα από τη δημιουργία νέου μοντέλου συνεργασίας Δημοσίου και Ιδιωτικού τομέα με την ουσιαστική συμμετοχή των μεγάλων βιομηχανικών εταίρων με επίκεντρο τις Συμπράξεις Δημοσίου Ιδιωτικού Τομέα σε τομείς τεχνολογικής προτεραιότητας.
3. Άμεση συγκρότηση Δικτύου Ανάπτυξης Καινοτομίας στη βάση του Πρωτοκόλλου Συνεργασίας ΣΕΒ-ΓΓΕΤ. Το Δίκτυο αποσκοπεί στην οργανωμένη διαμεσολάβηση για τη δημιουργία οικοσυστημάτων καινοτομίας, την αύξηση της παραγωγής καινοτομίας από τις επιχειρήσεις και τη βελτίωση των οικονομικών και επιστημονικών δυνατοτήτων της ελληνικής ερευνητικής κοινότητας.
4. Θεσμοθέτηση ειδικού καθεστώτος, και μητρώου, ειδικά για τις νέες καινοτόμες επιχειρήσεις με ειδική χρηματοδοτική, φορολογική και ασφαλιστική μεταχείριση.
5. Βελτίωση της ικανότητας παρακολούθησης της επιχειρηματικότητας και εντοπισμού σύνθετων συστημάτων τεχνολογίας μέσα από την ενίσχυση των μηχανισμών στρατηγικής πληροφόρησης της επιχειρηματικής κοινότητας.
Βιομηχανική πολιτική – ενίσχυση εξωστρέφειας
1. Εφαρμογή προγράμματος ταχείας αποκατάστασης (crash program) της διεθνούς ανταγωνιστικότητας των ελληνικών προϊόντων με παρεμβάσεις στο υπέρμετρο κόστος παραγωγής, στην ενεργητική προώθηση και προβολή, στην ταχεία διοχέτευση προϊόντων σε επιλεγμένες αγορές, στα φορολογικά κίνητρα,κ.τλ.
2. Στήριξη της εξωστρεφούς επιχειρηματικότητας με κίνητρα και ρήτρες ανάπτυξης εξαγωγών. Επιπλέον, συγκέντρωση και απλοποίηση φορολογικών κινήτρων σε θέματα R&D, εξαγωγών, βελτίωσης παγίων, διασποράς ζημιών σε φορολογικά έτη, κτλ ώστε να υποστηριχθεί η διεθνής ανταγωνιστικότητα των ελληνικών επιχειρήσεων.
3. Τραπεζικό σύστημα & ασφάλιση εξαγωγικών πιστώσεων: Στήριξη οργανωμένων εξαγωγέων με νέες πιστώσεις, χαμηλότερο κόστος δανεισμού και μειωμένη γραφειοκρατία. Αποτελεσματικές υπηρεσίες πληροφόρησης και εκπαίδευσης των επιχειρήσεων για τις εξαγωγικές διαδικασίες. Roadshows επιχειρήσεων σε διεθνή fora και δικτύωση με πελάτες. Αναδιοργάνωση ΟΕΑΠ με διεύρυνση των παρεχόμενων ασφαλιστικών υπηρεσιών του.
4. Αποκατάσταση της εξαγωγικής ρευστότητας μέσα από τη δημιουργία ενιαίου tax portfolio για κάθε εξαγωγική επιχείρηση με άμεσο συμψηφισμό κάθε μορφής χρεωστικών / πιστωτικών φόρων και τελών (συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ).
5. Άρση εμποδίων στο διασυνοριακό εμπόριο, προς την κατεύθυνση των φθηνότερων, ταχύτερων και απλούστερων υπηρεσιών. Ειδικότερα:
• Μετεξέλιξη των μεγάλων τελωνείων σε Κέντρα Εξυπηρέτησης Εξαγωγών για την κατά προτεραιότητα εξυπηρέτηση των επιχειρήσεων με σημαντικές εξαγωγικές ροές μιας και η προ-τελωνειακή και τελωνειακή λειτουργία εξακολουθεί να αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα στις εξαγωγές.
