Αλλαγές στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας με στόχο την μεγιστοποίηση εξασφάλισης πιστωτικών ιδρυμάτων έναντι «κόκκινων» δανείων
Οι αλλαγές στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας ισχυροποιούν τις θέσεις των τραπεζών ως ενυπόθηκων πιστωτών, συντελώντας στην δημιουργία μιας δευτερογενούς Αγοράς μη εξυπηρετουμένων δανείων, καθώς διευκολύνεται η πρόσβαση των πιστωτικών ιδρυμάτων σε εμπράγματες εξασφαλίσεις των δανείων που χορηγούν, όπως ακίνητα κ.ά.
Η τροποποίηση αυτή του κώδικα, που θα περάσει άμεσα προς ψήφιση από την Βουλή προκειμένου να τεθεί σε ισχύ από την 1/1/2018, σε συνδυασμό με την εντατικοποίηση των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών, αναμένεται να δώσει μιαν «ανάσα» στις τράπεζες, καθώς παραμένει βασικό ζητούμενο για τις εποπτικές Αρχές η δυνατότητα αυτών να ανακτούν ενέχυρα για τα δάνεια που έχουν χορηγήσει. Επιπλέον, η βιάση για περαιτέρω θωράκιση των τραπεζών δικαιολογείται εν όψει των stress tests του 2018.
Στο ζήτημα της αλλαγής του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, η συμφωνία της περασμένης εβδομάδας με τους Θεσμούς προβλέπει ικανοποίηση τραπεζών κατά 100% για τις απαιτήσεις τους ως ενυπόθηκων δανειστών, από 65% που ισχύει σήμερα, αφού προηγουμένως θα έχουν εξοφληθεί από την επιχείρηση οι εργαζόμενοι και ο ΕΝΦΙΑ.
Σύμφωνα με πληροφορίες, η κάλυψη των εργαζομένων θα αφορά χρονικά στις απαιτήσεις για μισθούς τού τελευταίου εξαμήνου, ενώ αστερίσκος μπαίνει στους εργαζόμενους με μπλοκάκι. Οι τελευταίοι μπαίνουν στην ίδια σειρά κατάταξης με τους προμηθευτές της επιχείρησης και θα μπορούν να διεκδικήσουν τις απαιτήσεις τους για μισθούς δικαστικά, εφόσον αποδείξουν ότι είχαν σταθερή σχέση εργασίας στην επιχείρηση.
Οι αλλαγές στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας τέθηκαν από τους Θεσμούς στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης, καθώς οι δανειστές ζητούσαν να αυξηθεί το ποσοστό ικανοποίησης των τραπεζών από το αποτέλεσμα πλειστηριασμών, προκειμένου οι τράπεζες να έχουν μεγαλύτερη κάλυψη για τα νέα δάνεια που θα χορηγήσουν και, συνακόλουθα, μικρότερο ρίσκο έναντι πτωχεύσεων επιχειρήσεων.
Πέρα από τη μεγιστοποίηση των ενεχύρων (εξασφαλίσεων) για τις τράπεζες, το σκεπτικό των Θεσμών ήταν να δοθεί κίνητρο στις τράπεζες να χορηγήσουν νέα δάνεια και με χαμηλότερο επιτόκιο, ελαχιστοποιώντας τον πιστωτικό κίνδυνο που κρατά αφενός κλειστές τις στρόφιγγες χρηματοδότησης και αφετέρου υψηλό το κόστος δανεισμού για τις επιχειρήσεις.
