Μετά τον κάβο του προϋπολογισμού τον οποίο πέρασε με 152 ψήφους, η κυβέρνηση έρχεται αντιμέτωπη ξανά με τους δανειστές αφολυ επιστρέφουν στην Αθήνα.
Στην ομιλία του ο Αλέξης Τσίπρας πανηγύρισε για τους στόχους, αλλά και για τις παροχές που εξήγγειλε προς τους χαμηλοσυνταξιούχους, ενώ απευθυνόμενος στην αντιπολίτευση, αναφέροντας χαρακτηριστικά: «Το κόμμα σας πέρυσι φώναζε ότι ο προϋπολογισμός είναι εικονικός. Όχι απλά πιάσαμε τους στόχους αλλά τους ξεπεράσαμε κιόλας» για να προσθέσει ότι «δεν κόβουμε, αλλά δίνουμε».Απ’ όσο φαίνεται, ο μόνος αισιόδοξος για το κλείσιμο της β’ αξιολόγησης πριν το τέλος του έτους είναι ο αν. ΥΠΟΙΚ, Γ. Χουλιαράκης, καθώς εδώ και μέρες πηγές του Μαξίμου έχουν πει ότι η κυβέρνηση επιδιώκει το κλείσιμο της αξιολόγησης να γίνει το πολύ μέχρι το τέλος Ιανουαρίου, ώστε να δρομολογηθεί η ένταξη της χώρας στην ποσοτική χαλάρωση, να ανοίξει ο δρόμος προς τις αγορές και τις επενδύσεις και να ενεργοποιηθεί η συμφωνία για τα βραχυπρόθεσμα μέτρα για το χρέος. Είναι εμφανές λοιπόν ότι επιδίωξη της κυβέρνησης δεν είναι απλώς η εκταμίευση της δόσης.
Τα «όπλα» που αναμένεται να χρησιμοποιήσει ο πρωθυπουργός στις συναντήσεις που θα έχει το επόμενο διάστημα με Ευρωπαίους ηγέτες είναι αφενός η τήρηση του προγράμματος και η πολιτική σταθερότητα που θα εγγυηθεί και την ολοκλήρωση των δεσμεύσεων.
Αγεφύρωτο το χάσμα Ελλάδας, Γερμανίας και ΔΝΤ ενώ η διαπραγμάτευση δεν αποκλείεται να κρατήσει αρκετό καιρό.
Από τη μια το Βερολίνο επιδιώκει όσο κανείς άλλος τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα , αλλά προβάλει και τις σθεναρότητας αντιστάσεις στην ελάφρυνση του χρέους που ζητά το ΔΝΤ και μιλά για υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα για 10 χρόνια μετά τη λήξη του προγράμματος.
Το ΔΝΤ υποστηρίζει ότι τα πρωτογενή πλεονάσματα του 3,5% θα απαιτήσουν και νέα μέτρα 4,5 δισ. από την Ελλάδα για τα οποία μάλιστα ζητά προκαταβολική νομοθέτηση από τώρα για το 2019.
Η Κομισιόν επιδιώκει το κλείσιμο της αξιολόγησης επιμένοντας ότι οι προβλέψεις του ΔΝΤ για έλλειμμα 0,5% το 2016 είναι πολύ απαισιόδοξες.
Και υπάρχει και ο Γ. Ντάισελμπλουμ που ζητά λύση συναίνεσης όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Η πρότασή του μιλά για διατήρηση του στόχου του πρωτογενούς πλεονάσματος στο 3,5% για 5 χρόνια και σταδιακή του μείωση στο 2%.