• Δημιουργία ολοκληρωμένων εμπορευματικών πυλών στα μεγάλα λιμάνια της χώρας αλλά και ταχεία υλοποίηση των διατροπικών υποδομών logistics στον άξονα ΠΑΘΕΠ για την ταχύτερη και οικονομικότερη διάθεση προϊόντων σε διεθνείς αγορές.
• Άμεση ενεργοποίηση του Ν4302/2014 για την Εφοδιαστική Αλυσίδα, έναν τομέα που αντιπροσωπεύει το 11% του ΑΕΠ (στοιχεία 2014).
6. Αποτελεσματική πρόσβαση και πληροφόρηση των επιχειρήσεων για τις διεθνείς αγορές μέσα από την αναβάθμιση της λειτουργίας των Πρεσβειών ως business hubs παροχής πληροφοριών εισόδου σε χώρες-στόχους (π.χ. νομοθετικό πλαίσιο, στατιστικά στοιχεία, στρατηγική πληροφόρηση, εμπόδια εισόδου, κ.τλ.).
7. Πιστοποιήσεις: Περαιτέρω απλοποίηση των διαδικασιών λήψης τελωνειακών πιστοποιητικών (πχ ΑΕΟ, απλουστευμένες διαδικασίες, κ.τλ.). Επίσης, δημιουργία (στην Ελλάδα) εργαστηρίων για την πιστοποίηση συμμόρφωσης με εθνικές και ευρωπαϊκές οδηγίες (π.χ. EN 15651: S, EN 1504-02, ETAG 005: L, επικινδυνότητα φορτίων, κ.τλ.).
8. Πρότυπα – branding: Αφορά στην προώθηση της διεθνούς ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων βασισμένη στην ποιότητα και στην αναγνωρισιμότητα, ειδικότερα:
• Επιθετική προώθηση της εξωστρέφειας της εφοδιαστικής αλυσίδας στην ανατολική πύλη της Ε.Ε. με τη δημιουργία ενός εξειδικευμένου μηχανισμού προώθησης της εξωστρέφειας των ελληνικών Logistics, μέσα από σύμπραξη του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα ή/και μέσα από σημαντικές ιδιωτικές επενδύσεις.
• Διευκόλυνση πρόσβασης ελληνικών εξαγωγικών επιχειρήσεων σε νέες αγορές μέσα από την ταχύτερη προώθηση και ολοκλήρωση διμερών εμπορικών συμφωνιών με τρίτες χώρες, που παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον για τα ελληνικά προϊόντα. όπως οι ΗΠΑ, Κίνα, Ιαπωνία, Σιγκαπούρη, Χώρες Κόλ που και Χώρες Mercosur, κ.τλ.
• Διεθνή αναγνώριση και κατοχύρωση των εμπορικών δικαιωμάτων των ελληνικών προϊόντων, με έγκαιρη διασφάλιση των δικαιωμάτων (π.χ. πατέντες, ονόματα, εμπορικά σήματα, προέλευση, συστατικά, κ.τλ.) και της διεθνούς αναγνώρισης των ελληνικών προϊόντων.
• Κατάργηση εμποδίων εισόδου σε νέες αγορές, με άρση οικονομικών εμποδίων (π.χ. δασμοί, τέλη, κ.τλ.) και γραφειοκρατικών εμποδίων εισόδου ελληνικών προϊόντων σε τρίτες χώρες (π.χ. διαφορετικά συστήματα ποιότητας, πρόσθετες διασαφήσεις, πιστοποιήσεις προδιαγραφών, όγκος δικαιολογητικών, κόστος πιστοποιητικών, κ.τλ.).
9. Θεσμικά όργανα: Η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στο σχεδιασμό, υλοποίηση και διακυβέρνηση της εθνικής στρατηγικής εξωστρέφειας είναι κρίσιμος παράγοντας. Έτσι δίνεται προτεραιότητα στη θέσπιση «Διϋπουργικής Επιτροπής για την Εξωστρέφεια», με αποστολή τη συμφωνία κράτους – επιχειρήσεων στις χώρες – στόχους, στις εξαγωγικές αλλά και στους μηχανισμούς στήριξης των εξαγωγών.
