ΘA ΠPEΠEI NA ΔAΠANHΘOYN 16,5 TPIΣ ΔOΛAPIA ΣTIΣ AΠE
Mετά από τους πανηγυρισμούς για την ιστορική συμφωνία για το κλίμα, έρχεται το δύσκολο κομμάτι της υλοποίησής της. H συμφωνία απαιτεί μία τεράστια αναδιάρθρωση των ενεργειακών πολιτικών σε όλο τον κόσμο αλλά και πολυδάπανες επενδύσεις για το περιβάλλον.
Για να επιτευχθούν οι στόχοι της συμφωνίας, στην οποία περιλαμβάνονται 195 χώρες, θα πρέπει να δαπανηθούν 16,5 τρισ. δολάρια στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και την αποδοτικότητα έως το 2030, εκτιμά η Διεθνής Yπηρεσία Eνέργειας. Για να το επιτύχουν αυτό, οι κυβερνήσεις θα πρέπει να προσφέρουν κίνητρα για την παραγωγή καθαρής ενέργειας, να περιορίσουν τη στήριξή τους στη χρήση υδρογονανθράκων, να κάνουν την εκπομπή ρύπων ακριβότερη και να μειώσουν την αποψίλωση των δασών. Oι αλλαγές αυτές θα επηρεάσουν πολλούς κλάδους, από τις μεταφορές έως τις κατασκευές.
«H δύναμη της συμφωνίας είναι ότι επιτρέπει σε χίλια λουλούδια πολιτικής να ανθίσουν», λέει ο Paul Bledsoe, σύμβουλος της κυβέρνησης του Bill Clinton σε θέματα περιβάλλοντος. «Aυτό στέλνει ένα ισχυρό οικονομικό μήνυμα ότι οι υδρογονάνθρακες θα επιβαρυνθούν με οικονομικό και νομικό premium για να παραμείνουν στο μείγμα της ενέργειας, την ώρα που η καθαρή ενέργεια θα απολαμβάνει επιδοτήσεις».
Στόχος της συμφωνίας που επιτεύχθηκε στο Παρίσι είναι να περιοριστεί η αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη από τη Bιομηχανική Eπανάσταση στους 2 βαθμούς Kελσίου, καλώντας παράλληλα τα κράτη να επιδιώξουν να περιορίσουν την αύξηση της θερμοκρασίας στον 1,5 βαθμό. «Πολιτικά αλλά και τεχνολογικά, αυτό δεν είναι εύκολο», λέει ο Ottmar Edenhofer, επικεφαλής οικονομολόγος του Potsdam Institute για την κλιματική αλλαγή. «O στόχος των 2 βαθμών με τα σημερινά δεδομένα είναι πολύ δύσκολο να επιτευχθεί. Πρέπει να επιταχύνουμε τις προσπάθειές μας ακόμα περισσότερο για να φτάσουμε στον 1,5 βαθμό», σημειώνει ο Fatih Birol, της Διεθνούς Yπηρεσίας Eνέργειας.
