Έντονη είναι η ανησυχία σε Ρώμη και Μαδρίτη για τυχόν μετάδοση της Ελληνικής κρίσης χρέους στις χώρες αυτές και επιμένουν στην απαρέγκλιτη εφαρμογή του προγράμματος μεταρρυθμίσεων ενώ επισημαίνουν παράλληλα πως πρέπει να σταματήσει ο θόρυβος των σεναρίων για πιθανή αναδιάρθρωση διότι αυτό βοηθά στην εξάπλωση της κρίσης στις χώρες τους .
Η Ισπανίδα υπουργός Οικονομικών Ελενα Σαλγάδο και ο Ιταλός Τζούλιο Τρεμόντι φαίνεται να μίλησαν επί του θέματος αυτού με σκληρή γλώσσα και στη «μυστική» σύναξη του Λουξεμβούργου – παρουσία του κ. Γ. Παπακωνσταντίνου, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Το Βήμα».
Όπως έγραψε μάλιστα την περασμένη εβδομάδα η International herald Tribune, οι υπουργοί Οικονομικών της Ιταλίας και της Ισπανίας υπήρξαν πιο σκληροί έναντι της Ελλάδος στη μυστική συνάντηση του Λουξεμβούργου από ό,τι ήταν ο γερμανός ομόλογός τους Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. «Το μήνυμά τους προς την Αθήνα ήταν σαφές: Κάντε αυτά που πρέπει διότι ο ιός θα εξαπλωθεί» εξηγεί αρμοδίως κοινοτική πηγή.
Ενδεικτικό επ’ αυτού είναι και το σχόλιο του Πολ ντε Γκράουβ, συμβούλου του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μπαρόζο.«Καθώς τα προγράμματα λιτότητας φέρνουν τις κυβερνήσεις απέναντι στις κοινωνίες τους, ανακύπτουν διαφορές όχι μόνο ανάμεσα σε ευρωπαϊκό Βορρά και ευρωπαϊκό Νότο, αλλά και στους κόλπους του ίδιου του ευρωπαϊκού Νότου. Η Ισπανία και η Ιταλία πιστεύουν ότι αν η Ελλάδα αποτύχει θα πρέπει και εκείνες να σφίξουν περισσότερα τα λουριά, με αβέβαια αποτελέσματα» τονίζει απαντώντας σε ερώτηση του «Βήματος».
Οι σκέψεις για την πιθανότητα αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους – παρά τις δημόσιες διαψεύσεις κορυφαίων αξιωματούχων -, οι υποβαθμίσεις των προοπτικών της ισπανικής και της ιταλικής οικονομίας από τους οίκους αξιολόγησης, οι «Αγανακτισμένοι» της Μαδρίτης και η ήττα του Χοσέ Λουϊς Θαπατέρο στις εκλογές της προηγούμενης Κυριακής, αλλά και τα πολιτικά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι στη Ρώμη τροφοδοτούν τον φόβο της μόλυνσης (contagion) ο οποίος δεν μπορεί να ξεπεραστεί εύκολα. Και παράλληλα, δικαιώνουν τις αντιρρήσεις της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), ο επικεφαλής της οποίας Ζαν – Κλοντ Τρισέ έχει προειδοποιήσει επανηλειμμένως για το ενδεχόμενο ενός ντόμινο με απρόβλεπτες επιπτώσεις για την ευρωζώνη.
Η Ιταλία και η Ισπανία είναι η τρίτη και η τέταρτη, αντιστοίχως, οικονομία της ευρωζώνης (πίσω από τη Γερμανία και τη Γαλλία). Κοινοτικές πηγές εκτιμούν ότι «αν η κρίση επεκταθεί, τότε θα μπορούσαν να μπουν στο κάδρο και άλλες χώρες με υψηλά ελλείμματα, όπως το Βέλγιο, ακόμη και η Γαλλία. Το αποτέλεσμα μίας τέτοιας εξέλιξης», προσθέτουν, «θα ήταν να μετατραπεί η κρίση σε συστημική και να καταρρεύσει το σενάριο ότι μπορεί να ανασχεθεί στην τριάδα Ελλάδα – Ιρλανδία – Πορτογαλία».