Σύγχρονο σύστημα αδειοδότησης
1. Άμεση προώθηση των προβλεπομένων για τις βιομηχανικές δραστηριότητες (είναι αποκλειστική αρμοδιότητα του ΥΠΟΙΑΝ, ο δε προηγούμενος σχετικός Νόμος 3982/2011 Μέρος Β’ αποτελεί ένα καλό σημείο εκκίνησης, δεδομένου ότι η λογική του σε κάποια σημεία προσεγγίζει αυτήν του Ν. 4223).
2. Συντονισμό των ενεργειών για εναρμόνιση των αδειοδοτικών διαδικασιών των υπολοίπων Υπουργείων που εποπτεύουν δραστηριότητες που προχωρούν σε επενδύσεις (π.χ. Υπουργεία Τουρισμού, Αγροτικής Ανάπτυξης-Τροφίμων, ΥΠΕΚΑ) με τις διατάξεις του Νόμου-Πλαισίου.
3. Ολοκλήρωση της δευτερογενούς νομοθεσίας του Ν4302/14, ειδικότερα:
• ΠΔ για τη μεταφορά και διανομή αγαθών και εμπορευμάτων εντός και περιμετρικά αστικής περιοχής.
• ΚΥΑ για τον καθορισμό του συστήματος καταγραφής των περιβαλλοντικών επιδόσεων στην εφοδιαστική.
• ΥΑ για τον τρόπο ενημέρωσης του ΓΕΜΗ για τις επιχειρήσεις εφοδιαστικής.
• ΚΥΑ για τον καθορισμό λεπτομερειών που αφορούν την ίδρυση, εγκατάσταση και λειτουργία Κέντρων Αποθήκευσης και Διανομής.
• ΚΥΑ για τους όρους κυκλοφοριακής διαμόρφωσης εισόδων – εξόδων των Κέντρων Αποθήκευσης και Διανομής.
• ΚΥΑ για τους όρους δόμησης των Επιχειρηματικών / Εμπορευματικών Πάρκων Εθνικής Εμβέλειας.
4. Πραγματική απλοποίηση της αδειοδοτικής διαδικασίας του τομέα της εφοδιαστικής, με κατάργηση επαναλαμβανόμενων πράξεων, σειριακής μορφής εγκρίσεων, επικαλύψεων αρμοδιοτήτων, κ.τλ.
Λειτουργικός χωροταξικός σχεδιασμός
1. Συμπλήρωση της υφιστάμενης νομοθεσίας περί ανάπτυξης των Επιχειρηματικών Πάρκων (Ν. 3982/2011) στα σημεία όπου παρουσιάζονται προβλήματα. Ενδεικτικά αναφέρονται: οι χρόνοι αδειοδότησης των ΕΠ, η συνεργασία με άλλα Υπουργεία, τα θέματα διαχείρισης των ΕΠ, τα θέματα ανάπτυξης και εξυγίανσης των Άτυπων Βιομηχανικών Συγκεντρώσεων, τα θέματα των ΕΠ Μεγάλων Μεμονωμένων Μονάδων, κ.τλ.
2. Εκπόνηση και υλοποίηση σχετικών προγραμμάτων επιχορήγησης για την ανάπτυξη νέων Επιχειρηματικών Πάρκων στο πλαίσιο του νέου ΕΣΠΑ που αναμένεται.
3. Χωροθέτηση, ίδρυση και λειτουργία εμπορευματικών πάρκων. Η περαιτέρω απλοποίηση των διαδικασιών και η ενίσχυση των κινήτρων χωροθέτησης, ίδρυσης και λειτουργίας του Ν.3982/11 ως θεσμοθετημένους υποδοχείς δραστηριοτήτων και της εφοδιαστικής αλυσίδας (ήτοι Κέντρων Αποθήκευσης και Διανομής, Επιχειρηματικών/Εμπορευματικών Εφοδιαστικής Εθνικής Εμβέλειας του Ν.4302/14) ενισχύει την ανταγωνιστικότητα των εγκατεστημένων επιχειρήσεων, το περιβάλλον, την κυκλοφοριακή ροή, κ.τλ.
Ποιοτική και ταχεία απονομή δικαιοσύνης
1. Υιοθέτηση δεσμευτικού Οδικού Χάρτη υλοποίησης για την επιτάχυνση διαδικασιών και την αποσυμφόρηση των δικαστηρίων.
