TA ΠANΩ – KATΩ ΘA EPΘOYN ΣTO ΔHMOΣIO
Στη μεταρρύθμιση στο Δημόσιο θα δοθεί «η μητέρα των μαχών» της τρίτης αξιολόγησης που θα ξεκινήσει το Σεπτέμβριο. Kαι τούτο καθώς οι δανειστές απαιτούν σαρωτικές αλλαγές στη λειτουργία του στενού δημόσιου τομέα, θίγοντας πτυχές που μέχρι τώρα θεωρούνταν «άβατο» για τις εκάστοτε κυβερνήσεις, -και προφανώς και για τη σημερινή που έλκει σημαντικό τμήμα της εκλογικής της πελατείας από το δημόσιο τομέα-, στο βωμό του πολιτικού κόστους.
Aλλαγές, που θα φέρουν τα πάνω – κάτω στο Δημόσιο. Όπως η πλήρης αποπολιτικοποίηση και αποκομματικοποίηση του κράτους, με το τέλος στους διορισμένους γενικούς γραμματείς και γενικούς διευθυντές και των υπαλλήλων «ψυγείου», το πλαφόν στον αριθμό των συμβασιούχων, ο εξορθολογισμός των ειδικών μισθολογίων, το νέο σύστημα για την μόνιμη κινητικότητα, αλλά και για την αξιολόγηση των δημοσίων υπάλληλων, που «στο τέλος της ημέρας», δηλαδή στην πλήρη εφαρμογή τους, θα παραπέμπουν σε ένα εντελώς διαφορετικό μοντέλο λειτουργίας του δημόσιου τομέα.
H κυβέρνηση φοβάται πως οι συγκεκριμένες αλλαγές θα προκαλέσουν σοβαρές αντιδράσεις, καθώς μπορεί εν δυνάμει να οδηγήσουν σε απαιτήσεις άμεσων απολύσεων από την πλευρά των δανειστών ή και σε νέες μειώσεις αποδοχών.
Ωστόσο όλες οι παραπάνω αλλαγές θεωρούνται αδιαπραγμάτευτες από τους δανειστές, που θεωρούν ότι οι όποιες μεταρρυθμίσεις και διαρθρωτικές αλλαγές στην οικονομία δεν έχουν νόημα και πρακτικό αντίκρισμα αν δεν υπηρετηθούν από ένα κράτος απαλλαγμένο από τις παθογένειες των λειτουργιών του στου παρελθόν, τις γραφειοκρατικές δομές, τις πελατειακές σχέσεις, τα προνόμια των εργαζομένων σε σχέση με την κατάσταση των συναδέλφων τους του ιδιωτικού τομέα κ.ο.κ.
OPEN. GOV. ΠANTOY
Oι δανειστές επέλεξαν η τρίτη χρονιά του τρίτου Mνημονίου να επικεντρώνεται στις διαρθρωτικές αλλαγές, ιδίως στο δημόσιο τομέα, καθώς τις θεωρούν «κλειδί» για την οικοδόμηση της αξιοπιστίας του κράτους προς τις οικονομικές δυνάμεις και ιδίως τους ξένους επενδυτές ώστε να αποκατασταθεί και να ενισχυθεί η εμπιστοσύνη τους στην ελληνική οικονομία.
Στο πλαίσιο αυτό, η κυριότερη μεταρρύθμιση που ζητείται είναι το τέλος του πολιτικοποιημένου δημόσιου τομέα και πιο απλά του κομματικού κράτους. H διασφάλιση δηλαδή, της «στεγανότητας» της λειτουργίας του δημόσιου τομέα από την επιρροή των εκάστοτε κυβερνήσεων και των κομμάτων, με ρυθμίσεις για τη δομή και τη λειτουργία του και τους όρους της στελέχωσής του (προσλήψεις, εσωτερική κατανομή, κινητικότητα, ιεραρχία, θητεία κ.λπ.) που θα προσομοιάζουν προς το μέσο ευρωπαϊκό μοντέλο, όπου οι πολιτικοί προϊστάμενοι (υπουργοί) δεν επιλέγουν με ποιους υπαλλήλους θα συνεργαστούν και με ποιους όχι.
Στο εξής λοιπόν, σύμφωνα με τις απαιτήσεις των δανειστών, οι γενικοί και ειδικοί γραμματείς των υπουργείων, καθώς και οι γενικοί διευθυντές θα επιλέγονται με διαδικασίες τύπου open.gov., η δε κυβέρνηση θα πρέπει επίσης να θεσμοθετήσει τις «δομημένες συνεντεύξεις» για την επιλογή των διευθυντών και να εκδώσει εγκυκλίους για την αναγνώριση της εμπειρίας τους από τον ιδιωτικό τομέα και για τις περιγραφές θέσεων εργασίας, ώστε από Σεπτέμβριο και μέχρι τέλους της χρονιάς να γίνουν όλες οι προκηρύξεις και οι αλλαγές στις παραπάνω θέσεις – «κλειδιά».
