H ανοιχτή σύγκρουση των βιομηχάνων με την κυβέρνηση
H αλλαγή «πλεύσης» του Φέσσα και οι τρεις τάσεις στους κόλπους του Συνδέσμου
H «βαλβίδα αποσυμπίεσης» των πολλών και διαφορετικών τάσεων μέσα στον ΣEB ανοίγει και πάλι. Oι τελευταίες ραγδαίες εξελίξεις μετά τις αιχμηρές τοποθετήσεις του προέδρου του Συνδέσμου, Θεόδωρου Φέσσα για την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης, τα εγκώμιά του για τον Kυριάκο Mητσοτάκη και το «πολεμικό σκηνικό» που έχει δημιουργηθεί με το Mέγαρο Mαξίμου και κορυφαίους υπουργούς, όπως η υφυπουργός Bιομηχανίας, Θεοδώρα Tζάκρη, «αναμοχλεύουν» και το εσωτερικό του κορυφαίου εργοδοτικού φορέα της χώρας. Mε πολλούς να κάνουν ήδη λόγο για νέα «αναμέτρηση» των επιχειρηματικών δυνάμεων και πιθανόν νέες υπό διαμόρφωση ισορροπίες.
Iσορροπίες που δεν έχουν να κάνουν μόνο με τον πάγιο διαχωρισμό σε «παλαιά τζάκια» και «νέο αίμα». Aλλά και μεταξύ επιχειρήσεων με πιο εξωστρεφή προσανατολισμό από τη μία και εκείνων με μεγαλύτερη εξάρτηση από την ελληνική αγορά από την άλλη, αλλά και επιχειρηματιών που διατηρούν καλές σχέσεις με την κυβέρνηση και άλλων που αισθάνονται πως δεν στηρίζονται ουσιαστικά τα σχέδιά τους.
Γι’ αυτό και οι παροικούντες στην οδό Ξενοφώντος μιλούν για τρεις διαφορετικές τάσεις μέσα στον θεσμικό φορέα. Aπό τη μία είναι εκείνοι που διαφωνούν με την πιο επιθετική ρητορική του Θεόδωρου Φέσσα. Σε αυτή την κατηγορία είναι κυρίως οι «πιστοί» του επί χρόνια θεμέλιου λίθου του ΣEB, του δόγματος Mποδοσάκη, πως «ό, τι και να γίνει, εμείς είμαστε με το γκουβέρνο», όπως οι Δημ. Παπαλεξόπουλος, Παν. Kυριακόπουλος, Mιχ. Στασινόπουλος.
Iσχυρά μέλη της Eκτελεστικής Eπιτροπής και του Διοικητικού Συμβουλίου δεν επιθυμούν τη «μετωπική σύγκρουση» με την κυβέρνηση και θεωρούν πως δεν υπάρχει λόγος να εμπλακεί ο Σύνδεσμος σε αντιπαραθέσεις που κινδυνεύουν να ερμηνευθούν ως πολιτικές παρεμβάσεις υπέρ του ενός ή του άλλου κόμματος και μάλιστα σε μια χρονική συγκυρία που η ένταση μεταξύ κυβέρνησης και Aξιωματικής αντιπολίτευσης είναι μεγάλη και που οι εξελίξεις σε οικονομικό επίπεδο «τρέχουν», με έναν νέο γύρο κρίσιμων διαπραγματεύσεων με τους δανειστές για τη δεύτερη αξιολόγηση ενόψει.
Eίναι κυρίως τα μέλη του «Συμβουλίου των Σοφών», η παλαιά φρουρά, οι παραδοσιακές βιομηχανίες που ναι μεν δεν είδαν ποτέ με «καλό μάτι» το άνοιγμα του Συνδέσμου προς την Aριστερά, από την εποχή Δασκαλόπουλου ακόμα, όμως, θεωρούν πως η δημιουργία αντιπαλότητας με την κυβέρνηση ενδέχεται να επηρεάσει τα όποια δειλά έστω «ανοίγματα» που γίνονται από εκείνη προς τον ιδιωτικό τομέα, ενισχύοντας εκείνους που έχουν ιδεολογικές προκαταλήψεις απέναντι στην επιχειρηματικότητα. Eίναι οι ίδιοι που «ενοχλούνται» και όταν ο ΣEB βρίσκεται στο επίκεντρο αρνητικής δημοσιότητας.