2. Βελτίωση και ενίσχυση των υφιστάμενων θεσμών προδικαστικής επίλυσης διαφορών και ενεργός υποστήριξή τους.
3. Μείωση του όγκου των υποθέσεων, μέσω της ομαδοποίησης και εκκαθάρισης ομοειδών υποθέσεων από ειδική ομάδα δικαστικών λειτουργών, που θα συσταθεί για τον σκοπό αυτό, και με παροχή επαρκούς νομικής και διοικητικής υποστήριξης.
4. Ενίσχυση της νομικής, τεχνικής και διοικητικής υποστήριξης των δικαστών για τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας του δικαστικού συστήματος.
5. Εισαγωγή στα δικαστήρια του θεσμού του «διοικητικού διευθυντή», με ευρείες διαχειριστικές αρμοδιότητες.
6. Υλοποίηση ολοκληρωμένου προγράμματος κωδικοποίησης και απλοποίησης της νομοθεσίας, με προτεραιότητα σε βασικούς κώδικες με επίπτωση στην επιχειρηματικότητα.
7. Γρήγορη και αποτελεσματική ολοκλήρωση του Ολοκληρωμένου [Πληροφοριακού] Συστήματος Διαχείρισης Δικαστικών Υποθέσεων (ΟΣΔΔΥ), το οποίο ευρίσκεται σε διαδικασία υλοποίησης και διασύνδεσής του με πληροφοριακά συστήματα άλλων εμπλεκομένων (όπως π.χ. δικηγορικών συλλόγων).
8. Αξιολόγηση αποδοτικότητας των δικαστηρίων, μέσω της θέσπισης συστήματος στοχοθεσίας και διαρκούς παρακολούθησης της απόδοσης των δικαστηρίων.
Δομές ποιότητας για βελτίωση ανταγωνιστικότητας
1. Αναβάθμιση του Εθνικού Συστήματος Ποιότητας μέσω της βελτίωσης των σχετικών υποδομών, με σκοπό την ταχύτερη προσαρμογή του στις απαιτήσεις της νέας Βιομηχανικής Πολιτικής.
2. Αναβάθμιση και συμπλήρωση των υφιστάμενων ελληνικών εργαστηρίων δοκιμών και ελέγχων (δημόσιων και ιδιωτικών) για την παροχή υψηλής ποιότητας υπηρεσιών δοκιμών, αναλύσεων, διακριβώσεων και ελέγχων στις ελληνικές επιχειρήσεις.
3. Ενίσχυση της Πιστοποίησης προϊόντων, διεργασιών, διαδικασιών και υπηρεσιών που θεωρούνται απαραίτητη προϋπόθεση για εφαρμογή διαδικασιών που σχετίζονται με σημαντικά Νομοθετήματα π.χ. Αδειοδοτήσεις (Ν. 4014/11, 4263/14), Ενεργειακή Αποδοτικότητα (ενσωμάτωση της οδηγίας 2012/27 Ε.Ε.). στο πλαίσιο αυτό σε πρώτη φάση ζητείται άμεση ενεργοποίηση όσων προβλέπονται για τη διαπίστευση φορέων, σχημάτων και διαδικασιών πιστοποίησης που προβλέπονται στα προαναφερθέντα νομοθετήματα.
4. Εκσυγχρονισμός του ηλεκτρονικού συστήματος διάθεσης των προτύπων του ΕΣΥΠ και η διενέργεια ενημερωτικών και εκπαιδευτικών ημερίδων σε όλη την Ελλάδα για την κάλυψη των αναγκών ενημέρωσης των ΜμΕ και ΠμΕ, σχετικά με την εφαρμογή των προτύπων και των προδιαγραφών.
Εποπτεία αγοράς και κανόνες στον ανταγωνισμό
1. Δημιουργία ενός ενιαίου συστήματος συντονισμού του ελέγχου για τη λειτουργία των αγορών (παραγωγή, διακίνηση, εμπορία) στη λογική του single audit και με την αξιοποίηση πρακτικών risk analysis. Επίσης πρέπει να προσδιοριστεί η σκοπιμότητα των ελέγχων καθώς και ένα σύστημα κριτηρίων ώστε να μειωθεί το διοικητικό βάρος των επιχειρήσεων από τους αλληλεπικαλυπτόμενους ελέγχους και να αξιοποιηθεί ο έλεγχος, ως εργαλείο προστασίας, τόσο του καταναλωτή όσο και της ίδιας της επιχείρησης αλλά και της αγοράς συνολικά.
