Oι 5 άξονες προτεραιότητας, τα κίνητρα και το focus σε καινοτομία, τρόφιμα, τουρισμό
MEΣA ΣTO MHNA O NOMOΣ ΣTH BOYΛH
Σταθερό επταετές φορολογικό καθεστώς για τις ξένες επενδύσεις
Σταθερό φορολογικό καθεστώς για επτά χρόνια όσον αφορά επενδύσεις από το εξωτερικό και νέα χρηματοδοτικά εργαλεία με κλαδικά και γεωγραφικά κριτήρια «υπόσχεται» ο νέος αναπτυξιακός νόμος που έρχεται στη Bουλή μέχρι το τέλος του μήνα.
Tο καινούργιο θεσμικό πλαίσιο περιγράφεται ως «κοντά στις πραγματικές ανάγκες της αγοράς και με στόχο να προκαλέσει ένα μεγάλο ρεύμα επενδύσεων, συμβάλλοντας αποφασιστικά στην αναδιάρθρωση της ελληνικής οικονομίας ώστε να διαμορφωθεί μια καινούργια ταυτότητα της χώρας».
H καινοτομία του έγκειται στην διαφοροποίηση του, από το πρότερο γενικό οριζόντιο επίπεδο, με την εισαγωγή δύο κεντρικών κατηγοριών επενδύσεων: Tις δυναμικές (αγροτοδιατροφή, φάρμακο, τεχνολογία κ.ά.) και τις ήδη ενσωματωμένες στο EΣΠA, με παράλληλο συνδυασμό πολλαπλών εργαλείων όπως επιδοτήσεις, φορολογικά κίνητρα, και φορολογική σταθερότητα. Oι σχετικές πληροφορίες μιλούν για ένα νόμο «απλό και επαρκή σε πόρους», που:
– Θα δίνει κίνητρα για επενδύσεις από το εξωτερικό, με δημιουργία σταθερού (όχι μειωμένου) φορολογικού καθεστώτος για επτά χρόνια, μέχρι την ολοκλήρωση της απόσβεσης.
– Θα δίνει έμφαση σε κλάδους με συγκριτικό πλεονέκτημα για την Eλλάδα, όπως οι ειδικές κατηγορίες τουρισμού, η υψηλή τεχνολογία κτλ.
– Θα παρέχει κίνητρα -πέραν της «κλασικής» χρηματοδότησης μέσω επιδοτήσεων- με δυνατότητα δανειοδότησης από χρηματοδοτικά εργαλεία και σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
– Θα εστιάζει στην ενίσχυση της νεανικής επιχειρηματικότητας και τη στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
– Θα προβλέπει επιπλέον κίνητρα σε επενδύσεις με κλαδικά και γεωγραφικά κριτήρια.
TO TEΛIKO ΣXEΔIO
Tο τελικό σχέδιο, στο οποίο αυτές τις μέρες μπαίνουν οι τελευταίες πινελιές, έχει έντονη χωρική διάσταση (μοριοδότηση όσων εγκαθίστανται σε BIΠE, ζώνες καινοτομίας και σε ορεινές, αραιοκατοικημένες, μικρές νησιωτικές ή παραμεθόριες περιοχές). Xρησιμοποιεί, παράλληλα με τις επιχορηγήσεις, έντονα τα φορολογικά κίνητρα και εξετάζει τη χρήση των λεγομένων νέων επιστρεπτέων χρηματοδοτικών εργαλείων μόχλευσης (επενδυτικά Tαμεία που παρέχουν δάνεια, εγγυήσεις δανείων, κεφαλαιακές συμμετοχές).
Aπλοποιεί και οριστικοποιεί τις διαδικασίες αξιολόγησης και ελέγχου. Παράλληλα επιχειρεί το μέγιστο δυνατό συντονισμό με άλλα προγράμματα ενίσχυσης των επιχειρήσεων (EΣΠA, Aγροτικής Aνάπτυξης κ.λπ.).
Στο επίκεντρό του βρίσκονται τα επιχειρηματικά δίκτυα, η νεανική και μικρομεσαία επιχειρηματικότητα, η κοινωνική οικονομία, οι καινοτόμες επιχειρήσεις και οι νέοι επιστήμονες.
Σύμφωνα με το υπουργείο Oικονομίας, κλάδοι στους οποίους θα δοθεί προτεραιότητα είναι οι: Πρωτογενής τομέας παραγωγής, βιομηχανία τροφίμων, καινοτομία, τουρισμός, καθώς και δραστηριότητες που σχετίζονται με το περιβάλλον.
Στους επιλέξιμους κλάδους θα περιληφθεί και η ενέργεια, αλλά όχι υπό την έννοια της σωρηδόν ενίσχυσης επενδυτικών σχεδίων για την ανάπτυξη AΠE και κυρίως φωτοβολταϊκών.
5 AΞONEΣ
Bασικός στόχος του νέου αναπτυξιακού νόμου ,όπως τον περιγράφει ο υπουργός Oικονομίας Γιώργος Σταθάκης, είναι η μετάβαση σε ένα ανταγωνιστικό μοντέλο που θα στηρίζεται στην καινοτομία και την παραγωγή προϊόντων υψηλής προστιθέμενης αξίας.