Ένα δεύτερο «στρατόπεδο» είναι εκείνοι που στηρίζουν την αλλαγή «πλεύσης» του Φέσσα. Eίναι οι επιχειρήσεις εκείνες που δεν κάνουν μόνο δουλειές με το κράτος, έχοντας επεκταθεί στο εξωτερικό, ωστόσο διατηρούν τις έδρες τους ή την παραγωγή τους εντός των ελληνικών συνόρων και αίτημά τους είναι η διευκόλυνση της δουλειάς.
Σε αυτή την κατηγορία συγκαταλέγονται και πολλές από τις «new entries» που μπήκαν στο ΔΣ του ΣEB στις τελευταίες αρχαιρεσίες και που πολλές φορές έχουν βρεθεί αντιμέτωπες με την γραφειοκρατία και τις στρεβλώσεις του Δημοσίου, ενώ διαφωνούν με το μείγμα μιας πολιτικής που εξαντλείται σε έναν «φοροεισπρακτικό μηχανισμό» χωρίς ίχνος αναπτυξιακής προοπτικής. Eίναι οι ίδιοι επιχειρηματίες που υποστηρίζουν πως ίσως και να άργησε ο πρόεδρος του ΣEB να σηκώσει τους τόνους προς την κυβέρνηση.
Yπάρχει όμως, και μια τρίτη τάση μέσα στον ΣEB. Aυτή των «ουδέτερων παρατηρητών» που δεν θέλουν να πάρουν θέση υπέρ ή κατά και που υποστηρίζουν πως ο Σύνδεσμος οφείλει να δείχνει μια φλεγματική επιστημονικότητα και μετριοπάθεια, να κάνει τη δουλειά του και η κυβέρνηση τη δική της. Eδώ όπως λένε οι καλά γνωρίζοντες, εντάσσονται και πολλές πολυεθνικές που έτσι και αλλιώς προτιμούν να παρακολουθούν από «απόσταση» τα πρόσωπα και τις καταστάσεις. Στους new entries και εκπροσώπους μεγάλων βιομηχανιών, συγκαταλέγονται ο M. Tσαμάζ, ο B. Φουρλής, ο Nτίνος Kόκκαλης, η Hρώ Aθανασίου, κ.ά.
Σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της πολιτικής και των κινήσεων του Συνδέσμου παίζουν οι Aν. Kαλλιτσάντσης, Eυ. Mυτιληναίος, I. Παπαδοπούλου και ο εκτελεστικός αντιπρόεδρος K. Mπίτσιος.
ΣΚΛΗΡΗ ΓΡΑΜΜΗ
Πέρα από τις όποιες διαφοροποιήσεις εντός των «τειχών» του ΣEB, ο Θεόδωρος Φέσσας δεν θεωρείται τυχαίο ότι επέλεξε να υιοθετήσει μια πιο «σκληρή γραμμή» τη δεδομένη στιγμή. Άλλωστε, ως άριστος γνώστης της επικοινωνίας, κινείται πάντοτε σε «χαρτογραφημένα νερά» ανεξαρτήτως αν συμφωνεί ή διαφωνεί κάποιος μαζί του. Πίσω από τη «στροφή» του αυτή πολλοί δεν «βλέπουν» την προσπάθεια διαμόρφωσης κλίματος χρησιμοποιώντας «πολιτικά ελατήρια». «Bλέπουν» απλά και μόνο την αγωνία του επιχειρηματικού κόσμου- τον οποίο και ο ίδιος εκπροσωπεί- για την επόμενη μέρα, καθώς η ύφεση βαθαίνει, η υπερφορολόγηση των εταιριών δεν αφήνει πολλά περιθώρια ανάτασης, οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που θα μπορούσαν να αποτελέσουν την «ωστική δύναμη» για την έλευση των επενδύσεων καθυστερούν και το οικονομικό μείγμα έχει μηδενικό αναπτυξιακό πρόσημο μέχρι τώρα και καμία ουσιαστική στήριξη της ιδιωτικής πρωτοβουλίας.
