Έκτακτη και αναδρομική εισφορά σχεδιάζει να επιβάλει η κυβέρνηση για την κάλυψη του δημοσιονομικού κενού
Στρυμωγμένη στο… καναβάτσο βρίσκεται η κυβέρνηση, όσον αφορά τις διαπραγματεύσεις με τους πιστωτές, καθώς τα νούμερα δεν βγαίνουν τόσο στο ζήτημα του δημοσιονομικού κενού για το 2016 όσο και σε αυτό του Ασφαλιστικού – Συνταξιοδοτικού.
Όσον αφορά το πρώτο, το οικονομικό επιτελείο εξετάζει την περίπτωση θέσπισης μιας νέας έκτακτης εισφοράς αλληλεγγύης με ανώτατο συντελεστή 10% -από 8% που είναι σήμερα. Η πρόταση αυτή έχει ήδη τεθεί στο τραπέζι των διαβουλεύσεων με τους Θεσμούς, ενώ η ελληνική πλευρά δεν κρύβει την επιμονή της και για παράλληλη αύξηση του ανώτατου συντελεστή φορολογίας εισοδήματος ακόμα και κατά 60%.
Ο χρόνος θα δείξει κατά πόσον αυτή η νέα εισφορά θα έχει «έκτακτο» χαρακτήρα. Εκείνο που έχει ιδιαίτερη σημασία είναι ότι ακόμη κι αν η πρόταση υλοποιηθεί δύσκολα καλύπτονται τα κενά. Έτσι, παρά τα όσα περί του αντιθέτου και με πάθος διατείνεται ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος, επανέρχεται στην επιφάνεια το σενάριο της αναδρομικής φορολόγησης του 2015, προκειμένου να σφραγιστεί η «μαύρη τρύπα» στα δημοσιονομικά.
Στόχος είναι να προκύψουν έσοδα σχεδόν διπλάσια από την αρχική εκτίμηση των 290 εκατ. ευρώ, δηλαδή να φτάσουν τα 550 εκατ. ευρώ, όσο δηλαδή και η υπολογιζόμενη υστέρηση στα κρατικά έσοδα.
Δεν εγκρίνουν οι δανειστές – Σενάρια για κατάργηση του αφορολόγητου
Το σχέδιο αυτό δεν το αποδέχονται οι δανειστές, σύμφωνα με πληροφορίες, με το σκεπτικό ότι η εφαρμογή του θα ανεβάσει το ποσοστό της ανώτατης άμεσης φορολόγησης στο 70%. Αυτό που οι ίδιοι προτάσσουν είναι δραστική μείωση ή κατάργηση της έκπτωσης φόρου των 2.100 για μισθωτούς και συνταξιούχους, με το επιχείρημα της διεύρυνσης της φορολογικής βάσης.
Αλλά, σύμφωνα με το εν λόγω σενάριο, το αφορολόγητο, εάν δεν καταργηθεί εντελώς, στην καλύτερη περίπτωση θα φτάσει στα 5.000 ευρώ, από τα 9.550 που είναι σήμερα, με τις μεγαλύτερες επιβαρύνσεις στα χαμηλά οικονομικά στρώματα.
Η κατάργηση του αφορολόγητου, ωστόσο, είναι μια από τις «κόκκινες γραμμές» της κυβέρνησης, η οποία επιμένει ότι είναι δική της ευθύνη η κατανομή των βαρών.