«Κούρεμα» και για οφειλές σε εφορία – ασφαλιστικά Ταμεία
«Σάρκα και οστά» φαίνεται πως παίρνει το (τελικό;) σχέδιο νόμου για τον εξώδικο συμβιβασμό των υπερχρεωμένων επιχειρήσεων, που αφορά σε περίπου 400 χιλ. εταιρείες και πρόγευση του οποίου θα αποσταλεί στους δανειστές προκειμένου να λάβει έγκριση.
Βεβαίως προβλέπονται ασφαλιστικές δικλίδες, απαιτητικές διαδικασίες και έλεγχοι που περιορίζουν τη βοήθεια μόνο προς αυτές τις επιχειρήσεις που διαθέτουν ουσιαστική προοπτική ανάκαμψης.
Στις βασικές αλλαγές της ρύθμισης περιλαμβάνονται: α) ένταξη δανειακών συμβάσεων άνω των 20.000 ευρώ και β) ένταξη στην ρύθμιση και οφειλών προς το Ελληνικό Δημόσιο και τα ασφαλιστικά Ταμεία.
Στόχος της ρύθμισης σαφώς παραμένει η εξυγίανση εκείνων των επιχειρήσεων ου κρίνονται βιώσιμες, ώστε απαλλαγμένες από χρέη να συνεχίσουν απρόσκοπτα την λειτουργία τους.
Στο εν λόγω νομοσχέδιο, ωστόσο, δεν περιλαμβάνονται τυχόν οφειλές προς πιστωτικές κάρτες, καταναλωτικά δάνεια, χορηγήσεις λιανικής τραπεζικής κ.λπ.
Η σπουδή της κυβέρνησης για την διευθέτηση της εκκρεμότητας των «κόκκινων» δανείων εδράζεται στο ότι το ζήτημα αποτελεί ένα από τα προαπαιτούμενα για την ολοκλήρωση της β’ αξιολόγησης. Σημειώνεται πως ο υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης Δημήτρης Παπαδημητρίου είχε δεσμευτεί ότι το νομοσχέδιο επρόκειτο να κατατεθεί μέχρι το τέλος Ιανουαρίου, αλλά δυστυχώς αυτό δεν συνέβη.
Οι Θεσμοί, προκειμένου να διασφαλιστεί η αποτελεσματικότητα της ρύθμισης, εξ αρχής είχαν διατυπώσει την άποψη ο εξωδικαστικός συμβιβασμός να περικλείει το σύνολο των χρεών των επιχειρήσεων. Όμως η ελληνική πλευρά έφερε αντιρρήσεις και αντιπρότεινε να εξαιρεθούν της ρύθμισης οι οφειλές ΦΠΑ, οι παρακρατούμενοι φόροι και οι φόροι μισθωτών υπηρεσιών. Διατυπώθηκαν μάλιστα προτάσεις να γίνει ιεράρχηση όσον αφορά τις οφειλές στο Δημόσιο, δηλαδή να αφαιρούνται αρχικά οι προσαυξήσεις, στη συνέχεια τμήμα άλλων φορολογικών επιβαρύνσεων κ.λπ.
Σε τελική φάση, αποφασίστηκε να τεθούν στην ρύθμιση όλες οι οφειλές, ακόμη κι αυτές προς την Εφορία και τα ασφαλιστικά Ταμεία, υπό την προϋπόθεση ότι συμφωνούν στη ρύθμιση οι πιστωτές που κατέχουν τουλάχιστον το 60% των οφειλών.
Απομένει η δικαστική επικύρωση της ρύθμισης, ακριβώς επειδή αφορά σε χρέη προς Εφορία, ασφαλιστικά Ταμεία και τράπεζες και η έγκρισή της από την ελληνική Βουλή.
Αρχικά οι τράπεζες ζητούσαν ως όριο τα 50.000 ευρώ, προκειμένου μια επιχείρηση να ενταχθεί στην ρύθμιση, αλλά η κυβέρνηση επέμεινε στο όριο των 20.000 και άνω –άποψη που τελικά επικράτησε. Το σχέδιο νόμου δεν προβλέπει ανώτατη «οροφή» οφειλών προς ρύθμιση ούτε και συγκεκριμένο αριθμό δόσεων, καθώς οι προτεινόμενες λύσεις θα επιλέγονται σύμφωνα με τις ιδιαιτερότητες της κάθε εταιρείας και το επιχειρηματικό της προφίλ.
Την 1η Μαρτίου ανοίγει το πρώτο κέντρο υποδοχής δανειοληπτών, το οποίο θα λειτουργεί και ως χώρος εκπαίδευσης των διαμεσολαβητών. Ο επιχειρηματίας θα καταθέτει αίτηση ρύθμισης των χρεών στην Ειδική Γραμματεία με καταγεγραμμένα τα οικονομικά και περιουσιακά στοιχεία της εταιρείας του. Η αίτηση θα πρέπει να συνοδεύεται από το ιστορικό της εταιρείας, το business plan, τις βεβαιώσεις οφειλών, τις φορολογικές δηλώσεις, βεβαίωση πως δεν έχει πτωχεύσει, ποινικό μητρώο, ΕΝΦΙΑ, ισολογισμούς κ.λπ.
Η Ειδική Γραμματεία θα επιλέγει έναν πιστοποιημένο διαμεσολαβητή κοντά στην περιοχή του οφειλέτη. Αυτός θα ελέγχει την πληρότητα και την αξιοπιστία των στοιχείων, θα εγγυάται την ορθότητά τους και θα προωθεί την αίτηση στους πιστωτές, ώστε να ξεκινήσει η διαπραγμάτευση για συμφωνία του 60% των πιστωτών και για το είδος της ρύθμισης.
Τον ρόλο της διαμεσολάβησης οι τράπεζες επιθυμούν να τον κρατήσουν για λογαριασμό τους, ωστόσο η κυβέρνηση επιμένει στην εκδοχή του πιστοποιημένου διαμεσολαβητή ο οποίος και θα καθορίζει το εξατομικευμένο για κάθε επιχείρηση μοντέλο ρύθμισης χρεών.
Όταν τράπεζα και διαμεσολαβητής – εταιρεία καταλήξουν, με τη συναίνεση του 60% των πιστωτών, στη ρύθμιση των οφειλών, θα ακολουθεί διαδικαστική επικύρωση της συμφωνίας από τη Δικαιοσύνη. Δεν πρόκειται για διαδικασία εκδίκασης, αλλά για δικαστική επικύρωση ώστε το κούρεμα των οφειλών, οι δόσεις κ.λπ. να «παρασύρουν» και τις οφειλές προς Εφορία και Ταμεία.
Κλειδί στην όλη διαδικασία (η οποία δεν θα είναι χρονοβόρα) είναι η «αξιολόγηση βιωσιμότητας» -εάν δηλαδή με κούρεμα ή/και επιμήκυνση της περιόδου εξόφλησης των οφειλών η εταιρεία μπορεί να συνεχίσει τη λειτουργία της και την εξυπηρέτηση των οφειλών σε νέα βάση. Αν το business plan είναι πειστικό, ο επιχειρηματίας καταθέτει την αίτηση στη Ειδική Γραμματεία.
Μετά τη συμφωνία και τη διαδικαστική δικαστική επικύρωσή της, η όλη διαδικασία τίθεται σε εφαρμογή, ανάλογα με το προφίλ της επιχείρησης, το ύψος των οφειλών, τον κλάδο στον οποίο αυτή δραστηριοποιείται, τους εργαζόμενους που απασχολεί κ.λπ.