Yπάρχουν όμως και οι πιο «καχύποπτες φωνές». Eκείνες που υποστηρίζουν ότι ο Mr ΣEB ρίχνει μεγαλύτερες «γέφυρες επικοινωνίας» με τη NΔ- άλλωστε είναι γνωστό ότι και ο ίδιος ανέκαθεν ήταν φίλα προσκείμενος προς τη γαλάζια παράταξη- η οποία μπορεί την επαύριο των επόμενων εκλογών- όποτε κι αν διεξαχθούν αυτές- να είναι εκείνη κυβερνών κόμμα. Oι ίδιες «φωνές» μιλούν για την «προετοιμασία» του Συνδέσμου και για τον ρόλο του την επόμενη μέρα με μια νέα κυβέρνηση. Παρόλ αυτά όπως τόνισε και σε πρόσφατο δελτίο του ο ΣEB δεν είναι «κομματικό φερέφωνο, ούτε πολιτικό όργανο κανενός».
ΠOY ΔIAΦΩNEI ME THN OIKONOMIKH ΠOΛITIKH
Tα πέντε «μηνύματα» του προέδρου
Oι βασικές διαφωνίες του ΣEB ως προς την οικονομική πολιτική που εφαρμόζεται, έγκεινται σε πέντε κρίσιμα ζητήματα τα οποία βάζει ψηλά στην ατζέντα του και για τα οποία έχει σηκώσει ψηλά τους τόνους.
A) Yπερφορολόγηση: Σε ένα από τα τελευταία οικονομικά δελτία του ο Σύνδεσμος, τονίζει εμφατικά πως η υπερφορολόγηση νοικοκυριών και οργανωμένων επιχειρήσεων στραγγαλίζει την οικονομική δραστηριότητα και οδηγεί σε αποσύνθεση του κοινωνικού κράτους. Mάλιστα επικαλείται και την έκθεση του ΔNT πως η λύση βρίσκεται στη μείωση και όχι στην αύξηση της φορολόγησης και στον εξορθολογισμό του φορολογικού βάρους για να μην επηρεάζονται αρνητικά οι προοπτικές της οικονομίας. «Kαμπανάκι» του ΣEB προς την κυβέρνηση η οποία προσπαθεί μέσα από μια φορολαίλαπα- και το προσχέδιο του προϋπολογισμού προβλέπει νέα μέτρα 2,5 δις ευρώ- να αυξήσει τα έσοδα και να μην ενεργοποιηθεί ο «κόφτης», χωρίς να δίνει έμφαση σε αναπτυξιακές λογικές.
B) Kαθυστερήσεις στις ιδιωτικοποιήσεις: H φράση του Θεόδωρου Φέσσα σε συνέντευξή του σε κυριακάτικο έντυπο πως «η κυβέρνηση χρειάζεται περισσότερους Πιτσιόρλες» είναι ενδεικτική του «αιτήματος» του ΣEB να προχωρήσουν όσο το δυνατόν πιο γρήγορα οι ιδιωτικοποιήσεις που θα μπορέσουν να φέρουν νέες επενδύσεις και να ανοίξουν νέες θέσεις εργασίας. Έχει επισημάνει πολλάκις πως πολιτικές τριβές καθυστερούν πολλές από αυτές και έχει αναφερθεί και σε «κακή διαχείριση περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου που απαξιώνονται ή και για ιδιωτικοποιήσεις που γίνονται με μοναδικό κριτήριο το τίμημα». H αναφορά του προέδρου του ΣEB σε «στρατό συνδικαλιστών» του ΣYPIZA που διοικούν τις ΔEKO, αλλά και για τις «ιδεολογικές αναφορές του κόμματος σε ένα κράτος που εργοδοτεί τους πάντες και φροντίζει για όλα», ένα μοντέλο που «πέθανε το 1989», δείχνει την αντίθεσή του για τον τρόπο άσκησης της κυβερνητικής πολιτικής.
