«Στην Ελλάδα, είναι διάχυτη μια διάθεση ευφορίας. Χιλιάδες κόσμου συγκεντρώθηκαν στην πλατεία Συντάγματος, μπροστά από το ελληνικό κοινοβούλιο για να πανηγυρίσουν. Κάνουν σωστά που χαίρονται ή απλά δεν έχουν ιδέα για το τι θα τους χτυπήσει;» σχολιάζει ο συντάκτης του άρθρου ο οποίος τονίζει ότι αν και είναι νωρίς ακόμα για συμπεράσματα και αναλύσεις, ωστόσο με μία πρώτη ματιά αυτά είναι τα σημεία-κλειδιά που πρέπει να κρατήσουμε από το χθεσινό δημοψήφισμα:
– Αυτή η ψηφοφορία δεν είχε ως αντικείμενό της αυτό που αναγραφόταν στο ψηφοδέλτιο. Στο μυαλό των Ελλήνων το δημοψήφισμα αυτό θεωρήθηκε ως το ερώτημα για το ποια θα πρέπει να είναι η σχέση της Ελλάδας με την ίδια την ευρωζώνη. Οι ψηφοφόροι του «Ναι» επαναλάμβαναν την πρόθεσή τους να παραμείνει η χώρα στο ευρώ, ενώ εκείνοι του «Οχι» ψήφισαν κατά της λιτότητας ή ακόμα και υπέρ της εξόδου της Ελλάδας από την ΕΕ.
– Με αυτό ως δεδομένο, ο τρόπος που τέθηκε το ερώτημα, βοήθησε την εκστρατεία υπέρ του «Οχι»
– Οι ελληνικές κυβερνήσεις μπορεί να είναι όσο ικανές θέλουν αυτές. Η προεκλογική εκστρατεία διήρκησε μόλις 7 ημέρες. Αυτό το διάστημα ήταν αρκετό για την κυβέρνηση και τους υπόλοιπους υποστηρικτές του «Οχι» να οργανωθούν, αλλά η πλευρά του «Ναι» σε σχέση με την οργάνωση, μόλις και μετά βίας που φάνηκε, καθώς εν τη απουσία της κομματικής οργάνωσης, η μία εβδομάδα αποδείχθηκε πολύ λίγη για να οργανωθεί καλά μια προεκλογική εκστρατεία.
– Το «Οχι» κέρδισε στην ψηφοφορία παρά την σχεδόν καθολική αντίθεση των ιδιωτικών ΜΜΕ σε αυτό
– Η ψηφοφορία κρίθηκε στους νέους ψηφοφόρους, οι οποίοι στη συντριπτική τους πλειοψηφία ψήφισαν «Οχι»
– Το αποτέλεσμα συνέτριψε την ελληνική αντιπολίτευση. Ο Αντώνης Σαμαράς παραιτήθηκε από πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας.
– Οι πιστωτές έχουν τη δική τους κρίση τώρα. Ολάντ και Μέρκελ συναντιώνται εκτάκτως στο Παρίσι για την Ελλάδα.
– Το κέντρο της Αθήνας έμοιαζε πολύ το βράδυ της Κυριακής με το 2004 αναφορικά με τους πανηγυρισμούς.