Αποτελεσματική κρίνει ο επικεφαλής οικονομικός αναλυτής της Financial Times Deutschland, Τόμας Φρίκε την πολιτική τιμωρίας των κρατών που βρίσκονται σε κρίση, μέσω δραστικών περικοπών και αύξησης των φόρων.
Ο οικονομικός αναλυτής με άρθρο του στη γερμανική έκδοση της FT, που έχει τίτλο «Τι βοηθά πραγματικά εμάς τους Έλληνες» και υπότιτλο «Ενάντια στον πανικό του χρέους δεν ωφελούν ούτε απειλητικές χειρονομίες ούτε νέες δραματικές περικοπές ούτε “κουρέματα” χρέους. Οι χώρες σε κρίση χρειάζονται ένα σχέδιο ανοικοδόμησης. Και εμάς επίσης», υποστηρίζει ότι το δημόσιο έλλειμμα της Ελλάδας θα είχε μειωθεί περισσότερο, αν η οικονομία δεν είχε βυθιστεί σε δραματική ύφεση και αν οι δανειστές – μεταξύ αυτών και η γερμανίδα καγκελάριος- δεν απαιτούσαν υψηλούς τόκους από ζήλο να τιμωρήσουν τους Έλληνες.
Προτάσεις Φρίκε για να βγούμε από την περιδίνηση
-Διατήρηση της ψυχραιμίας. Δε θα πρέπει να ξεκινήσουν πανικόβλητες ενέργειες αναδιάρθρωσης. Μέχρι τα μέσα του 2012 τα χρήματα των πακέτων διάσωσης επαρκούν για την Ελλάδα. Δεν έχει νόημα να αξιολογεί κανείς τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα της οικονομίας μιας χώρας εν μέσω ύφεσης.
-Ένα ηράκλειο πρόγραμμα. Ο χρόνος θα πρέπει να αξιοποιηθεί, ώστε να τεθεί η οικονομία και πάλι σε πορεία ανάπτυξης. Το ζήτημα είναι μια επενδυτική προοπτική με μελλοντική κερδοφορία – π.χ. αξιοποίηση της ηλιακής ενέργειας ή του τουρισμού.
-Κατάργηση των επιτοκίων τιμωρίας. Η καταβολή επιτοκίου 5% για το δάνειο βοήθειας είναι παράλογη και δεν βοηθά στην εξυγίανση της οικονομίας. Θα μπορούσε να συμφωνηθεί να πληρωθούν οι τόκοι αργότερα, όταν η κρίση θα έχει περάσει.
– Βοήθεια από την ΕΚΤ. Θα πρέπει να κρατηθούν τα επιτόκια της ΕΚΤ χαμηλά. Το καλύτερο θα ήταν να φρέναρε η Γερμανία την πολιτική οικονομικής εξυγίανσης που εφαρμόζει. Αυτό δε θα ήταν άσχημο και για τους ίδιους τους Γερμανούς.
– Αξιόπιστη στάση της ΕΕ. Τα ασφάλιστρα κινδύνου θα μειώνονταν, αν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις υπόσχονταν ότι θα στηρίξουν την Ελλάδα όσο παραμένει εκτός αγορών μέχρι να ομαλοποιηθεί η κατάσταση.
– Υποβίβαση των οίκων αξιολόγησης. Θα πρέπει οι κεντρικές τράπεζες και τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα να μην είναι υποχρεωμένα να δεσμεύονται από τις κρίσεις των οίκων αξιολόγησης.
