Η εμπειρική του προσέγγιση στη συμπεριφορά των ατόμων
Οι οικονομολόγοι είναι χωρισμένοι σε δύο μεγάλα στρατόπεδα. Στη μία κατηγορία είναι οι μακροοικονομολόγοι, οι οποίοι μελετούν τη μεγάλη εικόνα. Δηλαδή, εάν ο υπουργός Οικονομικών αποφασίσει να μειώσει τον ΦΠΑ σε κάποια κατηγορία, εξετάζουν τι σημαίνει αυτό για την ανάπτυξη και τις θέσεις εργασίας. Και απέναντί τους είναι οι μικροοικονομολόγοι, που κοιτάζουν τα πράγματα από κάτω προς τα πάνω. Δηλαδή στο ίδιο παράδειγμα, δεν εξετάζουν τις συνολικές επιπτώσεις από τη μείωση του ΦΠΑ, αλλά το τι σημαίνει για τους φτωχούς, για τους πλούσιους και τις μεσαίες τάξεις.
Ο Angus Deaton, που κέρδισε φέτος το Νόμπελ Οικονομίας, εκπροσωπεί το δεύτερο στρατόπεδο. Έχτισε τη φήμη και την καριέρα του μελετώντας λεπτομερώς τα δεδομένα από νοικοκυριά, προκειμένου να σχηματίσει μια εικόνα για το πώς συμπεριφέρονται τα άτομα στην πράξη, σε αντίθεση με το πώς υποτίθεται ότι πρέπει να συμπεριφέρονται, σύμφωνα με τις θεωρίες.
Σε αυτή την εμπειρική προσέγγισή του στηρίχθηκε το αρχικό του έργο στο πανεπιστήμια Cambridge και Bristol, και στη συνέχεια στο αμερικανικό Princeton, και έκανε τη μακροοικονομική κοινότητα να τον προσέξει.
Η επιτροπή των Νόμπελ σημείωσε: «Τα συμπεράσματα της δουλειάς του Deaton πάνω στην κατανάλωση και τα εισοδήματα είχαν μια διαρκή επιρροή στη μοντέρνα μακροοικονομική ανάλυση. Οι προηγούμενοι ερευνητές των μακροοικονομικών, από τον Keynes και μετά, είχαν στηριχθεί μόνο σε συνολικά στοιχεία. Ακόμα και εάν στόχος τους είναι να κατανοήσουν τις σχέσεις στο μάκρο επίπεδο, οι σημερινοί ερευνητές συνήθως ξεκινούν στο επίπεδο του ατόμου και μετά, με μεγάλη προσοχή, αθροίζουν τις μεμονωμένες συμπεριφορές για να παράξουν στοιχεία για το σύνολο της οικονομίας».
Για αυτή τη μέθοδο δουλειάς, ο Deaton, που γεννήθηκε στο Εδιμβούργο το 1945, κέρδισε το βραβείο Νόμπελ.