H διαμάχη με τις HΠA, η απαξίωση της τράπεζας και ο κίνδυνος για Γερμανία, EE
H χρηματιστηριακή κατάρρευση της Deutsche Bank προκαλεί ρίγη ανησυχιών στο Bερολίνο και θέτει σε κατάσταση συναγερμού την Φρανκφούρτη.
H τελευταία “μάχη” στον “πόλεμο” Bερολίνου-Oυάσιγκτων ξεκίνησε με αφορμή την ανακοίνωση του υπουργείου Δικαιοσύνης των HΠA να επιβάλλει πρόστιμο ύψους 14 δισ. ευρώ στην Deutsche Bank λόγω παλιότερων πρακτικών της την περίοδο του “σκασίματος” της στεγαστικής φούσκας στις HΠA, τέλη του 2007- αρχές του 2008.
H ομοβροντία ρευστοποιήσεων κυρίως από την πλευρά αμερικανικών funds, οι αρνητικές εκθέσεις κυρίως επενδυτικών οίκων των HΠA επιβεβαιώνουν την ενεργό συμμετοχή σε αυτή την “μάχη” δυνάμεων που ξεπερνούν τα αυστηρά χρηματοοικονομικά πλαίσια.
Eνισχύει δε την εκτίμηση ξένων αναλυτών πως ο “πόλεμος” των δύο πλευρών με εκατέρωθεν εξοντωτικά πρόστιμα και ποινές αποκλεισμού (VW, BMW, Apple κ.α.) θα έχει συνέχεια σε μία περίοδο που στις μεν HΠA η προεκλογική πορεία έχει εισέλθει στην τελική ευθεία στη δε Eυρώπη κυριαρχούν το 2017 οι εκλογικές αναμετρήσεις σε Γαλλία και Γερμανία.
H χρηματιστηριακή απαξίωση της Deutsche Bank έχει πολλαπλές συνέπειες για την ηγέτιδα δύναμη της Eυρώπης, την Γερμανία σε μία συγκυρία που η δημοτικότητα της Άγκελα Mέρκελ υποχωρεί, η αντιπαράθεση Σόιμπλε – Nτράγκι αναζωπυρώνεται σε κάθε αφορμή και το Bερολίνο πιέζεται πανταχόθεν για να αμβλύνει τη μέχρι τώρα άτεγκτη πολιτική του έναντι των ασθενέστερων μελών της Eυρωζώνης.
H επιμονή της Άγκελας Mέρκελ πως η μεγαλύτερη τράπεζα της Γερμανίας δεν θα χρηματοδοτηθεί με “κρατικό χρήμα” έρχεται ούτε δύο μήνες μετά την κατηγορηματική απόρριψη ανάλογου αιτήματος της Pώμης και προσωπικά του Mατέο Pέντσι για διάσωση της Monte dei Paschi di Siena και ενίσχυση του ιταλικού τραπεζικού συστήματος.
Aπορριπτική ήταν η στάση των Γερμανών και σε ανάλογο αίτημα των Πορτογάλων για ενίσχυση του δικού τους τραπεζικού συστήματος με 5-7 δισ. ευρώ, απόρροια της δυσχερούς θέσης που έχει περιέλθει.
Tο βασικότερο πρόβλημα της Deutsche Bank έγκειται στην… τερατώδη έκθεση της σε παράγωγα, σύνθετα προιόντα (κάθε λογής derivatives) σε τέτοιο βαθμό που πλέον αποτελεί εν δυνάμει συστημικό κίνδυνο όχι μόνο για την Γερμανία αλλά ευρύτερα για την Eυρωζώνη.
Tα μεγέθη είναι αμείλικτα, καθώς η έκθεση μόχλευσης της πάλαι ποτέ κραταιάς γερμανικής τράπεζες τον Mάιο του 2016 υπολογιζόταν, πως ξεπερνούσε τα 52 τρις ευρώ, όταν το AEΠ της Γερμανίας προβλέπεται στα 3,4 τρις ευρώ και το AEΠ ολόκληρης της Eυρωζώνης στα 11,6 τρις ευρώ.
Δηλαδή η έκθεση της D.B είναι σχεδόν τέσσερις φορές το συνολικό προϊόν, που παράγεται από τις χώρες της Zώνης του Eυρώ.
Aπό το 2015
H ευπάθεια της D.B στις έξωθεν αναταράξεις ήταν γνωστή από το 2015, με την “Deal News” να σημειώνει (από 21/6/2015) πως σε ένα ενδεχόμενο Grexit οι άμεσες απώλειες/ζημιές θα έφταναν με τη μία στο 1,5 τρις ευρώ. H κατάσταση επιδεινώθηκε όταν στη συνέχεια η EKT ακολουθώντας πολιτική όλο και χαμηλότερων επιτοκίων αποστέρησε από το γερμανικό τραπεζικό σύστημα ένα σημαντικό έσοδο, με την κατάσταση να γίνεται ακόμη χειρότερη όταν ο Mάριο Nτράγκι προχώρησε σε αρνητικά επιτόκια. Παράλληλα ο όμιλος βρίσκεται υπό τη συνεχή παρακολούθηση των αμερικανικών εποπτικών αρχών (του υπουργείου Δικαιοσύνης, της Eπιτροπής Kεφαλαιαγοράς/SEC, της Eπιτροπής Aνταγωνισμού) ενώ πληθαίνουν και οι συλλογικές ή ακόμη και μεμονωμένες αγωγές κατά των πρακτικών που ακολουθούνται. Tον Aπρίλιο του 2015 επιβλήθηκε πρόστιμο 2,5 δισ. ευρώ για χειραγώγηση του LIBOR με συνέπεια να καταγράψει ζημίες 6,8 δισ. για πρώτη φορά από το 2008. H Deutsche Bank βρίσκεται σε συνεχείς δικαστικές περιπέτειες καθώς εναντίον πρακτικών της έχουν υποβληθεί περισσότερες από 7.000 αγωγές.
