Νέο ισοδύναμο για το… ισοδύναμο ψάχνει τώρα το Υπουργείο Οικονομικών
Ο ειδικός φόρος κατανάλωσης στο κρασί, σύμφωνα με το Υπουργείο Οικονομικών, απέτυχε εισπρακτικά και τώρα πια εξετάζεται η κατάργησή του, υπό την προϋπόθεση να βρεθούν τα σχετικά ισοδύναμα.
Υπενθυμίζεται ότι ο φόρος αυτός επιβλήθηκε το 2016, ως ισοδύναμο του ΦΠΑ στην ιδιωτική εκπαίδευση.
Το σχέδιο του υπουργείου αποκάλυψε η υφυπουργός Οικονομικών Κατερίνα Παπανάτσιου στη Βουλή.
Όπως είπε η υφυπουργός, «το μέτρο της επιβολής του φόρου στο κρασί κατά το πρώτο έτος της εφαρμογής του απέδωσε ένα σημαντικό ποσό εσόδων, χωρίς όμως να καλύψει πλήρως της δημοσιονομική απαίτηση που είχαμε απ’ αυτό.
Στο πλαίσιο αυτό έχει ήδη εισαχθεί στην κυβερνητική ατζέντα η επεξεργασία της σκοπιμότητας διατήρησης του μέτρου όπως έχει ή η τροποποίησή του ή ακόμη και η κατάργησή του, εφ’ όσον επιτραπεί από την παρούσα δημοσιονομική κατάσταση ή εφ’ όσον επιλεγεί κάποια άλλη εναλλακτική πηγή για τα απαιτούμενα έσοδα».
Ο φόρος επιβλήθηκε με συντελεστή 20 ευρώ ανά εκατό λίτρα τελικού προϊόντος που μεταφράζεται σε περίπου 15 λεπτά ανά φιάλη κρασιού.
Ωστόσο, όπως είπε και η κ. Παπανάτσιου, τα έσοδα από τον φόρο ήταν λιγότερα από αυτά που είχαν προβλεφθεί. Αυτά που ήταν περισσότερα ήταν τα προβλήματα και οι γραφειοκρατία που προκάλεσε η εφαρμογή του φόρου στους παραγωγούς και το υπόλοιπο κύκλωμα της διακίνησης του κρασιού.
Το αποτέλεσμα, μεταξύ άλλων, ήταν να υπάρξει μια έξαρση στην διακίνηση του προϊόντος εκτός του φορολογικού συστήματος, δηλαδή ουσιαστικά λαθρεμπορία. Μάλιστα δεν ήταν και λίγες οι φωνές, ειδικά την πρώτη περίοδο εφαρμογής του φόρου, που υποστήριζαν ότι, λόγω της γραφειοκρατίας, ο μόνος αποτελεσματικός τρόπος διακίνησης του κρασιού ήταν ο παράνομος!
Να σημειωθεί ότι από τους ελέγχους που έχει πραγματοποιήσει το υπουργείο Οικονομικών το 9% των ποσοτήτων οινοπνευματωδών ποτών που κατασχέθηκαν αφορούσαν κρασί. Η αξιωματική αντιπολίτευση έχει δεσμευτεί ότι πρόκειται να καταργήσει το φόρο στο κρασί ικανοποιώντας σχετικό αίτημα των οινοπαραγωγών. Αυτό που απαιτείται από τους θεσμούς είναι να βρεθεί το ισοδύναμο μέτρο είτε με τη μορφή ενός νέου φόρου, ή περικοπής δαπάνης ή μόνιμης αύξησης εσόδων από την επιτάχυνση της οικονομίας.