Χαμηλώνει ο πήχης των προσδοκιών και ανεβαίνει το κόστος της διαπραγμάτευσης για να κλείσει η δεύτερη αξιολόγηση.
Με fast track διαδικασίες η κυβέρνηση έφερε στη Βουλή άλλες πέντε τροπολογίες με σκοπό να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις του ΔΝΤ.
Οι δύο από τις τροπολογίες αυτές κρύβουν έξτρα «χαράτσι» 2,170 δισ. ευρώ για τους πολίτες καθώς ενισχύεται το ενδεχόμενο επιβολής από το 2019 αντί το 2020 η μείωση του αφορολογήτου (που σημαίνει επιπλέον έσοδα 1,920 δισ. ευρώ σύμφωνα με το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους) και «παγώνουν» οι αυξήσεις των συντάξεων που θα έρχονταν από το 2022 (με κόστος 250 εκατ. ευρώ σύμφωνα με την έκθεση του ΓΛΚ).
Από την Βουλή έρχεται όμως και η πληροφορία πως στην ενημέρωση που έκανε ο Έλληνας Υπουργός Οικονομικών κύριος Ευκλείδης Τσακαλώτος στους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, παρουσίασε ένα νέο αναπτυξιακό «αφήγημα». Σε αντίθεση με το δόγμα πως το χρέος δεν είναι βιώσιμο, βουλευτές λένε πως άκουσαν τον κύριο Τσακαλώτο να λέει ότι αισιοδοξεί πως στο Eurogroup της 15ης Ιουνίου θα υπάρξει μια διατύπωση σύμφωνα με την οποία η Ελλάδα θα «αποχαρακτηρίζεται» από προβληματική χώρα σε χώρα με πρόβλημα υψηλό χρέος (δηλαδή σχεδόν «κανονική» χώρα όπως η Ιταλία και η Γαλλία). Κάτι τέτοιο θα σήμαινε, σύμφωνα με το «αφήγημα» αυτό, ότι η ΕΚΤ θα θεωρήσει υψηλό μεν, αλλά βιώσιμο το χρέος της Ελλάδας για να την εντάξει στην ποσοτική χαλάρωση, ενώ μετέπειτα θα έρθει και ένα συνολικό αναπτυξιακό πρόγραμμα της ΕΕ για όλες τις χώρες με μεγάλο χρέος, δηλαδή και για την Ελλάδα μαζί με την Ιταλία και τη Γαλλία.
Πηγές των δανειστών επιβεβαίωναν πως βρίσκεται πράγματι σε εξέλιξη μια συζήτηση για ένα τέτοιο αναπτυξιακό πρόγραμμα, παραλληλίζοντάς τα όμως με τα -αλήστου μνήμης- Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα (ΜΟΠ) της δεκαετίας του ’80 που αποτέλεσαν προπομπό των Κοινοτικών Πλαισίων Στήριξης και του ΕΣΠΑ. Κρατούν όμως και πάλι «μικρό καλάθι» και θεωρούν μάλλον «ευφάνταστο» το σενάριο για το αναπτυξιακό αφήγημα που φέρεται να περιέγραψε ο κύριος Τσακαλώτος στους βουλευτές.
Τι περιλαμβάνουν οι επίμαχες τροπολογίες
Πέραν από το «πάγωμα» των συντάξεων, λόγω του οποίου οι συνταξιούχοι θα χάσουν και το 2022 περί τα 250 εκατ. ευρώ, αλλά και τον «πάγο» στις αυξήσεις μέσω των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, οι άλλες τροπολογίες αφορούν:
– στη μείωση της έκπτωσης φόρου κατά 650 ευρώ. Η τροπολογία διατυπώνει εκ νέου οι προϋποθέσεις και την διαδικασία «υπό τις οποίες δύνανται» να επέλθουν οι μειώσεις φόρου (αντίμετρα) σε αντιστάθμισμα της εμπροσθοβαρούς μείωσης του αφορολογήτου. Ουσιαστικά, με την τροπολογία κατοχυρώνεται ακόμη περισσότερο το δικαίωμα των δανειστών να επιβάλλουν την μείωση του αφορολογήτου όχι από το 2020 όπως ορίζει το άρθρο 10, αλλά και ένα χρόνον νωρίτερα (για 1,920 δισ. επιπλέον έσοδα το 2019) σε περίπτωση που κριθεί απαραίτητο για την επίτευξη του στόχου του πρωτογενούς πλεονάσματος 3,5% του ΑΕΠ.
– στους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς. Ορίζεται πως το τέλος χρήσης των συστημάτων για τη διενέργεια του ηλεκτρονικού πλειστηριασμού βαρύνει τον υπερθεματιστή, ενώ προσαρμόζονται ανάλογα και οι επιμέρους ρυθμίσεις μετά την ολοκλήρωση των υποχρεώσεων του υπερθεματιστή. Το τέλος χρήσης αποδίδεται από τον συμβολαιογράφο στον οικείο Συμβολαιογραφικό Σύλλογο του οποίου είναι μέλος και ένα μέρος του ποσού θα αποδίδεται στο Ταμείο Χρηματοδότησης της κατασκευής Δικαστικών Κτιρίων (ΤΑ.Χ.ΔΙΚ.). επίσης επαναπροσδιορίζεται το περιεχόμενο της προβλεπόμενης υπουργικής απόφασης για τον επιμερισμό, την είσπραξη και την απόδοση του τέλους χρήσης των συστημάτων.
– στην χρηματοδότηση των πολιτικών κομμάτων, όπου επανακαθορίζονται οι νομικοί περιορισμοί, σχετικά με τη δυνατότητα να χρησιμοποιηθεί η χρηματοδότησή τους από το κράτος ως ενέχυρο για τραπεζικό δανεισμό. Με την τροπολογία απαγορεύεται όχι μόνο η εκχώρηση ή ενεχυρίαση ποσοστού πάνω από το 50% της κρατικής χρηματοδότησης του τρέχοντος οικονομικού έτους, όπως ισχύει σήμερα, αλλά και να εκχωρείται ή να ενεχυριάζεται η κρατική χρηματοδότηση που αφορά σε οικονομικό έτος μεταγενέστερο του έτους χορήγησης του δανείου.
Η ίδια τροπολογία καθιστά υπόχρεο τον (υποψήφιο) βουλευτή και ευρωβουλευτή για την γνωστοποίηση στην αρμόδια επιτροπή ελέγχου του ανοίγματος τραπεζικού λογαριασμού, μέσω του οποίου διακινούνται τα έξοδα και οι δαπάνες του. Μέχρι σήμερα την υποχρέωση αυτή είχαν τα τραπεζικά ιδρύματα.
