Η απόφαση της Συνόδου Κορυφής της περασμένης Παρασκευής, με την δρομολόγηση του νέου Μηχανισμού αντιμετωπίσεις κρίσεων θέτει μεταξύ των πρώτων θέσεων στη λίστα των υποψήφιων για “ελεγχόμενη πτώχευση” την Ελλάδα και την Ιρλανδία -σύμφωνα με τα σχόλια των διεθνών οίκων αξιολόγησης
Η υποχρεωτική χρήση της “ρήτρας συλλογικής δράσης” (CACs) στις συμβάσεις έκδοσης των ομολόγων από τα μέσα του 2013 και μετά, όταν δηλαδή το δημόσιο χρέος της Ελλάδας θα βρίσκεται στο υψηλότερο επίπεδο και θα έχει ξεπεράσει το 150% του ΑΕΠ (ενώ παράλληλα θα έχουν εξαντληθεί οι διαθέσιμοι πόροι του δανείου των 110 δισ. ευρώ) δημιουργεί ένα ιδιαίτερα σκοτεινό ορίζοντα για την εγχώρια οικονομία και την δυνατότητα διαχείρισης του χρέους.
Η χρήση της συγκεκριμένης “ρήτρας” δημιουργεί δύο εξαιρετικά αρνητικές προϋποθέσεις παρά το γεγονός ότι μέχρι τότε θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί η εφαρμογή του Μνημονίου:
- Yποχρεώνει το ελληνικό δημόσιο να δανείζεται με κόστος το οποίο θα ενσωματώνεται ο κίνδυνος να αποπληρωθούν εν μέρη τα συγκεκριμένα ομόλογα (είτε ως προς την ονομαστική τους τιμή είτε ως προς το επιτόκιο ή την προβλεπόμενη διάρκειά τους). Αυτό σημαίνει πολύ υψηλά έως και απαγορευτικά επιτόκια.
- Yπισπεύδει τις αντιδράσεις της αγοράς απέναντι σε τέτοιους κινδύνους, με πιθανή αποχώρηση από τα ήδη κυκλοφορούντα ομόλογα ακόμα και αν αυτά έχουν την εγγύηση του πακέτου των 110 δισ. ευρώ μέχρι τότε, περιορίζοντας τις δυνατότητες προσφυγής στις αγορές στο ίδιο διάστημα.
Παράλληλα η επίμονη άρνηση της Γερμανίας στο έμμεσο αίτημα της ΕΚΤ να αυξηθούν οι πόροι του Ταμείου διάσωσης (EFSF) και να επιτραπεί σ΄αυτό να αγοράζει κρατικά ομόλογα αντί της ΕΚΤ, έχει αυξήσει την ένταση στην αγορά ομολόγων με αντιδράσεις οι οποίες έγιναν φανερές ακόμα και την Παρασκευή (άνοδος των spreads και των CDS) λίγες ώρες μετά την ανακοίνωση της απόφασης της Ε.Ε.
