Η απουσία προστατευτικού νομοθετικού πλαισίου των εμπλεκομένων τραπεζικών στελεχών δυναμιτίζει τις διαδικασίες
Αβεβαιότητα και ανασφάλειες στην Αγορά και τον επιχειρηματικό κόσμο δημιουργεί η μέχρι τώρα πορεία διάσωσης της Μαρινόπουλος, αλλά και η καταγγελία των δανειακών συμβάσεων του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη (ΔΟΛ) από τις πιστώτριες τράπεζες –κάτι που σαφώς προοιωνίζεται αρκετούς «σκοπέλους» στην πορεία εξυγίανσης των προβληματικών επιχειρήσεων που παρουσιάζουν χαρακτηριστικά επιβίωσης.
Σε πρώτη φάση, μεταξύ άλλων προβλημάτων, κυρίαρχη θέση λαμβάνει η έλλειψη προστατευτικού νομοθετικού πλαισίου υπέρ των τραπεζικών στελεχών που εμπλέκονται στις διαδικασίες αναδιάρθρωσης επιχειρήσεων στο «κόκκινο». Οι ίδιοι οι τραπεζίτες δηλώνουν ξεκάθαρα πως δεν αισθάνονται καλυμμένοι και ότι, εάν δεν εκκινήσει δυναμικά η Οικονομία της χώρας, οι αναδιαρθρώσεις αυτών των επιχειρήσεων θα συναντήσουν τεράστια κωλύματα, μπλοκάροντας και τις κυβερνητικές ενέργειες που γίνονται προς την κατεύθυνση επίτευξης των ποσοτικών στόχων.
Ο Ενιαίος Εποπτικός Μηχανισμός Τραπεζών (SSM) επιμένει ότι δεν θα πρέπει να επιχειρηθεί απολύτως κανένα «κούρεμα» επιχειρηματικού δανείου, εάν πρωτίστως δεν απομακρυνθούν οι «πτωχευμένοι» μέτοχοι, και επίσης ότι δεν θα πρέπει να πραγματοποιηθούν αναδιαρθρώσεις με μη διαφανείς διαδικασίες.
Παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση σχεδιάζει ένα πλέγμα ευρύτερης προστασίας των τραπεζικών στελεχών, η μέχρι τώρα κωλυσιεργία συντελεί στην ανάπτυξη ενός κλίματος απογοήτευσης στις τάξεις των τραπεζιτών, που δεν κρύβουν τους φόβους τους ότι τυχόν αποτυχία στο εγχείρημα διάσωσης της Μαρινόπουλος θα συμπαρασύρει στο «κόκκινο» και δεκάδες, ίσως εκατοντάδες, άλλες επιχειρήσεις (π.χ. προμηθευτές, συνεργαζόμενους κ.λπ.), διευρύνοντας τον κύκλο των υπερχρεωμένων επιχειρήσεων.
Η περίπτωση της Μαρινόπουλος είναι χαρακτηριστική, αφού όχι μόνο οι πωλήσεις του δικτύου της είναι αδύναμες, αλλά επιπλέον ο Σκλαβενίτης περνά «δύσκολες ώρες» υπό το άχθος της διάσωσής της, κυρίως της έντασης που σημειώνεται στον ανταγωνισμό.
Στην άλλη περίπτωση «κανονιού», αυτήν του ΔΟΛ, τα πράγματα βαίνουν ομοίως εξαιρετικά δύσκολα, αφού ακόμη αναζητείται επενδυτής – σωτήρας. Η κατάσταση γίνεται έτι δυσκολότερη, καθώς οι τράπεζες έχουν θέσει ως ενέχυρα προσωπικά περιουσιακά στοιχεία του ιδιοκτήτη της εταιρείας Σταύρου Ψυχάρη, ο οποίος δηλώνει ότι δεν προτίθεται να αποχωρήσει εάν αυτά δεν αποδεσμευτούν.
Σε αυτή την περίπτωση οι τράπεζες θα κινηθούν δικαστικά για την αποπομπή του.
Ακόμη όμως κι αν αυτό το εμπόδιο υπερκεραστεί, νέο ζητούμενο προκύπτει από την άποψη της περαιτέρω χρηματοδότησης του ομίλου από τις τράπεζες, από την στιγμή που δεν θεσμοθετείται προστατευτικό νομοθετικό πλαίσιο για τα στελέχη που εμπλέκονται στην διαδικασία εξυγίανσης.
Αλλά κι αν ακόμη λυθεί και τούτο το εμπόδιο, θα πρέπει οι επόμενες κινήσεις να είναι ιδιαίτερα συγχρονισμένες, προκειμένου να μην απαξιωθούν τα περιουσιακά στοιχεία της εταιρείας σε βάρος των πιστωτών.
Ουσιαστικά, οι υποθέσεις αυτές κρέμονται από μία κλωστή…