2. Αναθεώρηση της μεθοδολογίας και του χαρακτήρα των επιβαλλόμενων προστίμων για παραβάσεις τόσο της νομοθεσίας για τον ανταγωνισμό όσο και των παραβάσεων που σχετίζονται με τους νέους «Κανόνες Διακίνησης και Εμπορίας Προϊόντων και Παροχής Υπηρεσιών (Κανόνες ΔΙ.Ε.Π.Π.Υ).
3. Άμεση έκδοση των απαιτούμενων κανονιστικών πράξεων για την ενεργοποίηση του άρθρου 33 του Ν. 3959/2011 για τη δημιουργία ειδικών τμημάτων για την εκδίκαση των προσφυγών, παρεμβάσεων, ανακοπών, εφέσεων και αιτήσεων αναθεώρησης του δικαίου του ανταγωνισμού (ειδικό τμήμα Ανταγωνισμού στο Διοικητικό Εφετείο).
4. Υλοποίηση προγράμματος κατάρτισης των δικαστικών λειτουργών για το θεσμικό πλαίσιο του ανταγωνισμού σύμφωνα με τις Κατευθυντήριες γραμμές της Ε.Ε. για την ποσοτικοποίηση της ζημίας σε αγωγές αποζημίωσης.
5. Κατάργηση ή εκσυγχρονισμό του Νόμου 146/1914 «Περί Αθεμίτου Ανταγωνισμού».
6. Ενσωμάτωση στην Ελληνική έννομη τάξη της Οδηγίας 2013/11/ΕΕ για την εναλλακτική επίλυση των καταναλωτικών διαφορών με τη θέσπιση της δυνατότητας δημιουργίας πιστοποιημένων φορών ΕΕΔ και από ιδιωτικούς φορείς.
Καλή νομοθέτηση και ρυθμιστική διοίκηση
1. Υλοποίηση των προβλέψεων του Νόμου 4048/2012 για τη Ρυθμιστική Διοίκηση και την καλή νομοθέτηση.
2. Δημιουργία Κεντρικού μηχανισμού συντονισμού & ελέγχου ποιότητας των εκθέσεων επιπτώσεων (Νέα Αρχιτεκτονική) και ανάπτυξη Δικτύου υποστηρικτικών δομών στα υπουργεία για την κατάρτιση εκθέσεων.
3. Δυνατότητα ανάθεσης της εκτίμησης συνεπειών ρυθμίσεων και σε εξωτερικούς φορείς όπου διαπιστώνονται ή προοικονομούνται σημαντικές επιπτώσεις στην ανταγωνιστικότητα της οικονομίας.
4. Πρόγραμμα κατάρτισης για την ποσοτικοποίηση επιπτώσεων στην ανταγωνιστικότητα της οικονομίας & τη σύνταξη εκθέσεων επιπτώσεων.
5. Ανάπτυξη εργαλείων, προτύπων, οδηγών, καλών πρακτικών για την ποσοτικοποίηση & εκτίμηση επιπτώσεων.
6. Αναβάθμιση των ηλεκτρονικών υποδομών πρόσβασης και διαχείρισης της δημόσιας πληροφορίας, της ανοιχτής διακυβέρνησης και της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης.
7. Πρόγραμμα διενέργειας ex post εκθέσεων επιπτώσεων για δέσμες νομοθεσίας με επίπτωση στην επιχειρηματικότητα.
8. Πρόγραμμα εκπαίδευσης μελών Κοινοβουλίου για την αξιοποίηση των εκθέσεων επιπτώσεων.
9. Ετήσια έκθεση αξιολόγησης του βαθμό αξιοποίησης των αποτελεσμάτων στο ρυθμιστικό έργο (και συγκεκριμένα σε ρυθμίσεις με επίπτωση στο επιχειρηματικό περιβάλλον).
