Αναπάντητα ερωτήματα και ασάφειες λίγο πριν την καθολική ισχύ του μέτρου
Αν και σε λίγες μέρες τίθεται σε εφαρμογή η υποχρεωτική, από μισθωτούς και συνταξιούχους, χρήση «πλαστικού» χρήματος, προκειμένου αυτοί να μπορούν να ωφεληθούν από την αντίστοιχη έκπτωση φόρου, παραμένουν σε εκκρεμότητα βασικά ζητήματα του εν λόγω εγχειρήματος.
Είναι ξεκάθαρο το ότι οι δαπάνες μέσω «πλαστικού» χρήματος θα πρέπει να είναι αντίστοιχες του 10% – 20% του συνολικού δηλωθέντος εισοδήματος. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι που δεν θα δαπανήσουν το ελάχιστο απαιτούμενο εισόδημά τους με πλαστικό χρήμα θα χρεωθούν με πρόσθετο φόρο 22% επί του ποσού που θα λείπει.
Ωστόσο ακόμη δεν έχει διευκρινιστεί:
1) Ποιες ακριβώς δαπάνες με πλαστικό χρήμα θα αναγνωρίζονται για το «χτίσιμο» του αφορολόγητου ορίου, καθώς κάποιες από αυτές αποτελούν τεκμήριο διαβίωσης ή προσφέρουν απευθείας έκπτωση φόρου, αλλά και ορισμένες δαπάνες σε περιοδική βάση, όπως οι λογαριασμοί ΔΕΚΟ, το ενοίκιο κ.λπ.
2) Ακριβώς ποια ηλεκτρονικά τραπεζικά μέσα πληρωμής αναγνωρίζονται για τις συναλλαγές και το «χτίσιμο» του αφορολόγητου ορίου. Για παράδειγμα είναι σίγουρο ότι οι δαπάνες με χρεωστική και πιστωτική κάρτα και ηλεκτρονικά πορτοφόλια αναγνωρίζονται, αλλά δεν ξεκαθαρίζεται το εάν η πληρωμή με μεταφορά ποσών από λογαριασμό τρίτου ή το έμβασμα θεωρούνται πληρωμές σε αυτό το πνεύμα.
3) Πώς υπολογίζεται το ελάχιστο απαιτούμενο ποσό δαπάνης στην περίπτωση ζευγαριών μισθωτών ή συνταξιούχων. Υπολογίζεται αθροιστικά ως οικογενειακό εισόδημα ή ατομικά. Στην πρώτη περίπτωση οι απαιτούμενες δαπάνες είναι περισσότερες, καθώς με το άθροισμα ανεβαίνει ο συντελεστής στην κλίμακα των απαιτούμενων δαπανών με πλαστικό χρήμα. Στην περίπτωση ατομικού εισοδήματος, το ποσό των απαιτούμενων δαπανών με πλαστικό χρήμα είναι μειωμένο. Από τις διατάξεις που ψηφίστηκαν δεν προκύπτει ότι πρόκειται για οικογενειακό εισόδημα, αλλά το θέμα θα ξεκαθαριστεί με τις ερμηνευτικές υπουργικές αποφάσεις.
