Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος έχει χωρίσει την πολιτική της κυβέρνησης σε τρεις… κουβάδες όπως λέει: Ο ένας είναι όσα έγιναν, ο άλλος όσα διαπραγματεύεται και ο τρίτος όσα θέλει να κάνει. Και ζητά από τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ να είναι υπερήφανοι για τους συμβιβασμούς.
«Θέλουμε το 2018, κάποιος στη Γερμανία, την Ιταλία, τη Θεσσαλονίκη, τον Πύργο να είναι περήφανος για μια κυβέρνηση της Αριστεράς που έκανε τους συμβιβασμούς της -να εξηγήσουμε γιατί χρειαζόταν να γίνουν αυτοί οι συμβιβασμοί- αλλά συγχρόνως να είναι περήφανος γιατί κάναμε αυτό για την πρωτοβάθμια υγεία ή κάναμε αυτό για την υγεία ή κάναμε κάτι για τα δικαιώματα, για τον πολιτισμό» λέει.
Σε συνέντευξή του στο commonality.gr, το site που απηχεί τις απόψεις της εσωκομματικής τάσης των «53» της οποίας είναι μέλος, ο υπουργός Οικονομικών παραδέχεται: «Δεν μπορούμε να γυρίσουμε στο 2008. Και να έχουμε θετικούς ρυθμούς το 2017 και το 2018, δεν θα είναι βιώσιμη η ανάπτυξη, αν δεν υπάρξει αναπτυξιακή πολιτική».
Οπως εξηγεί: «Έχω χωρίσει την πολιτική της κυβέρνησης σε τρεις κουβάδες. Ο ένας είναι αυτά που έχουμε συμφωνήσει και πρέπει να τα κάνουμε γρήγορα. Και πρέπει να τα κάνουμε γρήγορα γιατί γρήγορα θέλουμε να βγούμε από το πρόγραμμα. Ο δεύτερος είναι αυτά που είναι υπό διαπραγμάτευση -που είναι και οι εργασιακές σχέσεις- τους επόμενους μήνες. Ο τρίτος κουβάς είναι αυτά τα πράγματα που θέλουμε να κάνουμε.
Λίγο πριν από το 2ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ και μεσούσης της πρώτης αξιολόγησης, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος αναγνωρίζει την αργή πορεία των διαπραγματεύσεων και επισημαίνει δε πως δεν είναι αυτός ο δρόμος για να βγούμε οριστικά από την κρίση. Ωστόσο σημειώνει ότι είναι αναγκαίος ένας νέος αναπτυξιακός σχεδιασμός, που θα θέσει θεμέλια για ένα διαφορετικό οικονομικό μοντέλο.
Όσον αφορά το ίδιο το Συνέδριο και το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος τονίζει τη σημασία της ύπαρξης διαφορετικών ιδεολογικών ρευμάτων στο εσωτερικό ενός αριστερού κόμματος και περιμένει από τον εσωτερικό διάλογο, αλλά κυρίως από τη νεολαία, να έρθουν οι τομές εκείνες που θα οδηγήσουν σε ένα οργανωτικό μοντέλο που θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες του 21ου αιώνα.
Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος ομολογεί επίσης πως η Αριστερά δεν έχει καταφέρει μέχρι σήμερα να βρει το ιδανικό μοντέλο για ένα αριστερό κόμμα συμμετοχικό και δημοκρατικό.