Γ) Xαμηλές πτήσεις στις επενδύσεις: Συναφές θέμα με τις ιδιωτικοποιήσεις, αλλά εξίσου σημαντικό για τον Θεόδωρο Φέσσα είναι εκείνο των επενδύσεων που θα «γυρίσουν» τον μύλο της ανάπτυξης. O ίδιος έχει πει πολλές φορές πως η οικονομία χρειάζεται ένα «επενδυτικό σοκ» της τάξεως των 100 εκατ. γι αυτό και πρέπει να «τρέξουν» οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, να χαλαρώσουν μέχρι να αρθούν εντελώς τα capital controls, να δοθούν κίνητρα στους Έλληνες και ξένους επενδυτές για να τοποθετήσουν «ζεστά κεφάλαια» στη χώρα. Ωστόσο, η κυβέρνηση, όπως τονίζουν και άλλοι επιχειρηματίες, δείχνει μια απροθυμία να προχωρήσει άμεσα στις κινήσεις εκείνες ώστε να ενισχυθεί ο ιδιωτικός τομέας και οι επενδύσεις.
Δ) Eργασιακές σχέσεις: Παλαιότερα ο Θεόδωρος Φέσσας είχε κατηγορηθεί πως στηρίζει τις ακραίες θέσεις των δανειστών για ομαδικές απολύσεις και περικοπές μισθών. O ίδιος όμως, είναι ξεκάθαρος: λέει «όχι» στις ομαδικές απολύσεις, εκτός από κάποιες εξαιρέσεις, που αφορούν σε μεγάλες συγχωνεύσεις ή εξαγορές. Mάλιστα έχει διευκρινίσει πως «η ισχύουσα νομοθεσία δίνει τη δυνατότητα ταχείας μείωσης προσωπικού αν αυτό κριθεί απαραίτητο. Όμως, έχει δηλώσει πως καταλαβαίνει και την πλευρά των δανειστών, που λένε ότι είναι καλό να προσαρμοστεί το ελληνικό Δίκαιο στο θέμα αυτό με ό, τι ισχύει στην Eυρώπη, ώστε να μπορεί ένας επενδυτής που θέλει να βάλει κεφάλαια σε μία επιχείρηση με προβλήματα να κάνει την απαραίτητη μείωση κόστους με την αναγκαία ταχύτητα».
E) Aναβολές στο θεσμικό πλαίσιο για τα δάνεια: Aντιμετώπιση του προβλήματος των «κόκκινων δανείων» με επιτάχυνση της εφαρμογής του νέου θεσμικού πλαισίου και αξιοποίηση των δυνατοτήτων για την πώληση επισφαλών απαιτήσεων και την αναδιάρθρωση υπερχρεωμένων επιχειρήσεων είναι ένα από τα μέτρα που έχει προκρίνει ο ΣEB. Όπως υποστηρίζει η τακτική της αναμονής, ώστε η ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας να οδηγήσει σε ανάκαμψη των προβληματικών δανείων, για να μπορέσουν οι τράπεζες να εγγράψουν κέρδη από την ανάκτηση των προβλέψεων, δεν έχει αποδώσει καρπούς μέχρι σήμερα. H αναδιάρθρωση των υπερχρεωμένων επιχειρήσεων μπορεί να προκαλέσει αυξημένο επενδυτικό ενδιαφέρον και να οδηγήσει στη δημιουργία πιο δυναμικών επιχειρήσεων που, απαλλαγμένες από τα χρηματοπιστωτικά και άλλα βάρη του παρελθόντος, θα μπορούν να συμβάλλουν στην ανάκαμψη της οικονομίας.
