Στην Ιταλία εντοπίζει το alter ego της η Ελλάδα καθώς είναι οι δύο χώρες οι οποίες βρίσκονται με διαφορά πίσω από τις υπόλοιπες της ζώνης του ευρώ στον τομέα των μεταρρυθμίσεων. Είναι χαρακτηριστικό δε το πόσο δύσκολο είναι για έναν ενδιαφερόμενο να ξεκινήσει μία καινούργια επιχείρηση καθώς εύκολα θα μπλέξει στον λαβύρινθο της γραφειοκρατίας.
Μερικές από τις πιο σημαντικές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, δεν έχουν καμία σχέση με το επίπεδο των επιτοκίων, όπως σημειώνει σε νέο της report η Goldman Sachs, όπου επιχειρεί να “μετρήσει” και να “αξιολογήσει” τον ρυθμό υλοποίησης των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων μεταξύ των χωρών της ευρωζώνης, σημείωσε ο Μάριο Ντράγκι στο πλαίσιο της συνέντευξης Τύπου της συνεδρίασης της ΕΚΤ.
Όπως επισημαίνει, σε κάποια επίπεδα υπήρξε σημαντική βελτίωση σε όλες τις χώρες (ιδίως στο κομμάτι της ευκολίας του να ξεκινήσει κανείς μια επιχείρηση), ωστόσο σε κάποια άλλα η ευρωζώνη εξακολουθεί να είναι μακριά από την κορυφή. Συνολικά, όπως τονίζει η GS, η Ελλάδα και η Ιταλία είναι οι δύο χώρες που έχουν μείνει αρκετά πίσω σε όλους τους τομείς των μεταρρυθμίσεων.
Όπως επανέλαβε ο Ντράγκι, η ταχύτερη εφαρμογή των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων θα μπορούσε να μειώσει την ανεργία, να ωθήσει την παραγωγής, να αυξήσει την προσαρμοστικότητα στις παγκόσμιες κρίσεις και να ενισχύσει την σύγκλιση της ευρωζώνης.
Ο ρυθμός με τον οποίο υλοποιούνται ορισμένες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσειςείναι στενά συνδεδεμένος με την κατεύθυνση της νομισματικής πολιτικής: η μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος, για παράδειγμα, επηρεάζεται άμεσα από την απειλή γύρω από την βιωσιμότητα του χρέους την οποία θέτουν τα υψηλά επιτόκια.
Υπάρχουν και άλλες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, ωστόσο, εξίσου – αν όχι περισσότερο – σημαντικές μακροπρόθεσμα, όπως η μεταρρύθμιση του εκπαιδευτικού, του δικαστικού και του εκλογικού συστήματος, οι οποίες όπως υποστήριξε ο Ντράγκι “δεν έχουν καμία σχέση με το επίπεδο των επιτοκίων”.
Η Goldman Sachs παρακολούθησε την πρόοδο που σημειώθηκε όσον αφορά τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις το τελευταίο διάστημα, οι οποίες και δεν επηρεάζονται από την τρέχουσα κατεύθυνση της νομισματικής πολιτικής.
Συγκεκριμένα, εξετάζει τις επιδόσεις διαχρονικά (distance to frontier, DTF)της κάθε χώρας της ζώνης του ευρώ την τελευταία δεκαετία, σύμφωνα με τα στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας.
Κρίνοντας από τα συνολικά αποτελέσματα για το 2017, οι πλουσιότερες οικονομίες τείνουν να έχουν περισσότερο φιλικό προς τις επιχειρήσεις ρυθμιστικό περιβάλλον. Οι σκανδιναβικές οικονομίες (Σουηδία, Νορβηγία και Δανία) είναι μικρές σε όρους συνολικού ΑΕΠ, αλλά πλούσιες σε όρους κατά κεφαλήν ΑΕΠ και είναι πιο κοντά στα παγκόσμια στάνταρ DTF.
Εντός της ζώνης του ευρώ, η Ελλάδα και η Ιταλία έχουν την περισσότερη δουλειά να κάνουν – παρά την σύγκλιση των ρυθμίσεων στην ευρωζώνη σε σχέση με τα τελευταία πέντε χρόνια. Η Ελλάδα συγκεκριμένα έχει τις χαμηλότερες συνολικές επιδόσεις μεταξύ όλων των χωρών της ευρωζώνης.
Τα βασικά συμπεράσματα της Goldman Sachs είναι τα εξής:
– Η έναρξη επιχείρησης έχει γίνει πιο εύκολη σε όλες τις μεγάλες χώρες, με τη Γαλλία και την Ιρλανδίας να πρωταγωνιστούν.
– Υπήρξε μικρή πρόοδος, σε γενικές γραμμές, στην ευκολία με την οποία επιλύονται οι εταιρικές πτωχεύσεις. Υπήρξε μια απότομη βελτίωση στην Ιταλίατο 2005 και τη Γαλλία το 2015. Η Ελλάδα υστερεί και έχει μείνει πολύ πίσω, σημειώνοντας τις χειρότερες επιδόσεις.
– Υπήρξε επίσης μικρή πρόοδος, σε γενικές γραμμές, στην εκτέλεση των συμβάσεων. Αν και η Ιταλία εμφανίζει σταθερή βελτίωση κατά την πάροδο του χρόνου, στην Ελλάδα η κατάσταση επιδεινώθηκε από το 2008 και ήρθε σε ένα “στοπ” το 2015, παραμένοντας ωστόσο η χώρα με τις χειρότερες επιδόσεις.
– Η καταχώρηση ακίνητης περιουσίας έχει γίνει πολύ πιο εύκολη στην Πορτογαλία και τη Γαλλία. Αφού υπέστησαν πλήγμα το 2011, υπήρξε μικρή ανάκαμψη στα δικαιώματα ιδιοκτησίας στην Ελλάδα, αν και εξακολουθούν να καταλαμβάνουν τη χειρότερη θέση μεταξύ των υπολοίπων χωρών.
– Υπήρξε αμελητέα πρόοδος σε όλους τους τομείς όσον αφορά την πρόσβαση στην πίστωση. Ακόμη και στη Γερμανία και την Ιρλανδία (που έχουν τις καλύτερες επιδόσεις στην ευρωζώνης), το ρυθμιστικό περιβάλλον που διέπει την εκταμίευση της πίστωσης είναι μακριά από την βέλτιστη πρακτική. Η Πορτογαλία βρίσκεται στην τελευταία θέση, με προ-τελευταία την Ελλάδα.
– Η συμμόρφωση με το φορολογικό κώδικα διαφέρει σε όλη την ζώνη του ευρώ και είναι ιδιαίτερα αδύναμη στην Ιταλία, ενώ στην Ελλάδα έχει ελαφρώς βελτιωθεί τα τελευταία χρόνια και διαμορφώνεται σε μέτρια επίπεδα.
– Ο βαθμός προστασίας που παρέχεται στους επενδυτές μειοψηφίας έχει συγκλίνει σημαντικά σε ολόκληρη τη ζώνη του ευρώ από το 2012. Η συμμετοχή των μετόχων έχει υποχωρήσει στην Ιρλανδία, αλλά βελτιώθηκε στην Ελλάδα.
