Διάφορη λογική από αυτήν που χαρακτήριζε το ΤΑΙΠΕΔ θα έχει το νέο Ταμείο Ιδιωτικοποιήσεων, σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, οι οποίες υποστηρίζουν ότι το νέο σχήμα θα λειτουργεί ως επενδυτικό κεφάλαιο.
Μεταξύ άλλων, στο νέο Ταμείο θα περιληφθούν και τα έσοδα που θα προέλθουν από την εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου της χώρας.
Παράλληλα, οι ίδιοι κύκλοι τονίζουν ότι «τα 50 δισ. ευρώ του νέου Ταμείου προβλέπονται σε βάθος 30ετίας, γεγονός που δίνει μεγάλη ανάσα στο πρόγραμμα αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας.
Με λίγα λόγια, τα έσοδα δεν θα επέλθουν άμεσα, αλλά όταν οι συνθήκες κριθούν ευνοϊκές. Άλλωστε και οι Θεσμοί δείχνουν περισσότερο επιεικείς ως προς τους στόχους είσπραξης από τις ιδιωτικοποιήσεις, αφού το μεν ΔΝΤ, μέχρι το 2018, προβλέπει έσοδα μόλις 1,5 δισ. ευρώ, ενώ η Κομισιόν έχει ανεβάσει πιο ψηλά τον πήχη, εκτιμώντας τα έσοδα σε 2,5 δισ. ευρώ. Να σημειωθεί ότι για το ΤΑΙΠΕΔ προβλέπονταν έσοδα 6 δισ. ευρώ έως το 2018.
Τι θα «περιλαμβάνουν» οι ιδιωτικοποιήσεις
Προσθέτουν ακόμη ότι στο Ταμείο θα περιέλθουν περιουσιακά στοιχεία του Δημοσίου, μετοχές των κρατικών επιχειρήσεων, υποδομές, καθώς και ακίνητα του ελληνικού Δημοσίου. Στο Ταμείο πιθανόν να ενταχθούν και όλα τα μελλοντικά έσοδα που θα προκύψουν από την εκμετάλλευση του ορυκτού/φυσικού πλούτου της χώρας -υδρογονάνθρακες κ.λπ.
Πάντως, υπάρχει η διευκρίνιση ότι η ένταξη περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου στο Ταμείο δεν σημαίνει απαραίτητα και πώλησή τους, σε αντίθεση με τα ακίνητα του ΤΑΙΠΕΔ που είναι προς πώληση.
Όπως αναφέρει το newmoney.gr, κάποια ακίνητα, πράγματι, μπορεί να πουληθούν, για ορισμένα να υπάρξουν μακροχρόνιες παραχωρήσεις και άλλα να δημιουργούν εισόδημα που θα εισρέει στο Ταμείο. Για παράδειγμα, μπορεί να συμφωνηθεί ότι για κάθε κοντέινερ που μεταφέρεται με τρένο θα καταβάλλεται στο Ταμείο ένα μικρό ποσό. Το ίδιο μπορεί να γίνει και με τα αεροδρόμια.
Το Ταμείο θα πρέπει να «εφευρίσκει» τρόπους να έχει μόνιμα έσοδα, όχι κατ’ ανάγκη από την πώληση ακινήτων του Δημοσίου.
Οι ίδιες πηγές σημείωναν πως ότι ο χρόνος ζωής που θα έχει το Ταμείο (30 χρόνια) του δίνει την δυνατότητα να «καλλιεργήσει» τα περιουσιακά του στοιχεία που, ιδίως στα ακίνητα, παρουσιάζουν προβλήματα ως προς την εκμετάλλευσή τους -καταπατήσεις, ελλιπείς τίτλοι κ.λπ.
Από τα 50 δισ. ευρώ το 50% θα χρησιμοποιηθεί ως εγγύηση των τραπεζών (εκτιμάται ότι θα χρειαστούν από 10 έως 25 δισ. ευρώ, ανάλογα με τις ανάγκες ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών), ενώ το υπόλοιπο 50% θα πάει σε ανάπτυξη [1/2] και χρέος [1/2]. Είναι εμφανής ο διαφορετικός στόχος του Ταμείου. Με το ΤΑΙΠΕΔ από τις αποκρατικοποιήσεις τα τυχόν έσοδα πήγαιναν εξ ολοκλήρου στην αποπληρωμή του χρέους, ενώ με το Ταμείο μόνο το ένα τέταρτο.
Η έδρα του Ταμείου θα είναι η Αθήνα και όχι το Λουξεμβούργο, θα ελέγχεται από την ελληνική κυβέρνηση, ενώ από την Κομισιόν θα υπάρχει μόνο εποπτεία.
