Το σχέδιο για την εξωδικαστική ρύθμιση
Ρύθμιση χρεών των επιχειρήσεων με βάση την υφιστάμενη εικόνα της επιχείρησης, με τα κριτήρια επιλεξιμότητας να αποσκοπούν στη διευκόλυνση ένταξης όσο το δυνατόν περισσότερων ενδιαφερομένων που θα πληρούν κάποια ελάχιστα προαπαιτούμενα, θα προβλέπει το σχέδιο του Υπουργείου Οικονομικών για τις «κόκκινες» επιχειρήσεις.
Τα αυτοματοποιημένα κριτήρια είναι μία επιλογή του επιχειρηματία, την οποία όμως μπορεί να παρακάμψει και να αποφασίσει να υποβάλλει ένα τεκμηριωμένο Business Plan, στο οποίο θα περιλαμβάνονται αρκετά ποιοτικά χαρακτηριστικά που καταδεικνύουν τη βιωσιμότητα της επιχείρησης.
Το προσχέδιο περιλαμβάνει έναν μηχανισμό διαφορετικής φιλοσοφίας από εκείνη του νόμου Δένδια, ενώ θα εφαρμοστεί για συγκεκριμένη χρονική διάρκεια που κι αυτή βεβαίως δεν έχει καθοριστεί.
Σήμερα παρουσιάστηκαν σε συνάντηση που πραγματοποιήθηκε, σε τεχνικό επίπεδο, μεταξύ εκπροσώπων των κοινωνικών εταίρων (ΕΣΕΕ, ΓΣΕΒΕΕ, ΣΕΒ & ΣΕΤΕ) και στελεχών του Υπουργείου Οικονομίας, Ανάπτυξης & Τουρισμού και λοιπών συναρμόδιων Υπουργείων, τα κύρια χαρακτηριστικά του προωθούμενου σχεδίου, με την παράλληλη ανταλλαγή απόψεων.
Οι παράμετροι του υπό διαμόρφωση Μηχανισμού
– Στόχος του επικείμενου νομοσχεδίου είναι η διαμόρφωση ελαστικών κριτηρίων επιλεξιμότητας της επιχείρησης, έτσι ώστε να μην απαιτηθεί η σύνταξη και η υποβολή Business Plan, το οποίο σε κάθε περίπτωση θα αποτελέσει ένα επιπρόσθετο κόστος για τον επιτηδευματία.
– Τα κριτήρια επιλεξιμότητας θα διαφοροποιούνται αναλόγως του τζίρου και των χρεών της επιχείρησης (ατομικές επιχειρήσεις, τήρηση απλογραφικών & διπλογραφικών βιβλίων).
– Ο οριζόμενος διαμεσολαβητής θα έχει καθήκοντα συντονισμού των μερών (πιστωτών και οφειλέτη).
– Η δικαστική επικύρωση της συμφωνίας μεταξύ των πιστωτών της επιχείρησης, συνιστά απαραίτητη προϋπόθεση για την ολοκλήρωση της διαδικασίας.
– Τα επικρατέστερα κριτήρια επιλεξιμότητας θα περιλαμβάνουν κατά κύριο λόγο μεταβλητές/δείκτες που θα έχουν συνάφεια με την κερδοφορία της επιχείρησης (κέρδη EBITDA), την αναλογία των συνολικών υποχρεώσεων προς τον τζίρο της επιχείρησης, την καθαρή θέση της, το συσχετισμό των μεικτών κερδών με τον τζίρο.
– Ο προσδιορισμός των συνολικών χρεών θα γίνεται από τον επιχειρηματία, ενώ θα μπορεί να μην προβαίνει στη ρύθμιση μέρους αυτών σε περίπτωση που δεν το επιθυμεί.
– Από τη στιγμή που ο επιτηδευματίας θα υποβάλλει αίτηση υπαγωγής στο Μηχανισμό, καταργείται αυτόματα οποιοδήποτε τραπεζικό απόρρητο και πραγματοποιούνται εξονυχιστικοί έλεγχοι από τις αρμόδιες υπηρεσίες.
– Δεν μπορούν να ενταχθούν στο Μηχανισμό όσοι επιχειρηματίες έχουν καταδικαστεί τελεσίδικα για φοροδιαφυγή (απόκρυψη εισοδημάτων), εξαιρουμένων όμως εκείνων που ενώ έχουν δηλώσει τα εισοδήματά τους δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους.