Όλα ξεκίνησαν όταν η Standard & Poor’s υποβίβασε από Α+ σε «αρνητικές» τις προοπτικές (outlook) της Ιταλίας. Λίγο αργότερα, ακολούθησε η Moody’s που προειδοποίησε για αλυσιδωτές επιπτώσεις σε ολόκληρη την ευρωζώνη σε περίπτωση που η Ελλάδα προχωρήσει σε αναδιάρθρωση του χρέους. Οι ανησυχίες μίας… μόλυνσης φάνηκαν και από την αντίδραση της Fitch που υποβάθμισε σε «αρνητικές» τις οικονομικές προοπτικές του Βελγίου λόγω, κυρίως, της συνεχιζόμενης αδυναμίας της χώρας να σχηματίσει κυβέρνηση.
Το ερώτημα είναι αν οι ανησυχίες για διάχυση της κρίσης μπορούν να διαρκέσουν πολύ. Οι αισιόδοξοι και οι απαισιόδοξοι συμφωνούν ότι η Ιταλία και η Ισπανία είναι διαφορετικές περιπτώσεις από την Ελλάδα, την Πορτογαλία και την Ιρλανδία – κυρίως λόγω του μεγέθους τους και της φύσεως των προβλημάτων τους.
Χρέος και χαμηλή ανάπτυξη το “αγκάθι” της Ιταλίας
Η ανησυχία των δύο μεγάλων οικονομιών του ευρωπαϊκού Νότου για πιθανό ντόμινο επιβεβαιώθηκε «πριν αλέκτωρ λαλήσαι» από τα όσα έγραψαν αργότερα η S&P και η Moody’s. Ιδιαίτερα η Ιταλία μάλλον αιφνιδιάστηκε. Παρά το γεγονός ότι το δημοσιονομικό έλλειμμα της Ιταλίας βρίσκεται υπό έλεγχο, σε σχέση με άλλα ευρωπαϊκά κράτη, η χαμηλή ανάπτυξη γεννά ερωτηματικά στους επενδυτές για την ικανότητα της Ρώμης να χρηματοδοτήσει το δημόσιο χρέος που κινείται περί του 120% του ΑΕΠ.
Ο κ. Τρεμόντι επιδιώκει με περικοπές δημοσίων δαπανών και αύξηση της φορολογίας να μειώσει το δημοσιονομικό έλλειμμα κατά 35 – 40 δισεκατομμύρια ευρώ ως το 2014 ώστε να ισοσκελιστεί ο προϋπολογισμός. Η μεγαλύτερη ανησυχία προκύπτει από τη χαμηλή ανάπτυξη που εφέτος δεν προβλέπεται να ξεπεράσει το 1% και δεν θεωρείται επαρκής για τον περιορισμό του υπέρογκου χρέους.
Ανεργία και «κρυμμένα» ελλείμματα το σκηνικό στην Ισπανία
Η Ισπανία από την πλευρά της δεν ανησυχεί τόσο πολύ για το δημόσιο χρέος που κινείται στην περιοχή του 60%. Η «καυτή πατάτα» είναι η ανεργία που έχει ξεπεράσει το 20% και ιδιαίτερα στους νέους φθάνει σε δυσθεώρητα νούμερα που κινούνται μεταξύ 45% και 50%. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που η ισπανική νεολαία βγήκε στους δρόμους να διαμαρτυρηθεί για την πολιτική της κυβέρνησης Θαπατέρο με αποτέλεσμα να γεννηθεί το κίνημα των «Αγανακτισμένων».
Το ιδιωτικό χρέος που έχει δημιουργηθεί έπειτα από τη «φούσκα» του κατασκευαστικού τομέα έχει στραγγίξει χρήματα από την αγορά, ενώ «άγνωστος Χ» είναι τα χρέη των περιφερειών. Όταν πέρυσι οι Σοσιαλιστές έχασαν την Καταλωνία, αποκαλύφθηκε ότι είχαν αφήσει έλλειμμα πολύ μεγαλύτερο. Τώρα που έχαναν σχεδόν όλες τις μεγάλες πόλεις, υπάρχει φόβος μήπως βρεθούν και άλλα κρυμμένα ελλείμματα, ενώ η κυβέρνηση επιδιώκει να μειώσει μέχρι το τέλος του έτους το δημοσιονομικό έλλειμμα στο 6%.
