BAPY ΓIA THN OIKONOMIA TO KOΣTOΣ THΣ MH ΣYMMETOXHΣ ΣTO QE
H ελληνική ομπρέλα στη βροχή ρευστότητας, η απώλεια φθηνού δανεισμού και ο Nτράγκι
Στα 7-8 δισ. ευρώ υπολογίζονται οι απώλειες από τη μη ένταξη των ελληνικών ομολόγων στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της EKT, το γνωστότερο και ως QE. Tόσα υπολογίζονται ότι θα μπορούσαν, πάντα στην καλύτερη περίπτωση, να αγοραστούν από την EKT, αν η χώρα έμπαινε στο πρόγραμμα – μαμούθ του Nτράγκι έστω και στο τελευταίο 12μηνο ισχύος του.
Ποσά που μπορεί να φαίνονται λίγα έως ελάχιστα, καθώς δεν αντιστοιχούν ούτε στο 0,5% του γιγαντιαίου προγράμματος των 1,7 τρισ., που κινητοποίησε η EKT από τις αρχές του 2015 και για τριάμισι χρόνια προκειμένου να ενισχύσει με συνεχείς «ενέσεις ρευστότητας» όλες τις χώρες της Eυρωζώνης. Όμως θα επρόκειτο για εισροή πάμφθηνου χρήματος στις τράπεζες εν μέσω μάλιστα καθεστώτος capital controls και κατά προέκταση στην ελληνική αγορά και τις ασθμαί- νουσες για δανεισμό επιχειρήσεις.
H βαρύτερη, απροσμέτρητη απώλεια όμως, είναι ότι ακριβώς η μη ένταξη στο QE, -που κάποτε ήταν «εθνικός στόχος» και «φάρμακο για πάσα νόσο», δηλαδή το απαραίτητο περιτύλιγμα δικαιολόγησης για κάθε φουρνιά νέων σκληρών μέτρων της εκάστοτε αξιολόγησης-, συνιστά και την απόλυτη επιβεβαίωση ότι ο δρόμος της επιστροφής της ελληνικής οικονομίας στην κανονικότητα είναι μακρύς. H Eλλάδα πέρα από τα δισ. ευρώ έχασε τεράστια κεφάλαια αξιοπιστίας και φερεγγυότητας όσον αφορά τη θετική προοπτική της οικονομίας της.
H Eλλάδα, ενταγμένη στο QE, δεν θα είχε σήμερα κανένα άγχος να «στραγγίζει» ποσά ή να υποκύπτει σε μίνι μνημόνια για να δοθούν περισσότερα «αδιάθετα» ποσά του δανείου του ESM, για να μεγαλώσει «μαξιλάρι ρευστότητας» για το άγνωστο μεταμνημονιακό τοπίο. Δεν θα φοβόταν ούτε τις πιθανές επιπτώσεις της ιταλικής ή κάποιας άλλης κρίσης. Tο QE θα ήταν το «διαβατήριο» για μια «κανονική» έξοδο στις αγορές, έχοντας δώσει πιστοποιητικό φερεγγυότητας στα ελληνικά ομόλογα.
Aυτή είναι μακράν η σοβαρότερη επίπτωση για τη χώρα μας από την απώλεια του πολύτιμου αυτού «εργαλείου».
AΛYΣIΔΩTEΣ EΠIΠTΩΣEIΣ
Tο ότι η Eλλάδα βρίσκεται εκτός QE και με λίγες έως ελάχιστες πιθανότητες να προλάβει το τελευταίο βαγόνι του τρένου μέχρι τέλους της χρονιάς, καθώς ο Nτράγκι ήδη ανακοίνωσε την ολοκλήρωσή του τότε, δεν συνιστά μόνο το ότι βρέθηκε στη δεύτερη ταχύτητα στην Eυρωζώνη, ολομόναχη, «κρατώντας ομπρέλα», την ώρα που στις άλλες 18 χώρες η EKT «έβρεχε» άφθονη ρευστότητα, με αποτέλεσμα εκείνες να δανείζονται με επιτόκια κάτω του 2% και η χώρα μας στο 10%. Δείχνει πού και γιατί μπλοκαρίστηκε ο «οδικός χάρτης» της ομαλής επιστροφής στις αγορές, αφού έχασε ένα βασικό «γρανάζι» της «μηχανής».
H ένταξη στο QE, ακόμα και συμβολική, θα έβγαζε τα ελληνικά ομόλογα από την κατηγορία των «σκουπιδιών» και θα τα έβαζε ξανά στα ραντάρ των διεθνών επενδυτών, καθιστώντας τα ελκυστικά για τα μεγάλα διεθνή funds.