10. Υλοποίηση του Εθνικού Σχεδίου για τη Συμμαχία για την Ανοιχτή Διακυβέρνηση που περιλαμβάνει την αναβάθμιση του συστήματος ανοιχτών διαβουλεύσεων, διαφάνειας, λογοδοσίας και ανοιχτότητας της Διοίκησης και της Νομοθετικής Εξουσίας.
Περισσότερες και καλύτερες θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα
1. Πολιτικές ανθρώπινου δυναμικού που διασφαλίζουν ότι οι απαραίτητες δεξιότητες και ικανότητες είναι διαθέσιμες και ότι αξιοποιούνται πλήρως. Οι πολιτικές αυτές δεν αρκεί να στοχεύουν μόνο στην επένδυση σε περισσότερες και καλύτερες δεξιότητες, αλλά και στην προσέγγιση του κόσμου της εκπαίδευσης με τον κόσμο και τις ανάγκες του επιχειρείν, στη βελτίωση της μετάβασης από το σχολείο στην εργασία και στην ενθάρρυνση της μακροπρόθεσμης προσαρμοστικότητας των δεξιοτήτων των εργαζομένων.
2. Διατήρηση της μακροβιότητας του ασφαλιστικού συστήματος μέσω της άμεσης εφαρμογής κατάλληλων μεταρρυθμίσεων. Αξιοποίηση της πανευρωπαϊκής τάσης για συνταξιοδοτικά σχήματα που συμφωνούνται στο πλαίσιο της εργασίας (occupational pension schemes), και λειτουργούν συμπληρωματικά με τη δημόσια κοινωνική ασφάλιση, ενώ στηρίζονται όλο και περισσότερο στο κεφαλαιοποιητικό σύστημα. Σύνδεση της πρόσθετης σύνταξης με την επαγγελματική απασχόληση του ασφαλισμένου σε συγκεκριμένη εταιρία ή σε συγκεκριμένο κλάδο απασχόλησης (occupational pension schemes).
3. Παροχή φορολογικών κινήτρων για τις ασφαλιστικές εισφορές εξίσου σε επαγγελματικά ταμεία και ασφαλιστικές εταιρείες για να τονωθεί η αποταμίευση και ο ανταγωνισμός, που θα οδηγήσει σε πιο αποτελεσματικά συνταξιοδοτικά συστήματα προς όφελος των εργαζομένων.
4. Αξιοποίηση των ενοποιημένων βάσεων δεδομένων που πρόσφατα απόκτησε η χώρα και σχεδιασμό ενός ενοποιημένου συστήματος για τη δραστική βελτίωση της συμμόρφωσης στην είσπραξη ασφαλιστικών εισφορών.
5. Προώθηση της συνεργασίας των εθνικών αρχών με τις Ευρωπαϊκές αρχές και τον ILO και διευκόλυνση της ανταλλαγής βέλτιστων πρακτικών όσον αφορά την πρόληψη, τον εντοπισμό και την επιβολή κυρώσεων για την αδήλωτη εργασία. Παράλληλα, αξιοποίηση της Ευρωπαϊκής Πλατφόρμας για την καταπολέμηση της αδήλωτης εργασίας.
6. Ενσωμάτωση στην Ελληνική έννομη τάξη της Οδηγίας 2013/11/ΕΕ για την εναλλακτική επίλυση των καταναλωτικών διαφορών με τη θέσπιση της δυνατότητας δημιουργίας πιστοποιημένων φορέων ΕΕΔ και από ιδιωτικούς φορείς.
7. Kωδικοποίηση της εργασιακής νομοθεσίας ώστε να υπάρχει αφενός ασφάλεια δικαίου αφετέρου δε να δημιουργηθεί κατάλληλο πεδίο ανάπτυξης και ισχυροποίησης του Κοινωνικού Διαλόγου. Ενίσχυση της απασχόλησης με μέτρα μείωσης του μη μισθολογικού κόστους. Η παροχή φορολογικών κινήτρων για τους εργοδότες που αυξάνουν τις θέσεις εργασίας (π.χ. μείωση φόρου εισοδήματος αντίστοιχη με το κόστος επιδόματος ανεργίας για κάθε νέα θέση εργασίας), χρηματοδότηση για κατάρτιση και πρακτική άσκηση των νεοεισερχομένων στην αγορά εργασίας.
