Μείωση συντάξεων ένα χρόνο νωρίτερα ζητά τώρα το ΔΝΤ
Παρά τις περί του αντιθέτου δηλώσεις εκ μέρους της Κομισιόν, με τις οποίες επιχειρήθηκε χθες να διαψευστεί η είδηση του Reuters ότι Ελλάδα και δανειστές βρίσκονται μιαν «ανάσα» μακριά από την τελική σύγκλιση, γεγονός είναι ότι ομαδικές απολύσεις και περικοπές συντάξεων είναι θέματα τα οποία μπορούν να θεωρηθούν ήδη «κλειδωμένα», καθώς συμφωνήθηκαν στις συναντήσεις που είχε την περασμένη εβδομάδα ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος με τους Θεσμούς.
Πλέον, στο εσωτερικό, η κυβέρνηση εστιάζει στο πώς θα μπορέσει να περάσει στους βουλευτές της το σύνολο των νέων σκληρών μέτρων «αναίμακτα» [βλ. σχετικά: Επιχείρηση μασάζ για να καταπέσουν τυχόν αντιδράσεις].
Στο σημερινό ΕuroWorking Group η ελληνική πλευρά θα παρουσιάσει στους τεχνοκράτες την συνολική πρόοδο των διαπραγματεύσεων με τα τεχνικά κλιμάκια των δανειστών, ωστόσο αναμένεται από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) η τελική απάντηση σχετικά με μια σειρά προτεινομένων από τον κ. Τσακαλώτο βελτιώσεων.
Πιο συγκεκριμένα, η Αθήνα ζητά βελτιώσεις στο ζήτημα της περικοπής των συντάξεων και γενικότερα σε όλο το δημοσιονομικό πακέτο. Την περασμένη Δευτέρα υπουργός Οικονομικών έστειλε νέα πρόταση στους Θεσμούς, μετά και τις ενστάσεις που προέβαλε το ΔΝΤ, ζητώντας την περικοπή της προσωπικής διαφοράς από το 2019 και όχι από το 2020, όπως είχε αρχικά συμφωνηθεί. Σημειώνεται ότι η ελληνική πλευρά επιθυμούσε η περικοπή της προσωπικής διαφοράς να γίνει από το 2020 και μάλιστα σταδιακά μέχρι το 2025.
Στο ζήτημα της προσωπικής διαφοράς, η αντιπρόταση Τσακαλώτου είναι:
– Να μειωθεί, αλλά όχι να καταργηθεί πλήρως, η προσωπική διαφορά το 2019. Συγκεκριμένα, η ελληνική πλευρά δέχεται να μειωθεί η προσωπική διαφορά κατά 0,7% του ΑΕΠ και ταυτόχρονα το 2019 να μειωθεί κατά 0,3% του ΑΕΠ το αφορολόγητο. Στη συνέχεια, το 2020, θα μειωθεί περαιτέρω κατά 0,7% του ΑΕΠ το αφορολόγητο. Κάτι τέτοιο, όμως, αφήνει ένα κενό 0,3% του ΑΕΠ, αφού συνολικά τα μέτρα πρέπει να φτάνουν στο 2% του ΑΕΠ.
– ΕΣε περίπτωση που οι θεσμοί επιμείνουν στην πλήρη κατάργηση της προσωπικής διαφοράς, η ελληνική πλευρά ζητά αυτή να ολοκληρωθεί σε δύο χρόνια, το 2019 και το 2020.
Σημειώνεται πως με την πλήρη κατάργηση της προσωπικής διαφοράς επέρχονται μειώσεις στις καταβαλλόμενες συντάξεις που αρχίζουν από 5% στους συνταξιούχους του ΙΚΑ και 15% του Δημοσίου, και φτάνουν έως το 30% σε κάποιους συνταξιούχους του ΟΑΕΕ.
Τα σημεία σύγκλισης
Ειδικά για τις ομαδικές απολύσεις, η συμφωνία φαίνεται ότι κλείνει με την κατάργηση της πολιτικής ή διοικητικής έγκρισης που απαιτείτο. Αρκεί πλέον η έγκαιρη προειδοποίηση από πλευράς της επιχείρησης ότι ετοιμάζεται να προβεί σε μαζικές απολύσεις.
Συγκεκριμένα, τα μέτρα με τα οποία κλείνει η συμφωνία θα προβλέπουν:
– Το μηνιαίο όριο των απολύσεων, ως ποσοστό των εργαζομένων της επιχείρησης, θα παραμείνει πιθανότατα στο 5% ή μπορεί να αυξηθεί ελαφρά μόνον (π.χ. στο 6% αντί για 10% που ζητούσαν οι θεσμοί) αλλά φαίνεται πως θα αυξηθεί ή θα καταργηθεί ο δεύτερος «κόφτης» των έως 30 απολύσεων το μήνα. Αυτό θα οδηγεί στην έξοδο πολλές δεκάδες εργαζομένων κάθε μήνα από τράπεζες, ΔΕΚΟ και άλλες πολύ μεγάλες επιχειρήσεις.
– Για τις συλλογικές συμβάσεις, η ισχύς τους αναμένεται να επανέλθει μετά το τέλος του προγράμματος.
Στα δημοσιονομικά συμφωνήθηκε πως τα μέτρα λιτότητας θα ξεπεράσουν τα 4 δισ. ευρώ (για να εξοικονομηθούν 3,6 δισ. ή 2% του ΑΕΠ), αλλά ανοικτό παραμένει ποια τελικά θα είναι τα αντίμετρα.
– Στα ενεργειακά διαφαίνεται επίσης συμφωνία, καθώς η κυβέρνηση φέρεται να αποδέχθηκε την πώληση του 40% των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ.
