Ενέργεια, αποκρατικοποιήσεις και πρωτογενή πλεονάσματα ο διαρκής «πονοκέφαλος» της κυβέρνησης
Η πίεση για άμεση εκταμίευση της πρώτης υποδόσης, τον περασμένο Ιούλιο, προκειμένου η χώρα μας να εξοφλήσει υποχρεώσεις της προς την ΕΚΤ και το ΔΝΤ, επέτρεψε τότε να μην ληφθούν υπόψη, κατά την διαδικασία της πρώτης αξιολόγησης, τα 15 προαπαιτούμενα που απαιτούσαν οι Θεσμοί.
Τώρα όμως, ενόψει και του επικείμενου Eurogroup της Παρασκευής, η Κομισιόν επαναφέρει το ζήτημα και κατηγορεί την Ελλάδα για αθέτηση των συμφωνηθέντων. Ήδη η ελληνική κυβέρνηση έχει ενημερωθεί σχετικά από την προηγούμενη εβδομάδα, κατά την τελευταία συνάντηση του EuroWorking Group, και τώρα οι Θεσμοί υποστηρίζουν ότι η χώρα μας κωλυσιεργεί σκόπιμα σε δύο τομείς: Της απελευθέρωσης της Αγοράς της ενέργειας και των αποκρατικοποιήσεων.
Πέραν όμως αυτών, οι δανειστές επιμένουν και στο ζήτημα του πρωτογενούς πλεονάσματος το οποίο θα πρέπει να διαμορφωθεί στο 3,5% του ΑΕΠ.
Όσον αφορά τα δύο πρώτα ζητήματα (Ενέργεια – Αποκρατικοποιήσεις), στα οποία άλλωστε δεν υφίσταται καμμία απολύτως διαφωνία στο εσωτερικών των Θεσμών, στο ελληνικό Υπουργείο Οικονομικών καταλογίζεται το ότι σκόπιμα καθυστερεί την στελέχωση του Εποπτικού Συμβουλίου του υπερ-Ταμείου για να αποφύγει εσωτερική πολιτική ένταση, όπως άλλωστε και το θέμα της ενέργειας, λόγω ΔΕΗ.
Στο Εποπτικό Συμβούλιο η Ελλάδα διορίζει τα τρία μέλη του και οι Θεσμοί τα δύο (από ένα Κομισιόν και ESM), αλλά οι αποφάσεις απαιτούν είτε ομοφωνία είτε συμφωνία τουλάχιστον από τους 4 στους 5. Επομένως το συμβούλιο, στις αρμοδιότητες του οποίου εμπίπτουν οι αποκρατικοποιήσεις, ουσιαστικά εξαρτάται από τους Θεσμούς για να αποφασίσει.
Επόμενος «πονοκέφαλος» για την ελληνική κυβέρνηση είναι το Εργασιακό (ζήτημα στο οποίο επιμένει σθεναρά το ΔΝΤ) και η απελευθέρωση της Ενέργειας (στερεά και υγρά καύσιμα).
Στο σημαντικό ζήτημα των πρωτογενών πλεονασμάτων τα πράγματα δεν είναι τόσο ξεκάθαρα. Η άποψη του ευρωπαϊκού σκέλους των Θεσμών (Κομισιόν – ESM, αλλά όχι τόσο η ΕΚΤ) είναι οτι μεσοπρόθεσμα πρωτογενή πλεονάσματα (αυτό αναφέρεται στην συμφωνία του 2015) σημαίνει 3,5% του ΑΕΠ μέχρι και το 2025.
Με άλλα λόγια μέχρι να έχει φανεί οτι το ελληνικό δημόσιο θα μπορεί πράγματι να πληρώνει τα δάνεια του EFSF και του GLF (διακρατικά) των οποίων οι δόσεις εξόφλησης είναι αθροιστικά περί τα 5 δισ. ευρώ ετησίως από τις αρχές της δεκαετίας του 2020.
Το ελληνικό Δημόσιο έχει καλλιεργήσει την άποψη ότι το «μεσοπρόθεσμα» τελειώνει το 2018 ή το αργότερο 2019. Αλλά τέτοιο περιθώριο φαίνεται να αποκλείεται από τον Ντάισελμπλουμ…