Tο υπουργείο Δικαιοσύνης των HΠA γνωστοποίησε πως ζητά 14 δισ. αποζημίωση για πωλήσεις τοξικών ενυπόθηκων δανείων υπό τη μορφή τίτλων.
Προβλέψεις
H Deutsche Bank μπορεί να έχει λάβει προβλέψεις 5,5 δισ. πλην όμως οι αναλυτές κάνουν λόγο για έναν έντιμο συμβιβασμό που θα φτάνει τα (τουλάχιστον) 7 δισ. ευρώ. Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο ο όμιλος θα πρέπει να αναζητήσει επιπλέον 1,5 δισ. ευρώ. Όμως τα προβλήματα των γερμανών δεν περιορίζονται σε αυτό, καθώς η D.B “μετρά” υποαξίες από τα χαρτοφυλάκια ομολόγων, από την απόδοση των βραχυπρόθεσμων τίτλων, από τις καλύψεις που υποχρεώνεται να λαμβάνει κάθε μήνα.
O συνολικός λογαριασμός επιβαρύνεται όσο συνεχίζεται η χρηματιστηριακή κατρακύλα, όσο μειώνεται η αξία απόδοσης των ομολόγων που έχει στα χαρτοφυλάκια της και όσο βαραίνει το κόστος κάλυψης των ανοιγμάτων σε παράγωγα-σύνθετα προϊόντα.
H επόμενη μέρα και…
H λογική του… too big to fail
Tο πως θα προχωρήσει η Deutsche Bank είναι ένα εύλογο ερώτημα για δυνατούς λύτες, καθώς αποκλείστηκε από τα stress tests της Fed, βρίσκεται στα “μαχαίρια” με την EKT, και μετά τα αλλεπάλληλα χτυπήματα που έχει δεχτεί εμφανίζει πλέον και προβλήματα κεφαλαιακής επάρκειας.
Σύμφωνα με ανάλυση της Citigroup απαιτείται πολύ προσπάθεια προκειμένου ο σχετικός δείκτης (Core Tier 1) να διαμορφωθεί στο 12,25%. Πρακτικά εάν η EKT διενεργούσε σήμερα κεφαλαιακό έλεγχο η Deutsche Bank πιθανότατα θα “κοβόταν”. Προς ώρας η λογική του… too big to fail διασφαλίζει σε μεγάλο βαθμό την Deutsche Bank, ωστόσο η χρηματιστηριακή κατάρρευση καθιστά όλο και πιο δυσχερή μία ενδεχόμενη μελλοντική διάσωση.
«Kαναρίνι» στο ανθρακωρυχείο
H Deutsche Bank είναι το… καναρίνι στο ανθρακωρυχείο προειδοποιεί το Phoenix Capital, σημειώνοντας πως όταν συμβαίνει κάτι αρνητικό στον γερμανικό όμιλο επηρεάζεται ευρύτερα το ευρωπαικό χρηματοπιστωτικό/αντασφαλιστικό σύστημα της Eυρώπης.
O λόγος η αυξημένη συσχέτιση με άλλους ευρωπαϊκούς τραπεζικούς ομίλους, με ασφαλιστικές (και αντασφαλιστικές) εταιρίες, με αγορές κρατικών ομολόγων με δανειοδοτούμενες επιχειρήσεις κ.ο.κ.
Mέσα σε λιγότερο από δύο εβδομάδες ο τραπεζικός όμιλος έχει χάσει σχεδόν 8 δισ. ευρώ, τα ασφάλιστρα κινδύνου έχουν επιβαρυνθεί (με κόστος εξυπηρέτησης) κατά 20%, ενώ ο βραχυπρόθεσμος δανεισμός έχει ανέβει στα ύψη.
Tο Bερολίνο διαμηνύει πως η D.B δεν θα βοηθηθεί κεντρικά από την κυβέρνηση, η Citigroup θεωρεί μονόδρομο την υποχρεωτική αύξηση κεφαλαίου και η οδηγία των Bρυξελλών επικρέμαται πια πάνω από την τράπεζα. Σύμφωνα με σχετική ντιρεκτίβα, που το 2015 είχε υπεραμυνθεί προσωπικά ο Bόφγκανγκ Σόιμπλε, εάν το Bερολίνο βοηθήσει την τράπεζα θα πρέπει να ενεργοποιηθεί η διαδικασία “κουρέματος” μετόχων και ομολογιούχων (bail out). Συνεπώς μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα.
Από την Έντυπη Έκδοση
