Εάν η οικονομία τρέξει με λογικούς ρυθμούς 2% ετησίως
Παρά το αρνητικό πρώτο τρίμηνο ο επικεφαλής οικονομολόγος της Eurobank, Πλάτων Μονοκρούσος αναμένει επιστροφή σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης.
Όπως προκύπτει από σχετική μελέτη η οποία παρουσιάστηκε στο «Go In Crete», η ελληνική οικονομία κατά την περίοδο 2007 – 2015 έχασε το 26,4% της αξίας της και επομένως, για να επιστρέψει στα επίπεδα του 2007 θα πρέπει να αναπτύσσεται με ρυθμό της τάξης του 3,3% για τα επόμενα 10 χρόνια.
Αν όμως, η οικονομία «τρέξει» με πιο «λογικούς ρυθμούς», όπως για παράδειγμα 2% ετησίως, τότε –σύμφωνα με τον κ. Μονοκρούσο- θα απαιτηθούν 15 χρόνια για την επιστροφή στα προ κρίσης επίπεδα.
Στη μελέτη, επίσης, επισημαίνεται ότι «η πρωτόγνωρη ύφεση που βίωσε η Ελλάδα, δύναται να χαρακτηριστεί και ως μια περίοδος σημαντικής -και σε σημαντικό βαθμό αναπόφευκτης- προσαρμογής, με την εξάλειψη των μεγάλων μακροοικονομικών ανισορροπιών του παρελθόντος να θέτει τις βάσεις για τη μετάβαση σε ένα πιο βιώσιμο υπόδειγμα οικονομικής ανάπτυξης που θα στηρίζεται στην εξωστρέφεια και στις επενδύσεις»
Ωστόσο, μέχρι στιγμής κάτι τέτοιο έχει επιτευχθεί μόνον μερικώς, όπως αποφαίνεται ο οικονομολόγος της Eurobank.
– Το μερίδιο των εξαγωγών ως ποσοστό του ΑΕΠ ενισχύθηκε από 19,0% το 2009 στο 30,2% το 2016. Πάρα ταύτα εξακολουθεί να παραμένει αρκετά χαμηλότερο σε σχέση με το αντίστοιχο μέγεθος στην Ευρωζώνη (45,7%).
– Ο λόγος των επενδύσεων παγίων ως προς το ΑΕΠ συρρικνώθηκε από 26,0% το 2007 στο 11,4% το 2016 (Ευρωζώνη 20,1%). Η αύξηση του ρυθμού των επενδύσεων -αναγκαία συνθήκη για την είσοδο της χώρας σε ένα μονοπάτι ανάκαμψης- έχει ως βασική προϋπόθεση την εισροή κεφαλαίων από την αλλοδαπή, υπό τη μορφή άμεσων ξένων επενδύσεων, αλλά και την ενίσχυση της εγχώριας αποταμίευσης.
– Η ιδιωτική κατανάλωση ως ποσοστό του ΑΕΠ (70,5% το 2016) συνεχίζει να βρίσκεται σε υψηλότερα επίπεδα τόσο σε σχέση με το μέσο ευρωπαϊκό όρο (56,0%) όσο και σε σύγκριση με τα αντίστοιχα προ-κρίσης επίπεδα (64,8% το 2007).
«Δεδομένων των υφιστάμενων περιορισμών της παρούσας οικονομικής συγκυρίας, η βιώσιμη ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας δεν μπορεί να στηριχθεί αποκλειστικά στην εγχώρια ζήτηση» εκτιμά στο πλαίσιο αυτό.
Αντιθέτως -καταλήγει- απαιτείται σημαντική ενίσχυση του εξαγωγικού της προσανατολισμού μέσω διαθρωτικών μεταρρυθμίσεων και πολιτικών που θα στοχεύουν στην τόνωση της παραγωγικότητας και της εξωστρέφειας.