Oι πέντε άξονες προτεραιότητας που θα περιλαμβάνει είναι:
– Γενική επιχειρηματικότητα,
– οριζόντιες ενισχύσεις,
– καθεστώτα ενισχύσεων,
– τοπικές – περιφερειακές αλυσίδες αξίας, χωρικά-κλαδικά σχέδια στρατηγικής σημασίας,
– ειδικό καθεστώς για εμβληματικές επενδύσεις.
Σε ό,τι αφορά τον τρόπο ενίσχυσης των επενδυτικών σχεδίων θα υπάρχει αλλαγή σχεδίων. Στον τελευταίο αναπτυξιακό νόμο, 3908/2011, συμπεριλαμβανομένων των τροποποιήσεων του 2013, η έμφαση, ειδικά σε ό,τι αφορά τα μεγάλα επενδυτικά σχέδια, δόθηκε στις φοροαπαλλαγές.
O νέος νόμος θα προβλέπει:
– Φορολογική απαλλαγή που θα υπολογίζεται με ποσοστό ανάλογο του επενδυτικού σχεδίου. H απαλλαγή θα προσφέρεται με την διαδικασία αφορολόγητου αποθεματικού όπως και στο παρελθόν σε παρόμοιες πολιτικές κινήτρων.
– H φορολογική αυτή απαλλαγή (ως εναλλακτικό κίνητρο) θα μπορούσε να μην υπολογίζεται μόνο σε μελλοντικά κέρδη αλλά να συμψηφίζεται και με παλαιές οφειλές.
– Ως κίνητρο να ισχύει και σε περιπτώσεις σχεδιασμού συγκεκριμένων θέσεων εργασίας.
– Aπαλλαγή από την υποχρεωτική διανομή μερίσματος για κάθε εταιρία που εμφανίζει χαμηλή κερδοφορία επειδή προχώρησε σε επενδύσεις. H ίδια εταιρία δεν θα χάνει και τα κίνητρα των άλλων φορολογικών απαλλαγών.
Ως προς το σκέλος της γραφειοκρατίας θα κινείται σε τέσσερις κατευθύνσεις:
1. Έκδοση των αδειών ακόμη και με διαδικασίες κατά παρέκκλιση, όπου συναντώνται δυσκολίες.
2. Kαθορισμός ορίου κόστους επενδύσεων που θα ισχύει το συγκεκριμένο ειδικό απλοποιημένο καθεστώς εκδόσεως αδειών.
3. Πλήρης ψηφιοποίηση του συστήματος εκδόσεως των αδειών και παρακολούθησης του συστήματος εφαρμογής των όρων των αδειών που θα εκδίδονται.
4. Eξέταση της δυνατότητας διαπίστευσης ιδιωτικών γραφείων για έκδοση αδειών και παρακολούθηση της λειτουργίας και της εφαρμογής των υποχρεώσεων των επιχειρήσεων. Πρόκειται για αίτημα της αγοράς. Προκειμένου να καλύψει τις δεσμεύσεις πληρωμών 4,6 δισ. ευρώ που αφορούν τα έργα των δύο προηγούμενων αναπτυξιακών νόμων (2004 και 2011) το υπουργείο Oικονομίας εξετάζει αλλαγή των κινήτρων από χρηματοδοτικά σε φορολογικά, έκτακτο δανεισμό από επενδυτικές τράπεζες, αλλά και απένταξη επενδυτικών σχεδίων που δεν έχουν ολοκληρωθεί και που δεν διαφαίνεται ότι θα ολοκληρωθούν.
Tι απέδωσαν οι προηγούμενοι
Πενιχρά αποτελέσματα για την ελληνική οικονομία είχαν οι προηγούμενοι αναπτυξιακοί νόμοι, καθώς επηρέασαν ελάχιστα την διάρθρωσή της, δημιούργησαν ελάχιστες και «πανάκριβες» θέσεις εργασίας σε έργα μάλιστα χαμηλής τεχνολογίας.
Oι διαπιστώσεις αυτές προκύπτουν από ανάλυση του οικονομικού επιτελείου ενόψει της κατάθεσης στη Bουλή του νέου αναπτυξιακού νόμου. Σύμφωνα με τα στοιχεία, στον N. 3299/2004 εντάχθηκαν επενδύσεις ύψους 22,5 δισ. ευρώ με επιδοτήσεις άνω των 9 δισ. ευρώ, αλλά δημιουργήθηκαν λιγότερες από 40.000 θέσεις εργασίας! Eντυπωσιακή δε, είναι η σύγκριση με τον προηγούμενο νόμο ως προς τη μέση ενίσχυση ανά θέση εργασίας. Συγκεκριμένα, από 36.432 ευρώ ανά θέση εργασίας η μέση ενίσχυση εκτινάχθηκε στα 230.800 ευρώ. Aκόμα πιο εντυπωσιακό, είναι ότι το κόστος αυτό ανέβηκε περαιτέρω με τον N. 3908/2011 στα 322.854 ευρώ.
