Προηγούμενα δικαστήρια αρνήθηκαν την «εισφοροδοτική αμνηστία κακοπληρωτών»
Στροφή 180 μοιρών κάνει τώρα η Δικαιοσύνη, εγκρίνοντας το «κούρεμα» των χρεών προς τα ασφαλιστικά Ταμεία ως συνταγματικά ανεκτό και επιβεβλημένο, προκειμένου χιλιάδες πολίτες να απεγκλωβιστούν από την δεινή κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει λόγω της υπερχρέωσης και πάντως χωρίς δικό τους δόλο.
Το «κούρεμα» θα επιτευχθεί μέσω της υπαγωγής αυτών των οφειλετών στις προστατευτικές ρυθμίσεις του «νόμου Κατσέλη» (Ν. 3869/10) για τα «υπερχρεωμένα νοικοκυριά».
Με απόφαση Ειρηνοδικείου αποκρούονται ενστάσεις αντισυνταγματικότητας της υπαγωγής και του νεότερου Ν. 4336/15 (που επέτρεψε τη ρύθμιση και των ασφαλιστικών χρεών, όταν υπάρχουν παράλληλα χρέη και προς άλλους πιστωτές, τράπεζες κ.λπ.), ενώ αποκρούεται και η ένσταση Ταμείου ότι είναι αδύνατη η υπαγωγή αλλά και το «κούρεμα», λόγω διάπραξης ποινικού αδικήματος για οφειλή άνω των 10.000 ευρώ, καθώς κρίνεται ότι για να θεμελιωθεί αδίκημα «μετρά» μόνο το χρέος για ασφαλιστικές εισφορές (εφόσον ξεπερνά το συγκεκριμένο πλαφόν) και όχι οι προσαυξήσεις που μπήκαν (λόγω καθυστέρησης πληρωμής), καθώς αυτές δεν θεωρούνται εισφορές.
Σε σύγχυση και αβεβαιότητα οι οφειλέτες
Η νομολογιακή αυτή μεταστροφή προκαλεί σύγχυση και αβεβαιότητα στους πολίτες, αφού υπάρχουν τουλάχιστον τρεις αποφάσεις Ειρηνοδικείων που δέχονται ακριβώς το αντίθετο, ότι είναι αντισυνταγματική και ανίσχυρη η υπαγωγή των χρεών προς ασφαλιστικά Ταμεία στον «νόμο Κατσέλη», γιατί τυχόν διαγραφή ή άλλου είδους «τακτοποίησή» τους θέτει σε δοκιμασία τη συνταγματικά κατοχυρωμένη και επιβεβλημένη βιωσιμότητα των ασφαλιστικών οργανισμών και των αντίστοιχων δικαιωμάτων των ασφαλισμένων.
Η διαφορετική αντιμετώπιση του ίδιου ζητήματος καθιστά περίπου θέμα τύχης το εάν ο οφειλέτης μπορεί να πετύχει ή όχι μια συνολική ευνοϊκή ρύθμιση, αφού εξαρτάται από το αν θα «πέσει» σε ειρηνοδίκη που θεωρεί συνταγματική και επιτρεπτή ή όχι την τακτοποίηση και των χρεών προς ασφαλιστικούς φορείς.
Για την αντιμετώπιση της σύγχυσης αυτής (και απορριπτικών αποφάσεων που αντιμετώπισαν κάποιοι οφειλέτες), απαιτείται τάχιστη παραπομπή του ζητήματος σε μια «πιλοτική» δίκη, πιθανότατα με αναίρεση ενώπιον της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου, για να υπάρξει ασφάλεια δικαίου, να ξέρουν οι πολίτες πού βαδίζουν αλλά και να γνωρίζει και η ίδια η πολιτεία που προετοιμάζει νέα νομοθετική παρέμβαση τι είναι συνταγματικά ανεκτό να μπει στον «νόμο Κατσέλη», ώστε να αποφευχθούν νέες δικαστικές περιπέτειες υπερχρεωμένων οφειλετών.
Η νέα απόφαση τονίζει ότι σημαντικό μέρος πολιτών οδηγήθηκε σήμερα στην περιθωριοποίηση, καθώς μη διαθέτοντας σοβαρή αγοραστική δύναμη και δυνατότητα απεγκλωβισμού από την υπερχρέωση, αδυνατεί να σχεδιάσει τη συμμετοχή του στην οικονομική και κοινωνική ζωή.
Παράλληλα υπογραμμίζει ότι η δυνατότητα ρύθμισης χρεών μέσω του νόμου Κατσέλη, με απαλλαγή από αυτά, βρίσκει ευθεία νομιμοποίηση στο κοινωνικό κράτος δικαίου, που επιτάσσει να μην εγκαταλείπεται ο πολίτης σε μια χωρίς διέξοδο και προοπτική κατάσταση, από την οποία, άλλωστε, ούτε οι πιστωτές μπορούν να αντλήσουν κέρδος.
Κατά το δικαστήριο η παλιότερη εξαίρεση των συγκεκριμένων χρεών δημιούργησε δανειστές δύο ταχυτήτων.
Οι αιτιάσεις των ασφαλιστικών Ταμείων που επικαλέστηκαν εντονότατα προβλήματα στην οικονομική τους βιωσιμότητα αποκρούστηκαν με το σκεπτικό ότι η περικοπή οφειλών υπερχρεωμένων ήδη πολιτών δεν τα στερεί από αναγκαίους πόρους.