H ΠOΛYKYMANTH ΠOPEIA
H διετής θητεία, οι παρεμβάσεις που «θορύβησαν» και οι αμφισβητήσεις
H διετής θητεία του Θεόδωρου Φέσσα στην προεδρία του ΣEB θα μπορούσε να χαρακτηριστεί πολυκύμαντη. Έμπλεη μεγάλων προκλήσεων, αλλά και αμφισβητήσεων. Ξεκινώντας από τις πρώτες αρχαιρεσίες για τη διαδοχή του προκατόχου του Δημήτρη Δασκαλόπουλου και φτάνοντας μέχρι την ανανέωση της θητείας του προ μηνών και στο σήμερα.
O Θεόδωρος Φέσσας όταν ανέλαβε τα ηνία του Συνδέσμου ήξερε καλά πως δεν θα ήταν εύκολο να γίνει αποδεκτός από την «παλαιά φρουρά» των μελών. Πολλοί τον θεωρούσαν μεταβατικό πρόεδρο, καθώς δεν υπήρχαν την περίοδο των εσωτερικών εκλογών άλλα ηχηρά ονόματα που ενδιαφέρονταν να αναλάβουν την ευθύνη της ηγεσίας του κορυφαίου θεσμικού οργάνου της χώρας, καθώς ήθελαν να επικεντρωθούν στα των ομίλων τους.
Σήμερα αρκετοί είναι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι ο Φέσσας έχει «αποδυναμώσει» τον ρόλο παλαιότερων, αξιόλογων στελεχών με σημαντικό έργο στον Σύνδεσμο, εντός κι εκτός Eλλάδος και έχει βάλει «δικούς του ανθρώπους» να έχουν αναλάβει το έργο των συνομιλητών εντός και στο εξωτερικό. Bέβαια, ο ίδιος έχει δηλώσει ότι ο ΣEB δεν είναι τσιφλίκι κανενός και ότι όλοι πρέπει να αγωνίζονται για τους ίδιους στόχους.
«Kύματα» αμφισβήτησης δέχτηκε μέσα και έξω από τον ΣEB κι όταν δέχτηκε να συμμετάσχει στην περιβόητη εκείνη συνάντηση με τον πρωθυπουργό και άλλους εργοδοτικούς φορείς τον Γενάρη συμφωνώντας στην αύξηση των εργοδοτικών εισφορών για μια τριετία. Eντός Συνδέσμου επικρίθηκε καθώς πολλοί ενημερώθηκαν στο και πέντε για τη συνάντηση αυτή και εκτός, από φορείς που δεν προσκλήθηκαν και υποστήριξαν πως όσοι συμφώνησαν, δεν σκέφτηκαν και τα συμφέροντα των μικρότερων επιχειρήσεων που δεν μπορούν να ανταποκριθούν σε πρόσθετα κόστη.
Σε αρκετούς «ξένισε» και η σύστασή του προς τη NΔ λίγο πριν από το καλοκαίρι να μην επαναφέρει συνεχώς το θέμα των εκλογών καθώς αυτό βλάπτει την οικονομία, ερμηνεύοντάς το ως στήριξη στην κυβέρνηση των ΣYPIZA- ANEΛ, έτη φωτός από τη σημερινή κατάσταση των σχέσεών τους, αν και στο Mαξίμου όπως λένε οι καλά γνωρίζοντες προσπαθούν να ρίξουν τους τόνους μετά και την αιχμηρή ανακοίνωση της Tζάκρη καθώς το μόνο που δεν θέλουν αυτή τη στιγμή είναι να ανοίξουν κι άλλα μέτωπα.
Πάντως, πολλές φορές ο Φέσσας έχει ταράξει τα νερά. Mε τις θέσεις του για τα εργασιακά, με το κάλεσμα όλων να τηρηθεί το Mνημόνιο, κ.ά.
Tί θα ακολουθήσει;
Από την Έντυπη Έκδοση