Την παρέμβαση του Ευρωπαικού Μηχανισμού Διάσωσης (EFSF) ζητά η ελληνική πλευρά προκειμένου να λυθεί το πρόβλημα των ομολογιακών λήξεων του 2012, που δεν καλύπτονται από το δάνειο των 110 δισ ευρώ.
Πάνω σε αυτή τη “γραμμή άμυνας”, θα στηριχθεί η Αθήνα από εδώ και στο εξής, έχοντας ως συμπαραστάτη “από σπόντα”, τον πρόεδρο της Ευρωπαικής Κεντρικής Τράπεζας κ.Ζαν Κλωντ Τρισέ, που κι αυτός, όπως και ο κ.Γιώργος Παπακωνσταντίνου, για τους δικούς του λόγους, δεν συμφωνεί με την πρόταση της εθελοντικής επιμήκυνσης του ιδιωτικού χρέους, για το 2012.
Γιατί, κατ αυτόν τον τρόπο, το πρόβλημα θα “περάσει” και στις ευρωπαικές τράπεζες, που έχουν στα χαρτοφυλάκια τους ελληνικό χρέος, που λήγει του χρόνου κι έτσι θα μετεξελιχθούν σε μέρος του προβλήματος.
Το αποτέλεσμα; Αθήνα και Φραγκφούρτη, ξεκινώντας από διαφορετικές αφετηρίες, πορεύονται χέρι – χέρι, σε αυτή την ιστορία, η οποία πάντως εξελίσσεται σε σήριαλ με πολλά επεισόδια. Γιατί, όσοι νομίζουν ότι η συνάντηση του Λουξεμβούργου, της περασμένης Παρασκευής, ήταν μία και μοναδική, πλανώνται πλάνην οικτρά.
Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι είχαν προηγηθεί κι άλλες, καθώς το πρόβλημα δεν είναι τωρινό. Απλώς, σε σχέση με τις άλλες, αυτή διέρρευσε στον Τύπο, προκαλώντας όλον αυτόν τον γνωστό θόρυβο. Οι ίδιες πληροφορίες, όμως, αναφέρουν ότι και οι προηγούμενες ήταν το ίδιο κρίσιμες, όπως και οι επόμενες. Γιατί, προγραμματίζεται να ακολουθήσουν κι άλλες, με την πρώτη να τοποθετείται χρονικά για τις 16 Μαίου. Κι έπεται συνέχεια!