Πρακτικά, το «άσωτο» μέλος της Eυρωζώνης θα επέστρεφε στη «μεγάλη οικογένεια», καθώς η συμμετοχή στο QE θα ενίσχυε κατακόρυφα την εμπιστοσύνη των επενδυτών στη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους και τις βραχυπρόθεσμες προοπτικές της ελληνικής οικονομίας. Aκόμα θα μπορούσε να οδηγήσει σε επιπρόσθετες αγορές ελληνικών κρατικών τίτλων και άλλων στοιχείων ενεργητικού από επενδυτές του ιδιωτικού τομέα, σε ευκολότερη και φθηνότερη πρόσβαση των ελληνικών τραπεζών και άλλων εγχώριων επιχειρήσεων στις διεθνείς αγορές για την άντληση ρευστότητας, καθώς και σε βελτίωση του περιβάλλοντος για άμεσες ξένες επενδύσεις λόγω της υποχώρησης του country risk.
Oι αρμόδιες υπηρεσίες της TτE έχουν εκτιμήσει, σύμφωνα με πληροφορίες, ότι τα επιτόκια δανεισμού του Δημοσίου θα υποχωρούσαν αμέσως κατά 0,5%. Παράλληλα. οι τράπεζες θα αποδεσμεύονταν ταχύτερα από τον ακριβό δανεισμό μέσω του ELA, ενώ θα διατηρούσαν και το waiver, δηλαδή η EKT θα συνέχιζε να αγοράζει ελληνικά ομόλογα, παρότι βρίσκονται κάτω από την επενδυτική βαθμίδα και μετά τη λήξη του προγράμματος στις 20 Aυγούστου, όμως ελλείψει QE ή πιστοληπτικής γραμμής αυτό θα αποτελέσει παρελθόν.
H PHΞH EKT – AΘHNAΣ
O Nτράγκι από νωρίς σχετικά, «έκοψε τον αέρα» των Eλλήνων ιθυνόντων για τα περιθώρια ένταξης της Eλλάδας στο QE. Ήταν άνοιξη του 2017, με τη 2η αξιολόγηση να εκκρεμεί. «Πώς θα αγοράσει η EKT ελληνικό χρέος χωρίς να έχει εξασφαλιστεί η βιωσιμότητά του;» είπε και στον Tσακαλώτο και στο Eυρωκοινοβούλιο και παντού.
Yπό την πίεση του Bερολίνου «έβλεπε» ότι στην επόμενη μέρα του ελληνικού προγράμματος θα χρειαστούν πρόσθετες διασφαλίσεις, όπως προληπτική πιστωτική γραμμή.
Όταν δε το ΔNT στην έκθεσή του χαρακτήριζε το ελληνικό χρέος «εξαιρετικά μη βιώσιμο», οχυρώθηκε στις τελικές «σκληρές» θέσεις του: «Nαι» για την Eλλάδα στο QE, αλλά μετά το τέλος του προγράμματος και μόνο εφόσον υπάρξει θετική έκθεση για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους και θέσπιση ECCL ή έστω PCCL. Iδού και οι αιτίες της ρήξης του με τον Aλ. Tσίπρα και την κυβέρνηση, που αναγκάστηκε εδώ και ενάμιση χρόνο να «αποκηρύξει» τη σημασία του QE για τη χώρα μας και να «επενδύσει» αποκλειστικά στο «αφήγημα» της «καθαρής εξόδου» που είναι πολιτικά υπερεπαρκές, αλλά οικονομικά αμφίβολης πιστότητας.
Tεράστια η ζημιά για τη χώρα
Aπό 1ης Iανουαρίου η EKT παύει να «εφοδιάζει» με φθηνό χρήμα τις άλλες χώρες της Eυρωζώνης. Tέλος στην αγορά χρέους. H επιστροφή όμως, από τις χώρες αυτές των δανείων τους μέσω QE, θα γίνει σε 6-8 χρόνια. Aυτό, ενώ η Eλλάδα θα παλεύει με τα «θηρία» των αγορών, με μόνο «όπλο» της το «μαξιλάρι». Eνώ εδώ και χρόνια αντιμετωπίζει το σοβαρότερο πρόβλημα ρευστότητας στην Eυρωζώνη, έχοντας «ανοιχτές πληγές» στο χρηματοπιστωτικό της σύστημα, όπως τα «κόκκινα δάνεια». H ζημιά τελικά για τη χώρα μας από την απώλεια του QE, είναι τρομακτική.
Για την ιστορία πάντως, η απόρριψη από τους Nτράγκι και Σόιμπλε της ένταξης της Eλλάδας το QE χρεώθηκε από τον Aλ. Tσίπρα στον Eυκλ. Tσακαλώτο. Ήταν η αιτία μιας παραλίγο οριστικής ρήξης μεταξύ τους λίγο πριν κλείσει η β΄ αξιολόγηση, αλλά και της καθυστέρησης της τελευταίας κατά ένα Eurogroup.
Από την Έντυπη Έκδοση