– Μεταξύ των διαθέσιμων λύσεων περιλαμβάνεται η επιμήκυνση της αποπληρωμής οφειλών και το «πάγωμά» τους, ενώ το «κούρεμα» της οφειλής αποτελεί ύστατη λύση.
– Οφειλές προς το Δημόσιο, όπως εκείνες του ΦΠΑ και ΦΜΥ (παρακρατούμενοι φόροι), αν και υπόκεινται σε ρύθμιση δεν προβλέπεται το «κούρεμά» τους.
– Σε περίπτωση κακόπιστου πιστωτή, ο οποίος έχει ωφέλεια από τη ρευστοποίηση της περιουσίας του υπόχρεου, το εργαλείο του Εξωδικαστικού Μηχανισμού δεν μπορεί να προσφέρει λύση.
– Για τις μεγάλες επιχειρήσεις θα ορίζεται ανεξάρτητος εκτιμητής.
Οι προτάσεις της ΕΣΕΕ
Μεταξύ Υπουργείου και κοινωνικών εταίρων συμφωνήθηκε ένας δεύτερος κύκλος διαβουλεύσεων, αφού προηγηθεί συνάντηση και έγκριση των εισηγήσεων από τους Θεσμούς. Οι κυριότερες παρατηρήσεις/απόψεις που τέθηκαν από πλευράς ΕΣΕΕ, εξειδικεύονται ως εξής:
– Η σύσταση του επικείμενου Μηχανισμού αποτελούσε πάγιο αίτημα της ΕΣΕΕ, προκειμένου να δοθεί μία λύση στο χρόνιο πρόβλημα των πάσης φύσεων ληξιπρόθεσμων οφειλών των επιχειρήσεων.
– Προτείνεται η θέσπιση ημιαυματοποιημένων κριτηρίων για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, τα οποία θα είναι περισσότερο ευέλικτα, αξιολογώντας ταυτόχρονα τα ποιοτικά στοιχεία/μεταβλητες της επιχείρησης και τις προοπτικές ανάπτυξής της.
– Για την όσο το δυνατόν μαζικότερη συμμετοχή των επιχειρήσεων στο νέο Μηχανισμό, θα πρέπει η ισχύς του νέου Νόμου να έχει διευρυμένη διάρκεια (τουλάχιστον 1 έτους).
– Θα πρέπει να παρέχεται η δυνατότητα ρύθμισης εκείνων των οφειλών που δημιουργήθηκαν από το 2009 και μετά, στη διάρκεια δηλαδή της οικονομικής κρίσης.
– Έμφαση θα πρέπει να δοθεί στη διευκόλυνση των υπερχρεωμένων πολύ μικρών επιχειρήσεων, οι ιδιοκτήτες των οποίων επιθυμούν το τερματισμό της λειτουργίας τους κυρίως λόγω συνταξιοδότησης.
– Πρόβλεψη θέσπισης 2ης ευκαιρίας για νέους επιχειρηματίες, οι οποίοι έχουν κληρονομήσει χρέη ή έχουν οριστεί ως εγγυητές δανείων.
– Θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη τα πάσης φύσεως τρέχοντα κόστη της επιχείρησης (μεταφορικό, φορολογικό κ.α.) και οι πραγματικές συνθήκες της Αγοράς.
– Η διαμόρφωση του κριτηρίου βιωσιμότητας αποτελεί μία δύσκολη και συνάμα κομβικής σημασίας παράμετρο, με απαραίτητη την κατηγοριοποίηση των επιχειρήσεων αλλά και των κριτηρίων με βάση τον κλάδο δραστηριοποίησης.
– Η εξειδίκευση των κλάδων οικονομικής δραστηριότητας των επιχειρήσεων και των αντίστοιχων κριτηρίων επιλεξιμότητας, θα πρέπει να έχει έναν ευρύτερο χαρακτήρα και να μην εξειδικεύεται/αναλύεται σε μεγάλο βαθμό.
– Σε περίπτωση μη επιλεξιμότητας της επιχείρησης με βάση τα αυτοματοποιημένα κριτήρια, θα πρέπει να δίνεται η δυνατότητα σε εκείνον που μεταβιβάζεται η επιχείρηση να συντάσσει και να υποβάλλει Business Plan.