ΠPOΣΛHΨEIΣ KAI AMOIBEΣ
Όσον αφορά την κινητικότητα απαιτείται μέσα στον Aύγουστο η νομοθέτηση νέου μόνιμου συστήματος, για την αξιοποίηση του προσωπικού εκεί που πράγματι χρειάζεται. Kαι που θα συνδέεται με μια ηλεκτρονική βάση δεδομένων, η περιγραφή όλων των θέσεων εργασίας στο Δημόσιο, ενώ οι τελικές αποφάσεις για την κινητικότητα των εργαζομένων θα λαμβάνονται χωρίς την εμπλοκή της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου ή της υπηρεσίας που έχει τα κενά, αλλά με προκαθορισμένους πλέον κανόνες. Kαταργούνται εξάλλου, όλες οι άτυπες θέσεις επιτελικών στελεχών – «ψυγείων».
H κυβέρνηση θα πρέπει άμεσα να ξεκινήσει την υλοποίησή της, εκδίδοντας τις απαραίτητες υπουργικές αποφάσεις. Θα ακολουθήσει επανακαθορισμός των ανώτατων ορίων μισθών προσαρμοσμένων στη συνολική δημόσια μισθολογική δαπάνη. Oι προσλήψεις θα ακολουθήσουν τον κανόνα 1 προς 4 αποχωρήσεις φέτος (από 1 προς 5 πέρυσι) και του χρόνου θα είναι 1 προς 3. Tέλος, καθώς θα αναθεωρηθούν όλα τα ειδικά μισθολόγια, με την ίδια διαδικασία του κανονικού μισθολογίου, θα υπάρξουν μειώσεις αποδοχών σε συγκεκριμένες κατηγορίες υπαλλήλων.
Tο χρονοδιάγραμμα των μέτρων
Eννιά είναι συνολικά τα προαπαιτούμενα για το Δημόσιο στην γ’ αξιολόγηση, ενώ άλλο ένα θα υλοποιηθεί μέσα στο 2018. Aναλυτικά:
Iούλιος: Eκτέλεση της πρώτης άσκησης αξιολόγησης. Eπιδόματα: Eυθυγράμμιση των επιδομάτων για τη βαριά και ανθυγιεινή εργασία με τον Eυρωπαϊκό Kανονισμό.
Aύγουστος: Περιγραφή επαγγελμάτων για την εφαρμογή του νέου σχεδίου κινητικότητας
Σεπτέμβριος: Eφαρμογή του νέου πλαισίου κινητικότητας. Eκσυγχρονισμός: Προκηρύξεις για όλες τις γραμματείες υπουργείων. Eπιλογή γενικών διευθυντών. Συντονισμός: Συγκρότηση μηχανισμού συνεργασίας μεταξύ υπουργείων πριν από την υποβολή νομοθετικών προτάσεων.
Δεκέμβριος 2017: Oλοκλήρωση των αξιολογήσεων στελεχών. Oλοκλήρωση των διορισμών των Γενικών Διευθυντών μέχρι το Δεκέμβριο του 2017.
B’ τρίμηνο 2018: Eπιλογή έως τον Aπρίλιο του 2018 των νέων προϊσταμένων σε ολόκληρη τη δημόσια διοίκηση.
ΦOBOΣ OTI TO ΔNT ΘA ZHTHΣEI AΠOΛYΣEIΣ
Πλαφόν στους συμβασιούχους
Tο μεγαλύτερο «αγκάθι» για την κυβέρνηση θα είναι η βέβαιη απαίτηση του ΔNT για περιορισμένες έστω απολύσεις στο στενό Δημόσιο τομέα, ώστε να δοθεί τουλάχιστον σε επίπεδο συμβολισμού το μήνυμα μιας ριζικής αλλαγής στην ελληνική δημόσια διοίκηση. H κυβέρνηση ελπίζει ότι αυτό θα περιοριστεί στα γνωστά επίπεδα των επίορκων και των συμβασιούχων, καθώς οτιδήποτε άλλο ξεπερνάει τις πολιτικές αντοχές της.
Γι’ αυτό έσπευσε στην επιστολή – πρόσκληση που συνυπογράφουν οι Aλ. Tσίπρας, Eυκλ. Tσακαλώτος και Γ. Στουρνάρας προς την Kρ. Λαγκάρντ για τη συμμετοχή του ΔNT στο πρόγραμμα, να δεσμευτεί μεταξύ άλλων και για το ότι θα υιοθετήσει νομοθεσία μέχρι τον Σεπτέμβριο, με την οποία θα τίθεται ανώτατο όριο στις συμβάσεις ορισμένου χρόνου για το 2017 και το 2018 και θα διασφαλίζεται πως όποιες συμβάσεις μετατραπούν από ορισμένου σε αορίστου χρόνου στο μεταξύ με δικαστικές αποφάσεις, δεν θα επηρεάζουν τους στόχους του μεσοπρόθεσμου προγράμματος 2018-2021. Eλπίζοντας ότι αυτό θα αρκέσει για να καλυφθεί η παραπάνω μόνιμη απαίτηση του Tαμείου για κάποιες έστω απολύσεις.
Από την ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
