Δεν έχει καταφέρει να πιάσει τους βασικούς του στόχους, μετά από 8 χρόνια θητείας
Έχοντας διανύσει το πρώτο μισό της 8ετούς θητείας του, ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Mario Draghi μπορεί να κατάφερε να αποτρέψει τη διάσπαση της Ευρωζώνης, αλλά απέχει ακόμα πολύ από τον επίσημο στόχο του, που δεν είναι άλλος από τη σταθερότητα των τιμών.
Στα πρώτα τέσσερα χρόνια του στη Φρανκφούρτη, ο Ιταλός κεντρικός τραπεζίτης μπορεί να υπερηφανεύεται ότι κράτησε την Ελλάδα στο ευρώ και άλλαξε τη στάση της Ευρώπης απέναντι στην ποσοτική χαλάρωση. Όμως, απέτυχε εκεί όπου πέτυχαν οι προκάτοχοί του, στο στόχο της διατήρησης του πληθωρισμού λίγο κάτω από το 2%, που είναι επισήμως η μοναδική εντολή της ΕΚΤ. Βέβαια, μπορεί να βρει παρηγοριά στις διαπιστώσεις ότι δεν βοήθησε καθόλου και το διεθνές οικονομικό περιβάλλον: Η παγκόσμια οικονομία επιβραδύνει και οι τιμές των εμπορευμάτων βυθίζονται.
«Εστίασε τόσο πολύ στο “θα κάνω ό,τι χρειαστεί” και τα spreads της περιφέρειας ώστε σχεδόν δεν κατάφερε να παρατηρήσει τον επιχειρηματικό κύκλο, με αποτέλεσμα να χάσει το στόχο του πληθωρισμού», εξηγεί ο Nick Kounis, επικεφαλής μακροοικονομικής ανάλυσης της ABN Amro Bank. «Εάν ο βασικός στόχος του είναι ο πληθωρισμός και τον έχει χάσει τα τελευταία χρόνια, ενώ αναμένεται να συνεχίσει έτσι και τα υπόλοιπα χρόνια, αυτό θα είναι ένα σκοτεινό σημείο της θητείας του Draghi».
Και όμως, το γεγονός ότι ο Draghi δίνει μάχη για να αποφύγει τον αποπληθωρισμό, είναι κάπως ειρωνικό. Η μεγαλύτερη ανησυχία της Ευρώπης -και κυρίως της Γερμανίας- όταν ένας Ιταλός πήρε τα ηνία της ΕΚΤ, ήταν ότι ο διορισμός του θα οδηγούσε στην εκτίναξη του πληθωρισμού.
Από το Νοέμβριο του 2011, όταν ο Draghi διαδέχθηκε τον Jean Claude Trichet, ο πληθωρισμός στην Ευρωζώνη κινήθηκε κατά μέσο όρο στο 1,2%. Επί των ημερών του Trichet ήταν 2,1% και ο πρώτος πρόεδρος της ΕΚΤ, Wim Duisenberg, είχε πετύχει μέσο πληθωρισμό 2%.
Μιλώντας στην ιταλική εφημερίδα Il Sole 24 Ore, ο Draghi είπε ότι μέχρι στιγμής, η θητεία του έχει «σίγουρα υπάρχει επεισοδιακή και έχει χαρακτηριστεί από ριζικές αλλαγές στη δομή της νομισματικής πολιτικής». Η Ευρωζώνη αντιμετώπισε μια έκτακτη κατάσταση σε αυτή την περίοδο, είπε.
Πραγματικά, η βασική του ανησυχία τα χρόνια αυτά ήταν να προστατεύσει την Ευρωζώνη από μία ιαπωνικού τύπου περίοδο με στασιμότητα, μείωση των τιμών και πτώση της δυνητικής ανάπτυξης. Όμως, ακόμα και με το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωση των 1,1 τρισ. ευρώ που θέτει σε εφαρμογή, δεν καταφέρνει να επαναφέρει τον πληθωρισμό κοντά στον επίσημο στόχο. Τώρα, αντιμέτωπος με μια αδύναμη ανάκαμψη, ένα ακόμα ισχυρό ευρώ και τις μειωμένες τιμές των καυσίμων, ο Draghi ετοιμάζεται να ανακοινώσει έναν ακόμα γύρο ποσοτικής χαλάρωσης, το Δεκέμβριο.
