Η επιβολή φόρων άμεσων και έμμεσων είναι με μαθηματική ακρίβεια η πράξη που βυθίζει όλο και πιο βαθιά τη χώρα στο μαύρη τρύπα του χρέους και το κακό δεν σταματάει εδώ καθώς είναι και ο κύριος λόγος της ολοένα αύξησης της παραοικονομίας.
Η παραπάνω διαπίστωση ανήκει στον Αυστριακό καθηγητή Οικονομικών, Φρίντριχ Σνάιντερ (Friedrich Schneider), που θεωρείται ως ο κορυφαίος ερευνητής του φαινομένου της παραοικονομίας παγκοσμίως, έχοντας μελετήσει το θέμα για περισσότερα από 30 χρόνια, σε 145 χώρες και έχοντας διατελέσει σύμβουλος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), της Παγκόσμιας Τράπεζας και της Κομισιόν.
Μάλιστα σε συνέντευξη του σε ειδησεογραφικό πρακτορείο ο κ. Φρίντριχ Σνάιντερ επισήμανε πως μεγάλο λάθος ήταν και θα είναι η επιβολή πρόσθετων άμεσων ή έμμεσων φόρων στην Ελλάδα, καθώς θα «έσπρωχνε» στη μαύρη οικονομία ακόμη μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού και θα αποδεκάτιζε την αγοραστική του δύναμη, σε βάρος τελικά των δημόσιων εσόδων και της χαλιναγώγησης του χρέους.
Στο 26% του ΑΕΠ η παραοικονομία
«Με βάση τους υπολογισμούς μου, η παραοικονομία στην Ελλάδα προβλέπεται να φτάσει φέτος στο 25,8% του επίσημου ΑΕΠ από 25,4% ή 62,8 δισ. ευρώ πέρυσι. Πρόκειται για το μεγαλύτερο ποσοστό μεταξύ 21 κρατών του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ). Αν δε, η ύφεση συνεχιστεί, η παραοικονομία θα μεγαλώσει, ιδίως αν η ελληνική κυβέρνηση εξαναγκαστεί από το ΔΝΤ και την ΕΕ να προχωρήσει σε ένα ακόμη πακέτο φορολογικών αυξήσεων», προειδοποιεί ο κ.Σνάιντερ, που βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη και προσθέτει ότι με βάση τα αποτελέσματα 12 ερευνών, η επίδραση των αυξήσεων φόρων και ασφαλιστικών εισφορών στην παραοικονομία των χωρών φτάνει στο 35%-38%.
Κλειδί: η ανάπτυξη του τουρισμού
«Νομίζω ότι η Ελλάδα έχει φτάσει σε ένα σημείο όπου η αύξηση φόρων δεν έχει νόημα. Αν αυξήσετε κι άλλο τους φόρους, οι άνθρωποι θα αρχίσουν να πηγαίνουν στα Σκόπια, όπου η φορολογία είναι πολύ χαμηλότερη. Από εδώ που βρισκόμαστε, τα Βαλκάνια είναι δίπλα. Κατά την άποψή μου, πρέπει να σταματήσει κάθε αύξηση φόρου», σημειώνει ο κ.Σνάιντερ, σύμφωνα με τον οποίο η λύση για την επαναφορά σε τροχιά ανάπτυξης μπορεί να προέλθει μέσα από τις ιδιωτικοποιήσεις, τα φορολογικά κίνητρα και την ανάπτυξη του τουρισμού.
